τη στιγμή που με έπιασε ο αδερφός μου για να με πάνε στην κλινική, δν θα τη ξεχάσω ποτέ.
αντιλήφθηκα τι πήγαινε να γίνει τελευταία στιγμή.
με τύλιξε στα χέρια του.
εγώ πρόλαβα κ έριξα το τζάμι του τραπεζιού κ έγινε χίλια κομμάτια, προσπάθησα να τον κάψω με τσιγάρο, αφού του ξέφυγα.εγώ 1,60 κ 46 κιλά κ αυτός 1,80.
βγαίνοντας από την πόρτα, έδωσα μπουνιά στην αδερφή μου ( αυτό δν το θυμάμαι ) κ την έβρισα χυδαία.
στην είσοδο της πουκατοικίας περίμενε ένας φίλος ( πρώην αρσιβαρίστας ) κ με έχωσαν στο αυτοκίνητο του αυτοκίνητο του πατέρα μου.
ενώ βε έβαζαν μέσα, φώναζα : αφήστε με να αναπνεύσω!
κλειδώσανε τις πόρτες.
όταν μπήκα στην κλινική, μου είπαν πως είχα καθήσει αμίλητη με το κεφάλι κατεβασμένο...
συνεχίζεται κ η δική μου ιστορία.
( την πάω ανάποδα )
Forum 
