Kάνοντας έναν απολογισμό της ζωής μου, διαπιστώνω πόσο έχουν αλλάξει τα πράγματα εντός μου αλλά και γύρω μου. Ειδικά πριν από 11 χρόνια, θυμάμαι τα πάντα σκεπασμένα με το γκρι της κατάθλιψης, μέσα στο μόνιμο άγχος για τις κρίσεις πανικού, η κάθε μου μέρα χωρίς χρώμα και επιθυμία...

Τώρα πια όμως, διαπιστώνω ότι ζω μία δεύτερη ζωή, με ισορροπία, ηρεμία και ευτυχία (πόσο μικρή λέξη, αλλά με πόση βαρύ­τητα)! Τι άλλαξε; Τι με βοήθησε να τα καταφέρω; Η σωστή διάγνωση και η υποστήριξη του ψυχιάτρου μου, η φαρμακευτική αγω­γή που χρειάστηκε να πάρω για να υποχωρήσουν τα συμπτώματα, η επώδυνη αλλά απίστευτα ωφέλιμη (σε βάθος χρόνου) ψυχο­θεραπεία και τέλος η γνωριμία μου με τις Ομάδες Αυτοβοήθειας του ΜΑΖΙ, που ουσιαστικά με ξανατοποθέτησαν σιγά σιγά στον κοινωνικό χάρτη.

Η Ομάδα Αυτοβοήθειας, δεν είναι σίγουρα πανάκεια, αλλά μπορώ να σας υπογράψω ως μέλος και συντονίστρια τα τελευταία 4 χρόνια, ότι είναι μία πόρτα που σου ανοίγεται για να δεις το φως της ζωής και να νικήσεις τα σκοτάδια της απομόνωσης και το στίγ­μα της κατάθλιψης. Είναι ένα ακόμα "εργαλείο" για να χτίσεις την αυτοπεποίθησή σου: ξαφνικά νιώθεις ότι δεν είσαι μόνος, όπως όταν πάλευες με την ανασφάλεια που συνόδευε την πάθηση, αλλά γνωρίζεις ανθρώπους που σε νιώθουν. Δε χρειάζεται να εξηγή­σεις τίποτα και σε κανέναν. Σε αποδέχονται, σε αγκαλιάζουν, σε αγαπάνε, σε στηρίζουν και αυτά είναι αμφίδρομα. Πόσο αυτο­νόητο θα μου πείτε. Κι όμως δεν είναι τελικά. Η κριτική και η "ταμπέλα του άρρωστου" είναι η εύκολη λύση στη σημερινή κοινω­νία. Όλα αυτά, μαζί με τη δική μας δύναμη και θέληση να αλλάξουμε ό,τι δε μας αρέσει στη ζωή μας, είναι η έξοδος από το βαθύ πηγάδι της κατάθλιψης.

Κλείνοντας, θέλω να καταθέσω από ψυχής, πόσο σημαντικές είναι οι δράσεις όπως αυτή του προγράμματος "Πολίτες ενάντια στην Κατάθλιψη". Συμμετέχοντας σε αυτό, είδα ότι η συνεργασία επαγγελματιών Ψυχικής Υγείας και ληπτών έχει και νόημα αλλά και απόδοση. Χάρηκα, γνωρίζοντας ειδικούς που έχουν προτεραιότητα τον άνθρωπο και όχι την ψυχρή ματιά της επιστήμης και μόνο. Ένιωσα περήφανη γιατί όλοι μαζί προσπαθούμε να αλλάξουμε επιτέλους την κακώς κείμενη κατάσταση της Ψυχικής Υγεί­ας στη χώρα μας και να βοηθήσουμε έτσι ουσιαστικά περισσότερους ανθρώπους που πασχίζουν καθημερινά να διαχειριστούν την κατάθλιψη. Νιώθω αισιόδοξη ότι τα πράγματα θα γίνουν καλύτερα, αρκεί να δουλέψουμε ο ένας δίπλα στον άλλον και όχι απένα­ντι, γιατί δεν είμαστε αντίπαλοι. Και καλό είναι να θυμόμαστε ότι: "Φαίνεται πάντα αδύνατο, μέχρι να γίνει..." Νέλσον Μαντέλα.

Γιώτα Ανδρώνη

Γραμματέας ΔΣ του ΜΑΖΙ, συντονίστρια ομάδας αυτοβοήθειας ΜΑΖΙ

Επιμέλεια εικόνας: Γιώτα Ανδρώνη

ΠΗΓΗ: www.citizensagainstdepression.gr