Αρχική Forum ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ & ΓΕΝΙΚΑ ΑΣ ΓΝΩΡΙΣΤΟΥΜΕ ΜΑΖΙ! δεν αναγνωριζω τον εαυτο μου
Γεια χαρά, Επισκέπτης
Όνομα χρήστη: Κωδικός: Να με θυμάσαι
  • Σελίδα:
  • 1

ΘΕΜΑ: δεν αναγνωριζω τον εαυτο μου

δεν αναγνωριζω τον εαυτο μου 01 Οκτ 2012 16:44 #3115

  • Τα
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Τα
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Φρέσκος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 7
  • Κάρμα: 0
Γεια σας το ονομα μου ειναι Δημητρης και ειμαι 27 ετων.Θα σας περιγραψω συντομα πως ξεκινησε ο δικος μου γολγοθας.Μια μερα ξαφνικα ενω περπατουσα νομισα οτι θα λιποθυμήσω,τελικα δεν εγινε ...απο τοτε μου μπηκε στο μυαλο η ιδεα πως εχω κατι και εκει αρχιζει το μαρτυριο μου.Την επομενη αρχισα να εχω ταχυκαρδίες,να θολώνω,να μη με κρατουν τα ποδια μου να νομιζω οτι θα παθω εγκεφαλικό η εμφραγμα ενιωθα πως θα πεθανω μαζι με τασεις φυγης...Να μετραω την πιεση μου να ειναι κανονικη παρολα αυτα να μη μπορω να συνελθω.Αυτο συνεχιζοταν για 7 μερες περιπου αλλα κοιμομουν κανονικα...μετα δεν ξερω μου προεκυψε φοβια με τον θανατο και αρχισα να το αναλυω γιατι να πεθαινουμε,τι ειναι η ζωη?δεν την θελω τη ζωη μου...δεν μπορω να ζησω με τη σκεψη του θανατου και πολλες τετοιες σκεψεις,με αποτελεσμα να μη κοιμαμαι καθολου να μη τρωω για μερες .Ενω πριν τις κρισεις πανικου ολα αυτα τα θεωρουσα δεδομενα οτι συμβαινουν δεν μπορουσα να βγαλω αυτες τις σκεψεις απο το μυαλο μου ..με αποτελεσμα να μου ανεβαινει η πιεση με κρισεις πανθικου ανα διαστηματα ενιωθα οτι δεν υπαρχω οτι σερνω το κορμι μου μονο να ειμαι σε μια συνεχη συγχηση ...Μετα πιεσα τον εαυτο μου να φαει με το ζορι και αυτο κανω ακομη οταν εγιναν αυτα εμενα στο εξωτερικο...πριν μια εβδομαδα ηρθα στην Ελλαδα εκανα επισκεψη σε καποιο ειδικο γιατι νομιζα οτι αρχιζα να τρελενομαι ,δεν μπορουσα να ελεγξω το μυαλο μου ενω με τη λογικη μου ηξερα τι ηθελα ειχα μια συνεχη αρνηση των παντων...Μετα απο την επισκεψη μου στον ειδικο με διαβεβαιωσε οτι πασχω απο κρισεις πανικου και διαταραχη αγχους και μου συνταγογραφησε μια θεραπεια...απο τοτε πιεζω τον εαυτο μου να κανω πραγματα που με ενδιέφεραν και παλιοτερα αλλα ματαια...νιωθω σαν ζωντανος νεκρος πιεζομαι οταν ειμαι με πολυ κοσμο,δεν βρισκω σε κατι ενδιαφερον ,γενικα εχω μια αρνηση των παντων,σαν να μη ξερω τι θελω ενα αλλοκοτο συναισθημα εγω παλιοτερα ειχα ενθουσιασμο με απλα πραγματα,χιουμορ,ειχα ονειρα πλεον ειμαι σε μια συνεχη αλλοκοτη συγχηση και δεν ζω τη στιγμη απλα περιμενω...τωρα τι?δεν ξερω ακριβως θελω να ξυπνησω μια μερα και να πω ηταν ενα κακο ονειρο ,θελω πισω τον παλιο Δημητρη...τωρα νιωθω κενος διχως αισθηματα,ενθουσιασμο,ονειρα δεν μπορω ακριβως να το περιγραψω απλα ενα κενο...ευχαριστω για την υπομονη σας.Αναμενω σε σχολια σας ευχαριστω :)
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.
  • Σελίδα:
  • 1
Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.055 δευτερόλεπτα