Καλησπέρα και από μένα Chris,
Είναι σχεδόν ένας μήνας από την επικοινωνία σου, οπότε ίσως νιώθεις καλύτερα. Αν όχι, λυπάμαι αλλά νομίζω καταλαβαίνω αρκετά, ιδιαίτερα την απαισιοδοξία.... Πως είναι να έχεις χάσει κάθε ελπίδα για τα πάντα, να βλέπεις μόνο μαύρο. Θα περάσει όμως με κάποιον τρόπο και ελπίζω σύντομα.
Η ψυχοθεραπεία βοηθά (λένε, δεν έχω εμπειρία), αλλά όπως λες πολλές φορές υπάρχουν πρακτικά εμπόδια.
Μία μέθοδος που πολλοί ψυχοθεραπευτές χρησιμοποιούν είναι η ενσυνειδητότητα (με δυο λόγια, πολλές φορές το μυαλό μας κάνεις αυτόματες σκέψεις που καταλήγουν να μας κάνουνε να νιώθουμε άσχημα. Οι δικές μου για παράδειγμα πάντα καταλήγουν στο "είμαι μία αποτυχία και μισή, με μισώ". Π.χ. ο άντρας μου είναι καλός μαζί μου, εγώ δεν θα μπορούσα να είμαι τόσο καλή μαζί του, άρα είμαι αποτυχημένη σύζυγος, δεν αξίζω τίποτα, με μισώ. Δεν είναι τραγικό πως από κάτι θετικό καταλήγω να νιώθω άσχημα;;
.
Η ενσυνειδητότητα λέει ότι μπορούμε να αναγνωρίσουμε τέτοιες αυτόματες σκέψεις και σταδιακά να τις ξεφορτωθούμε. Όχι βέβαια ότι αυτό γίνεται από τη μια μέρα στην άλλη, αλλά για μένα και μόνο ότι το παρατηρώ κάποιες φορές με κάνει και νιώθω λιγουλάκι καλύτερα.
Υπάρχουν λοιπόν και βιβλία που σε οδηγούν σε αυτό το μονοπάτι (και κοστίζουν πολύ λιγότερο από τη θεραπεία). Υπάρχουν πολλά στα αγγλικά αλλά ξέρω ότι τουλάχιστον ένα έχει μεταφραστεί και στα ελληνικά.
Απλά μια ιδέα.... Δεν ξέρεις ποτέ....
Και συνέχισε να γράφεις εδώ αν σε ανακουφίζει....
Υπάρχουν πολλοί και πολλές που παιρνούν παρόμοιες καταστάσεις.
Να χαίρεσαι και τα παιδάκια σου, πόσο χρονών είναι;