Αρχική Forum ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΜΑΡΤΥΡΙΕΣ 22 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΟΒΙΕΣ
Γεια χαρά, Επισκέπτης
Όνομα χρήστη: Κωδικός: Να με θυμάσαι
  • Σελίδα:
  • 1

ΘΕΜΑ: 22 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΟΒΙΕΣ

22 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΟΒΙΕΣ 23 Ιουλ 2011 05:22 #1093

  • dinanikos
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της dinanikos
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Κατώτερος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 24
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 4
  • Κάρμα: 0
22 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ:sick: :evil: 

    Καλησπερα.θα μπορουσα να γραψω ολοκληρο βιβλιο μετα απο 22 χρονια κρισεων πανικου,αγοραφοβια,αγχοσ και καταθλιψη.εχω διαβασει ,εκτυπωσει χιλιαδες σελιδες με κρισεις πανικου,θεραπειες,εχω ασχολειθει με εναλακτικες θεραπειες,πχ ομοιοπαθητικης,ανθοιαματα, βελονισμο,οροθεραπεια,βοτανα,κλπ.παρολα αυτα απο το πασχα εχω παλι καταρευσει.ας τα παρουμε απο την αρχη οσο μπορω με λιγα λογια.ξυπνησα ενα βραδυ με φοβερη δυσπνοια,ζαλη φοβο τρεμουλες.απο κει και περα περασα χρονια με την καθιερωμενη διαδικασια.εξετασεις,γιατροι,εφημερευοντα νοσοκομεια.παρολου που με λεγαν κριση πανικου,δεν το καταλαβαινα γιατι τοτε δεν υπηρχαν ουτε σαιτ,ουτε σχετικα βιβλια.παντα κατεληγα στο νοσοκομειο να με χτυπανε στεντον και να με ρωτανε αν αγχωθηκα προσφατα.κατερευσα πολλες φορες,σε σημειο ναναι η μητερα μου διπλα να μου κρατα το χερι 24ωρες το 24ωρο,να λιωνω κυριολεκτικα,ναμαι στο κρεβατι μηνες και να μην βγαινω εξω,και να περιμενω το τελος μου.οι γιατροι λεγαν σηκω.αυτα ειναι υστεριες.κανεναν δεν εβρισκα να καταλαβαινει οτι δεν το αντεχα αυτο.παντα ακουγα.δεν ειναι τιποτα.και παντα ελεγα,μακαρι για 5 λεπτα να μετεδειδα στους γιατρους αυτο που νιωθω οχι μονο εγω,αλλα και ολοι οσοι εχουν καποια παθηση να καταλαβαιναν ποσο υποφερουν οι αλλοι,και πωσ αισθανονται,γιατι απο θεωρια καλα τα μαθαν.αλλα αν ειχαν και την ελαχιστη εμπειρια απο την καθε παθηση,θα σε βλεπαν και θα σε μιλουσαν διαφορετικα.τες πα.πηρα τοσα χρονια πολλων ειδων χαπια.θεραπειες απο πολλους γιατρους.ελα που αυτα με χειροτερευαν,αντι να με κανουν καλα.τωρα καταλαβα οτι τα παλια ειχαν πιο πολλες παρενεργειες,αλλα και τον πρωτο καιρο εχεις ασχημα συπτωματα μεχρι να δρασουν.ετσι την πατησα και με τον βελονισμο και με την ομοιοπαθητικη.περασαν πολλα χρονια να κοιμαμαι ορθια στη δουλεια απο τα χαπια.ελα ντε που και αυτα φοβομουν να τα παρω.και παλι κατρακυλα.εκανα οροθεραπεια.1 χρονο εζησα φυσιολογικα.δεν το πιστευω!!!!αναπνεω κανονικα.δεν φοβαμαι πια.ελα ντε που ξανακυλησα.τωρα πια πλεον ξερω τι μου τα δημιουργει ολα αυτα.το παραμικρο με πειραζει επειδη ειμαι υπερευαισθητη.βασανιζομαι με το να τα σκεφτομαι,και τελικα με βγαινουν σωματικος με τισ κρισεις πανικου οπωσ ειπε μια καλη γιατρος.μετα 1 χρονο σε κεντρο ψυχικης υγειας,με 1 συνεδρια την εβδομαδα, το συμπερασμα ηταν οτι εχω επομιστει πολλες ευθυνες,οτι πρεπει να διαγραψω απο το λεξιλογιο μου την λεξη δινω και ναχω μονο την λεξη παιρνω,[πραγμα αδυνατον για μενα που δεν νοιαζομαι για μενα παρα για τους αλλους μονο,ετσι ειμαι ευτυχισμενη εγω]τωρα ξερω.μολις στεναχωρεθω θα παθω κριση σε 2 μερες.παντα ετσι μου βγαινει.το κακο μου ειπε η γιατρος,ςιναι οτι ολο κατι μου συμβαινει,με συνεπεια να μην υσηχαζω ποτε και ολο να παθαινω κρισεις.δεν περασα και λιγα.απο μικρη με σακατευαν στο ξυλο οι γονεις μου.παντρευτηκα για να φυγω απο το σπιτι.20 χρονια γαμου ναμαι υπηρετρια ενος αντρα που ας μην ειχαμε να πληρωσουμε την δοση του σπιτιου,ελεγε ας παμε φυλακη  θα τρωμε  και τζαμπα.ακου λογικη.18 χρονια στις βιοτεχνιες,10-12 ωρες δουλεια και σαβ-κα,2 παιδια να μεγαλωνω,δουλειες του σπιτιου[μεζονετα 3οροφη]πεθερικα και γονεις στ α...... ολα.οποτε ξανακυλουσα.χωρισα μετα 20 χρονια γαμου η ηλιθια γιατι νομιζα οτι βρηκα αυτον που εψαχνα ολη μου την ζωη.ελα ντε που μουφαγε 55.000Ε,με σακατευε στο ξυλο και εχασα την μεζονετα.για ακομα μια φορα ενας δυνατοε νευρικος κλονισμος και η νευρικη ανορεξια να με κρατανε 4 μηνες στο κρεβατι.17 κιλα εχασα σε 1 μηνα.εδω και 3 χρονια ελαχιστες ηταν οι φορες που ημουν καλα.3 χρονια ανεργη,να μην εχω να φαω και γω και τα παιδια.πως να μην με πιανουν κρισεις.μ εσωσε κυριολεκτικα η ομοιοπαθητικος μου.να την εχει καλα ο θεος.ειναι αλλο πραγμα.καταφερα μετα απο 20 χρονια να κοψω τα xanax kai zoloft.Αλλα και αυτη ταπαιξε η καημενη.ολο κατι συνεβενε και τακαιγα τα χαπια.αν δεν ηρεμησεις τζαμπα τα παιρνεις με λεει.η μοναξια,το οτι δεν εβρισκα εναν ανθρωπο να με νιωσει,η ανεργια,2 τροχαια σε 3 μηνες που με χτυησαν και σακατεψαν κυριολεκτικα τα αυτκινητα μου,το να στερω τα παιδια μου,ολα αυτα με ετρωγαν.και κυριωσ οτι εχασα το σπιτι.οσπου γνωρισα τον τωρινο μου συζυγο.15 χρονια μικροτερος.το ρισκαρα γιατι ηθελε και ηθελα οικογενεια.ποις θα  φορτωνοταν μια γυναικα με 2 παιδια.ελα ντε που μεχρι και αυτοφορο πηγαμε απο φασαριεσ.στην αρχη ζηλια απο μερους του.καθημερινα φασαριες.μετα το οτι χρεωθηκε ο καημενοσ 20.000.που να με πιασει μετα η ομοιοπαθητικη.εχει 1 μηνα ομως που φοβηθηκε πολυ με τα χαλια που εχω και αποφασισε να μην με στεναχωρει.τωρα ειμαστε υπεροχα.εγω ομωσ κατερευσα με ολα αυτα,και δεν ξερω τι να κανω.οσο για την ομοιοπαθητικη επειδη εχει ενα 6μηνο που κανω τα δοντια μου και εχω παρει αντιβιωσεις,πανε 4 χρονια θεραπειας.το σεπτεμβριο που θα τα τελειωσω θα ξαναρχισω,και τοτε ελπιζω να δρασουν γρηγορα αφου δεν με στεναχωρει ο αντρας μου και ειναι διπλα μου οπως θαπρεπε απο την αρχη να ειναι.αλλα απειρος οπως ηταν οσο και ναθελε του ηρθαν ολα αποτομα.παντως ευχαριστω το θεο που μου τον εστειλε.εστω και στα 46 μου.οσο ζησω θαμαι ευτυχισμενη μαζι του,γιατι αν δεν ηταν αυτος θαμουν στα θυμαρακια.το κακο τωρα ομως ειναι οτι δεν τολμω να βγω απο το σπιτι.φοβαμαι ολη την ωρα,και εχω δυσπνοια 24ωρες το 24ωρο και τα ματια μου θολα με μια ζαλη συνεχομενη.φοβαμαι.φοβαμαι πολυ.δεν ξερω αν επειδη παιρνω πανω απο 6 χρονια τα χαπια,δεν με πιανουν ουτε τα zoloft ουτε τα xanaxσυγχρονωσ παιρνω και ανθοιαματα μπαχ.ψαχνω εναν καλο γιατρο στην θεσσαλονικη,οπωσ σκεφτομαι και τον υπνωτισμο,αλλα δεν ξερω ακομη τι να κανω.το θεμα ειναι οτι ειμαι χαλια.χιλια συγνωμη που σας κουρασα.αλλα ηθελα να ακουσετε και καποιον που ζει πολλα χρονια με αυτο το μαρτυριο.μακαρι να βρεθει ενα αμεσα θεραπευσιμο χαπι,να μην υποφερουμε αλλο πια.αλλα τα επενδυουν αλλου αντι στην υγεια γμτ.καλο κουραγιο σε ολους μας.ευχαριστω
Τελευταία διόρθωση: 23 Ιουλ 2011 06:24 από Βασίλης.
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Απ: 22 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΟΒΙΕΣ 25 Ιουλ 2011 00:31 #1108

  • Βασίλης
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Βασίλης
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Πλατινένιος Boarder
  • ΜΑΖΙ στο στίγμα λέμε -όχι!
  • Δημοσιεύσεις: 893
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 92
  • Κάρμα: 22
σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες την εμπειρία σου ΜΑΖΙ μας! πολυτάραχη η ζωή σου η αλήθεια αλλά δείχνουν να καλλιτερεύουν τα πράγματα! εύχομαι να βρεις τον δρόμο σου! :)
"Οι φίλοι είναι η συγγνώμη του θεού για την οικογένεια..."
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": dinanikos

Απ: 22 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΟΒΙΕΣ 25 Ιουλ 2011 06:33 #1112

  • dinanikos
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της dinanikos
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Κατώτερος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 24
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 4
  • Κάρμα: 0
Βασίλης έγραψε:
σε ευχαριστούμε που μοιράστηκες την εμπειρία σου ΜΑΖΙ μας! πολυτάραχη η ζωή σου η αλήθεια αλλά δείχνουν να καλλιτερεύουν τα πράγματα! εύχομαι να βρεις τον δρόμο σου! :)
το ελπιζω βασιλη,οχι μονο για μενα αλλα για ολους μας.η ζωη ειναι δυσκολη,ολος ο κοσμος ειναι στρεσαρισμενος,αλλα δυστυχως οι ευαισθητοι ειναι πιο επιρεπεις σ αυτες τις καταστασεις και υποφερουν πιο πολυ και για παντα.μακαρι να υπηρχε ενα φαρμακο και να γινομασταν μια για παντα καλα.:(
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Απ: 22 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΟΒΙΕΣ 25 Ιουλ 2011 06:43 #1113

  • Βασίλης
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Βασίλης
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Πλατινένιος Boarder
  • ΜΑΖΙ στο στίγμα λέμε -όχι!
  • Δημοσιεύσεις: 893
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 92
  • Κάρμα: 22
πέρα από τα φάρμακα επειδή και το περιβάλλον παίζει τεράστιο ρόλο αν νοιαζόμαστε λίγο περισσότερο για τους άλλους τα πράγματα θα βελτιωθούν πολύ για όλους! και πάντα προσπαθούμε να φτιάχνουμε το περιβάλλον που είναι καλλίτερο για εμάς! εμείς διαλέγουμε το περιβάλλον και όχι το περιβάλλον εμάς! :)
"Οι φίλοι είναι η συγγνώμη του θεού για την οικογένεια..."
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Απ: 22 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΟΒΙΕΣ 25 Ιουλ 2011 07:06 #1115

  • dinanikos
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της dinanikos
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Κατώτερος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 24
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 4
  • Κάρμα: 0
εμεις νοιαζομαστε βασιλη.οι αλλοι δεν νοιαζονται για μας.και πεφτουμε με τα μουτρα σ οποιον μας πει μια καλη κουβεντα.και μετα την παταμε.δυστυχως πολλες λαθος επιλογες κανουμε πανω στην απελπισια μας.νομιζουμε οτι θα μας καταλαβουν,αλλα δυστυχως κανουμε λαθος.και το βλεπουμε αργα.οταν πια εχουμε πληγωθει ψυχικα
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Απ: 22 ΧΡΟΝΙΑ ΜΕ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΠΑΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΦΟΒΙΕΣ 25 Ιουλ 2011 07:19 #1116

  • Βασίλης
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Βασίλης
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Πλατινένιος Boarder
  • ΜΑΖΙ στο στίγμα λέμε -όχι!
  • Δημοσιεύσεις: 893
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 92
  • Κάρμα: 22
εννοώ να νοιάζονται όλοι για όλους!
όσο για τα υπόλοιπα πρέπει να μάθουμε να λέμε όχι!
"Οι φίλοι είναι η συγγνώμη του θεού για την οικογένεια..."
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": dinanikos
  • Σελίδα:
  • 1
Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.062 δευτερόλεπτα