Καταρχήν θα ήθελα να σας καλησπερίσω και να αναφέρω πως αποτελώ νέο μέλος σε αυτό το φόρουμ. Βρέθηκα εδώ εντελώς τυχαία καθώς αναζητούσα λύσεις για την κατάθλιψη.

Η παιδική μου φίλη, Νάσια, υπήρξε πάντα η ψυχή του πάρτυ. Ήταν ένα πολύ ζωηρό κ χαρωπό άτομο, απολάμβανε τη ζωή και χαιρόταν με τα απλά πράγματα. Μιλάω σε παρελθοντικό χρόνο καθώς τώρα πια αυτά αποτελούν μόνο μια θύμιση.

Τους τελευταίους 2 μήνες, η Νάσια έχει χάσει τη θέλησή της για ζωή. Σπάνια απαντάει στα τηλέφωνα, έχει χάσει σχεδόν όλους τους φίλους της (εκτός από εμένα) και περνάει τον περισσότερο καιρό απομονομένη κλαίγοντας στο δωμάτιό της απ'όσο μ΄έχουν ενημερώσει οι γονείς της. Έχει χάσει πάνω από τρία κιλά, δεν τρώει σχεδόν τίποτα και μάλιστα μια μέρα μου εκμηστηρεύτηκε κλαίγοντας, πως σκέφτηκε σοβαρά να αυτοκτονήσει παίρνοντας μεγάλη δόση παυσιπόνων...

Όχι μόνον δεν έχω προσπαθήσει να την συνεφέρω, αλλά της έχω συστήσει ψυχολόγους και παρόμοιους αρμόδιους ώστε να το καταπολεμήσει.

Τις τελευταίες μέρες, δεν δίνει κανένα σημείο ζωής. Έχω παέι σπίτι της αλλά όλη μέρα λείπει. Ανησυχώ μήπως έχει κάνει κακό στον εαυτό της...

Σας παρακαλώ, βοηθήστε με!

Συγνώμη αλλά δεν κατάλαβα κάποια πράγματα. Η κοπέλα ζει με τους γονείς της; Κι όταν λείπει από το σπίτι της οι γονείς της τι σου λένε; Την πήρες στο κινητό και δεν το σηκώνει; Αν αγνοείται οι γονείς της έχουν ενημερώσει τις αρμόδιες υπηρεσίες;

και γω δεν καταλαβα μαλλον κατι δεν λεσ καλα πωσ γινεται να ειναι απομονομενη ολη μερα στο σπιτι κ απο την αλλη να πηγαινεισ κ να λειπει επισησ ενα αλλο ερωτημα τι σκατα εγινε μεσα σε 2 μηνεσ κ επεσε στο κρεβατι γενικα ειναι πολλα τα ερωτηματα