Μύθοι που μπορεί να αποτρέψουν κάποιον από την συμμετοχή σε ομάδες αυτοβοήθειας:
# "Η συμμετοχή σε μια ομάδα αυτοβοήθειας μπορεί να είναι αρνητική εμπειρία και να με κάνει να νιώσω χειρότερα."
Στην πραγματικότητα, οι συναντήσεις είναι θετικές εμπειρίες αφού οι συμμετέχοντες νιώθουν ότι μπορούν να εκφράσουν την συναισθηματική τους κατάσταση χωρίς επεξηγήσεις και ενοχές. Τα μέλη, μέσα από την παροχή βοήθειας στους άλλους, μειώνουν τα πιθανά αισθήματα αναξιότητας που μπορεί να βιώνουν.
# "Τα άλλα μέλη θα μου επιβάλλουν τις απόψεις τους για τις αιτίες και την θεραπεία του προβλήματος μου."
Οι συναντήσεις των ομάδων βασίζονται στον αμοιβαίο σεβασμό για τις απόψεις και τα πιστεύω όλων των μελών. Όλοι οι συμμετέχοντες υποχρεούνται να έχουν μη-κριτική στάση και να μην επιβάλλουν στην ομάδα τις απόψεις τους. Τα μέλη ενδέχεται να συζητούν τις θεραπευτικές επιλογές αλλά δεν προτείνουν – προάγουν συγκεκριμένες φαρμακευτικές αγωγές ή άλλες θεραπείες και συμβουλεύονται να συζητούν τις διαθέσιμες επιλογές με τους επαγγελματίες ψυχικής υγείας.
# "Οι άλλοι συμμετέχοντες δεν θα με καταλάβουν και θα νιώσω ακόμη περισσότερο απομονωμένος/η και ευάλωτος/η"
Στις ομάδες συμμετέχουν άτομα με προσωπική εμπειρία με τις Διαταραχές Διάθεσης και γι' αυτό τα μέλη μπορούν να είναι σίγουρα ότι μοιράζονται τις εμπειρίες τους με ανθρώπους που τους καταλαβαίνουν.
# "Θα υποχρεωθώ να μοιραστώ περισσότερες πληροφορίες για τα συναισθήματα και τα βιώματα μου απ' όσο είμαι έτοιμος/η να κάνω"
Στην έναρξη κάθε συνάντησης με νέα μέλη, ζητείται από κάθε μέλος να συστηθεί και να πει με δυο λόγια τι τον φέρνει στην ομάδα αυτοβοήθειας. Πέρα από την βασική σύσταση, κάθε μέλος είναι ελεύθερο να μοιραστεί όσο και όποτε νιώθει έτοιμο να το κάνει. Κανείς δεν υποχρεούται να μιλήσει περαιτέρω αν δεν θέλει ή δεν νιώθει ακόμη έτοιμος/η να το κάνει.