φίλε arti καλησπέρα...! το πρώτο πράγμα που χρειαζεται αυτη την στιγμη ειναι να γίνεις το στήριγμα της... μην δίνεις σημασία στις αντιδράσεις τόσο! τα φάρμακα ειναι που δουλεύουν...αν βλέπεις ότι δεν την βοηθούν και χειροτερεύει, παρότρυνε την να μιλήσει με το γιατρο της μήπως τα φάρμακα αυτα δεν της ταιριάζουν.. απο μονη της ισως και να μην το κανει αν βρισκεται σε καταθλιπτικη φαση!! εφόσον είστε πολυ καιρο μαζι γνωρίζεις ότι δεν ήταν έτσι...! δεν πρέπει να την αφήσεις γι'αυτο τον λόγο επίσης... θα την οδηγήσει σε πολυ άσχημη ψυχολογική κατασταση με άγνωστες συνέπειες...
μπορείς να διαβάσεις πολλα για την διπολικη απο το site του ΜΑΖΙ και το διαδίκτυο. όση περισσότερη γνώση έχεις (κι έχουν όσοι άνθρωποι ειναι κοντα της) τόσο πιο εύκολο θα ειναι και για εκείνη να το ξεπεράσει!
πάσχω κ εγω απο διπολικη.. καποιες φορές σε *** αλλα και καποιες άλλες φορές είσαι μια χαρα! δεν ειναι αρρώστια, δεν ειναι προβλημα, ειναι μια ιδιαιτερότητα που πρέπει να αντιμετωπίζεται με αγαπη,υπομονη και προσοχη.. οι γραμμές ειναι πολυ λεπτές μεταξύ κατάθλιψης και μανίας που μπορούν να σπάσουν απο την μια στιγμη στην άλλη αν υπάρξουν απροσεκτες κινήσεις... θέλει τεράστια υπομονη αλλα να ξέρεις ότι ο πραγματικός εαυτός της ειναι αυτός που αφησες να μπει στην καρδια σου!
καλο θα ήταν να διαβάσεις ιστορίες και βιώματα πασχόντων της διπολικης. θα βοηθήσει πολυ κ εσένα και την κοπέλα σου! ξέρω ειναι λίγο πανικός, μόλις σκάσει η βομβα, ότι αυτη η (μη την πω) χημική σύσταση των νευρωνων επηρεάζει και τους ανθρώπους που αγαπάνε αυτο το πρόσωπο. γι αυτο και πρέπει να σε βλέπει όπως παλια. με τον καιρο θα δεις ότι και η ίδια θα το ελέγχει σε πολυ μεγάλο βαθμό... υπομονη φίλε μου και ολα θα πανε καλα!! πολεμιεται...αυτο στο λέω με σιγουριά... έχουν υπάρξει στιγμές που σκέφτομαι επι ωρες πως θα τελειώσω την ζωη μου αλλα οι γύρω μου άνθρωποι με βοηθήσανε να ελαχιστοποιησουν αυτές τις σκέψεις...!