Γεια σε όλους σας! Οπως θα είδατε από το προηγούμενο θέμα μου, είμαι καινούριος εδώ...
Παναγιώτη με λένε και είμαι 17 ετών (τον Απρίλη πάω 18).
Η ζωή μου είναι χάλια...
Από πολύ μικρός είχα μια μάυρη ζωή...
Είναι τόσα πολλά τα πράματα που πρέπει να πω και με απασχολούν που όχι μόνο δεν ξέρω από που να αρχίσω, αλλά και θέλω πολύ καιρό για να σας τα πω και θα σας κάνω το κεφάλι καζάνι...
Τέλος πάνρων για να μη σας κουράζω, θα σας πω την κατάσταση μου που είμαι τώρα...
ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ στο full...
Ικανοποίηση δε βρίσκεται πουθενά...
Αϋπνίες σχεδόν καθημερινό...
Μόνο οι μαοχιστές απολαμβάνουν τη ζωή...Κανείς άλλος.
Πολλά πράματα που με ευχαριστούσαν παλιά π.χ. το ψάρεμα (γιατί μένω σε νησί), τώρα ούτε κι αυτό.
Από παλιά ήμουν ακινώνητος και κάποιοι φίλοι που είχα κάποτε ήταν επιφανειακοί...
Τέλος πάντων...Ας μην πω περισσότερα για να μη σας κουράσω και όχι μόνο αυτό, δε θέλω να τα θυμάμαι κι εγώ...
Η ζωή είναι ένα μεγάλο βασανιστήριο...
Αν δεν είσαι μαζοχιστής, βασανίεσαι

Καλώς ήρθες στο ΜΑΖΙ Παναγιώτη! Δεν μας κουράζεις καθόλου, πες μας και άλλα, όσα θες. Θα προσπαθήσω και να απαντήσω πάνω σε κάποια από τα θεματάκια που έθιξες.

φιλε παναγιωτη νομιζω εισαι ακομα στην εφηβεια οπου τα πραγματα φαινονται πολυ χαλια οποτε αν κανεισ λιγο υπομονη νομιζω τα πραγματα θα καλυτερεψουν αυτο δε σημαινει οτι ειναι αμελητεα τα προβληματα σου αυτο σημαινει οτι οταν περνουσαμε κ μεισ εφηβεια καπωσ ετσι τα βλεπαμε!!!!

Korios έγραψε:


Να ξεκινήσω από τα πιο παλιά ή από τα πιο πρόσφατα?

Γειά σου Παναγιώτη!
Θα πρότεινα να αρχίσεις με χρονολογική σειρά ώστε να έχεις έναν ειρμό και να είναι και πιο εύκολο και για σένα να τα γράφεις και για εμάς να τα διαβάζουμε...

trypa έγραψε:
Τώρα ξεκίνησα με 2 θέματα...
Δε μεπρόλαβες...
Στα επόμενα θα βάλω χρονολογική σειρά...
Καλή η ιδέα σου!

κιεγω το σκεφτομαι ποσο δυσκολη ειναι η ζωη...αυτο με το μαζοχιστη πολυ πετυχημενο ομολογω!ενα μεγαλο βασανιστηριο το αισθανομαι κιεγω με ελαχιστα διαλειματα.οπως το ανεκδοτο που λεει για τα κεφαλια μεσα ¨: )

πριν μερικες μερες θα έλεγα το ιδιο αλλά μετα απο χρόνια που βασάνιζα τον εαυτό μου κρατόντας τα πάντα μέσα μου, αποφάσισα να μιλήσω και να ζητήσω βοήθεια. είναι περίεργο ίσως αλλα κατάλαβα οτι για όσα τραγικά έπαθα στην ζωή μου δεν έφταιγα εγώ και δεν έπρεπε να τιμωρώ τον εαυτό μου. πίστευα πως η ζωη είναι πόνος και ε΄γω με μικρα απατιλά διαλείμματα. Αλλα έκανα λάθος απλά τιμωρούσα υποσυνύδητα τον εαυτό μου. Αξίζω την ευτύχια όλοι μας την αξίζουμε. Γιατι Αγαπητοι Παναγιώτη και Αθανασια, είμαστε δυνατοί γιατί πολύ απλά ακόμη ζούμε με το βάρος όλων όσων περάσαμε και πραγματικά θέλει δύναμη για να τα καταφέρεις και το ξέρετε και εσείς πολύ καλά αυτό! Είμαστε δυνατοί και μπορούμε να καταφέρουμε πολλά! πρώτη φορά στην ζωη μου νιώθω καλά ήρεμα οτι όλα θα πανε καλά. όχι για΄τι πίστεψα σε ένα ψεμα η σε μια απατηλή ελπίδα, αλλα γιατι τώρα πια πιστεύω στον εαυτό μου! και ναι θα τα κααφέρω όσο και αν η θλίψη μου και οι ασχημες στιγμές προσπαθούν απεγνωσμμένα να με κρατήσουν κάτω εγώ θα τα καταφέρω θα κερδίσω το παιχνίδι που λέγετε ζωη θα κατακτίσω τους στόχους μου και θα ζήσω τα όνειρα μου! αν μπορώ εγώ μπορείτε και εσείς

ΑΥΤΗ ΤΗ στιγμη εχω ενα σφιξιμο στην καρδια.το προβλημα μου ειναι με τις σχεσεις.οταν κανω μια σχεση δενομαι υπερβολικα σε βαθμο που να γινομαι φορτικη κ πιεστικη...οταν τα πραγματα αρχιζουν και δεν πανε καλα εκνευριζομαι και απαιτω την προσοχη και την αγαπη του αλλου.δηλαδη, απαιτω να μου δειξει αγαπη με το ζορι που λενε κ εκει δεν εχω τα αναμενομενα αποτελεσματα,οποτε υστεριαζω, κλαιω και βυθιζομαι στην απολυτη δυστυχια.εκει αρχιζει ο φαυλος κυκλος της καταστροφης και ολα οδευουν στο τελος.μενω μονη με τη μοναξια μου και τις ανασφαλειες μου και υποφερω φρικτα.αισθανομαι ενοχες, βασανιζομαι απο αμφιβολιες και καποια στιγμη σε ανυποπτο χρονο ξεσπαω σε κριση θυμου.για αλλα μια φορα τωρα αισθανομαι ηλιθια, ευκολοπιστη, ασταθης, οτι δεν εχω τσαμπουκα και αφηνω τους αντρες να με κανουν οτι θελουν.να παιζουν οτι ψυχολογικο παιχνιδι θελουν με το μυαλο μου και εγω να ειμαι ο μ.....ς της παρεας και να τα ανεχομαι ολα.με εχουν παρει χαμπαρι και μου δημιουργουν ενοχες για να ξαναγυρισω.μολις ξανακανω ελπιδες και γυριζω μου φερονται απαισια και ουτω καθεξης.δε λεω οτι και γω δε φερομαι απαισια καποιες φορες..τεσπα.ο στοχος μου ειναι να γινω πιο σκληρη και να μη δινω 100 ευκαιριες στον καθε τυπο που δε δισταζει να με πληγωσει, οπως τουλαχιστον αντιλαμβανωμαι εγω το πληγωμα..πιστευω οτι δινω απανωτες ευκαιριες γιατι ΕΧΩ ΣΥΝΗΘΙΣΕΙ ΝΑ ΜΕ ΠΛΗΓΩΝΟΥΝ ΚΑΙ ΔΕ ΜΕ ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΖΕΙ ΠΙΑ.εχω αρχισει και το θεωρω φυσικο.βεβαια κιεγω εχω πληγωσει πολυ καποιους αλλους με τη σειρα μου.θελω ομως ναλλαξω να γινω σκληρη και σταθερη στις αποψεις μου.να μην κανω πισογυρισματα.πως μπορω να το πετυχω?

αγαπητη Αθανασια,
όταν δεν ήμουν καλα σαν εσένα γιατι τα έχω περάσει αυτα και καταλαβαίνω απόλυτα έκανα ο εξής όσο ανόητο και αν ακουστει. υπενθίμιζα στον ευατο μου οτι είμαι δυνατή και αντέχω καθε βράδυ έγραφα ένα γράμμα και το διάβαζα καθε πρωι. ξεκίνισα γυμναστικη , διατροφη και τα κατάφερα. Πάρε ενα τετράδιο και γ΄ραψε ολες τις αλήθειες σου δεν φαντάζεσαι ποσο λυτρωτικό είναι. Θελεις να γινεις σκληρή να θυμάσαι δύο πράγματα 1. οι άλλοι πρέπει να προσαρμόζονται στα θέλω σου κανε εσυ τους ανδρες οτι θες μπορείς! μην υποκύπτεις. οποιος δεν μπορει να συμβαδισει με αυτα που θες δεν κανει για σενα. 2 μπορει η γατα να σε φαει και ο διαολος να φαει την γατα. δηλαδη όλα ειναι δυνατα ρίσκαρε στην ζωη σου. και μια συμβουλη. μην δένεσαι στις σχεσεις σου, ξέρω ειναι πολυ δύσκολο αλλα κανε άλλα πράγματα χόμπυ κατι που παντα ήθελες και δεν είχες χρόνο, απασχόλεισε τον εαυτό σου! μόνο σε καλο θα σου βγει... και όλοι θα τρεχουν πισω σου. η καλυτερη αμηνα ειναι ο παγος όποιος καταφερει να τον σπάσει αξίζει να ειναι διπλα σου.