Γειά σας και απο μένα, είμαι άνδρας 42 ετών, είμαι καινούργιο μέλος και πάσχω από διπολική διαταραχή. Το πρώτο καταθλιπτικό μου επεισόδιο ήταν το 1993, το δεύτερο το 1996. Το 1997 ακολούθησε ένα μανιακό επεισόδιο και αμέσως μετά ένα καταθλιπτικό. Οι φάσεις κατάθλιψης διαρκούσαν 3,4,5 μήνες ενώ το μανιακό επεισόδιο είχε διαρκέσει 1 μήνα περίπου. Όλα αυτά τα επεισόδια είχαν σαν αποτέλεσμα να αλλάξω 3-4 δουλειές και να χάσω μεγάλο κομμάτι του κοινωνικού μου κύκλου. Παράλληλα άλλαζα ερωτικές συντρόφους αρκετά συχνά. Μέχρι το 1997 δεν είχε γίνει καμιά διάγνωση και δεν είχα καμιά ιατρική βοήθεια. Από το 1998 μέχρι και το 2007 ήμουν απόλυτα καλά έχοντας μια μόνιμη δουλειά αλλά έκανα χρήση αλκοόλ και χασίς πολύ συχνά και διατηρούσα μια ερωτική σχέση που δεν "πήγαινε". Το καλοκαίρι του 2007 ήρθε το δεύτερο μεγάλο ΜΠΑΜ(μανιακό επεισόδιο) που είχε σαν αποτέλεσμα να κατασπαταλήσω 45.000 ευρώ σε κάρτες και δάνεια, να πέρνω τηλέφωνα τους πάντες και να τους απειλώ/βρίζω, να κυκλοφορώ με μαχαίρια, να μαλώνω με άγνωστους ανθρώπους στο δρόμο και σε μπαρ... Μετά από δύο μήνες οι γονείς μου κατάφεραν να με βρούνε(έμενα σε ξενοδοχεία) και να με κλείσουν σε δημόσια αρχικά και μετά σε ιδιωτική ψυχιατρική κλινική για περίπου 1 μήνα. Έτσι στα τέλη του 2007 βγαίνοντας από την κλινική είχα την πρώτη μου διάγνωση ότι πάσχω από διπολική διαταραχή. Κατάφερα παρά την κατάθλιψη που ακολούθησε να επιστρέψω στην εργασία μου, ακολουθώντας αρχικά την φαρμακευτική αγωγή καθώς και τις επισκέψεις στο ψυχίατρό μου. Το 2010 σταμάτησα τα φάρμακα και τις επισκέψεις στο ψυχίατρό μου. Τον Μάρτιο του 2011 είχα το τρίτο επεισόδιο μανίας αλλά αυτή τη φορά σχετικά γρήγορα χωρίς να προκαλέσω πολλά προβλήματα με βάλανε και πάλι στην ψυχιατρική κλινική για ένα μήνα περίπου και βγήκα με αναρρωτική άδεια από τη δουλειά μου. Τώρα είμαι σε κανονική άδεια και σε φάση κατάθλιψης. Μετά από όλα αυτά τα επεισόδια το μόνο που μου έχει απομείνει είναι η οικογένειά μου, ένας φίλος ουσιαστικά(και 2-3 γνωστοί) και η δουλειά μου. Έχω καταστρέψει την οικονομική, κοινωνική και ερωτική ζωή μου, έχω κάποια δικαστήρια που εκκρεμούν, αν βάλεις και τη φάση κατάθλιψης που περνάω μπορώ να πω ότι τον τελευταίο καιρό ζω μια ΚΟΛΑΣΗ. Το μόνο που μένει είναι συνεχίσω να βαδίζω μέσα στην κολασή μου... Τα προηγούμενα καταθλιπτικά επεισόδια μου δίνουν δύναμη να αντιμετωπίσω πιο ψύχραιμα(όσο γίνεται) το τωρινό καταθλιπτικό επεισόδιο. Ξέρω ότι πλέον δεν γίνεται να σταματήσω τα φάρμακα και τις επισκέψεις στον γιατρό μου... Ξέρω ότι πάσχω από διπολική διαταραχή.
Βρήκα αυτό το forum μέσα στις ατέλειωτες ώρες που κάθομαι μπροστά στον υπολογιστή χωρίς να κάνω ουσιαστικά τίποτε άλλο από το να σκέφτομαι τα προβλήματά μου και θέλω να ευχαριστήσω όσους δουλέψανε, προσπαθούν και γράφουν σε αυτό το forum.