ειμαι στα προθυρα νοσηλειας.
εδω και 5-6 μερες κοιμαμαι απο 2 εως μαξιμουμ 5 ωρες την ημερα και εχω και καποιες ακουστικες παραισθησεις.
ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΔΩΣΤΕ ΒΑΣΗ
>
1)ΞΥΠΝΑΩ ΕΝΑ ΠΡΩΙ ΚΑΙ ΛΕΩ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΜΟΥ ΜΑΜΑ ΑΚΟΥΓΑ ΦΩΝΕΣ.Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΗΤΑΝ "ΑΝ ΕΡΓΑΖΟΣΟΥΝ ΔΕΝ ΘΑ ΤΙΣ ΑΚΟΥΓΕΣ"
ΕΠΕΙΔΗ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΜΟΥ ΜΙΛΑΕΙ ΑΚΡΩΣ ΑΠΑΞΙΩΤΙΚΑ ΕΚΑΝΑ ΜΙΑ ΕΚΡΗΞΗ ΚΑΙ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ ΗΤΑΝ ΝΑ ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΟΥΡΛΙΑΖΕΙ ΟΤΙ ΘΑ ΤΗΝ ΠΕΘΑΝΩ ΚΑΙ ΠΟΛΛΑ ΑΚΟΜΑ.
2)ΣΗΜΕΡΑ ΛΕΩ ΣΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΟΤΙ ΣΥΝΕΧΙΖΟΝΤΑΙ ΟΙ ΦΩΝΕΣ ΚΑΙ ΟΙ ΑΥΠΝΙΕΣ ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΟΥ ΗΤΑΝ ΟΤΙ ΚΑΝΩ ΤΗΝ ΤΡΕΛΗ ΕΝΩ ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ.
3)ΧΘΕΣ ΤΟΥ ΛΕΩ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΒΓΑΙΝΕΙΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΜΙΑ ΚΑΡΤΑ ΓΙΑ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΚΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΗΤΑΝ "ΟΥΤΕ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΜΟΝΗ ΣΟΥ"
Ολυμπια πολυ θα σε ηθελα για μητερα (αν και μου πεφτεις λιγο μικρη
)
Βασιλη η υπογραφη σου τα λεει ολα αλλα επειδη εγω δεν εχω φιλους λογω αγοραφοβιας θα την παραφρασω ως εξης "Η ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΚΑΙ Ο ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ ΜΟΥ,ΕΙΝΑΙ Η ΣΥΓΓΝΩΜΗ ΤΟΥ ΘΕΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ".
εν τη ατυχια μου ναι ειμαι τυχαιρη που εχω αυτους τους ανθρωπους που με στηριζουν,ο μεν με τα φαρμακα και η δε με την κουβεντα.