Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΑΥΤΟΕΞΑΡΤΗΣΗΣ

Φύλλα πορείας Ι

Χόρχε Μπουκάι

"Ασφαλώς, αν είχαμε την τύχη να μας «πέσουν» γονείς υποστηρικτικοί, τότε έχουμε το πλεονέκτημα ότι από μικροί πήραμε ωφέλιμα μηνύματα: «Μπορείς να είσαι αυτός που είσαι.» «Μπορείς να σκέφτεσαι αυτό που σκέφτεσαι.» «Μπορείς να αισθάνεσαι αυτό που αισθάνεσαι.» «Μπορείς να παίρνεις τα δικά σου ρίσκα.» «Θα πρέπει μόνος σου να ψάξεις να βρεις αυτό που χρειάζεσαι, γιατί αυτό σημαίνει μεγαλώνω, είμαι ώριμος και αυτοεξαρτώμενος.» Αυτά τα προνομιούχα παιδάκια πηδούν μόνα τους από το τραμπολίνο και βουτάνε στη ζωή από ένα σημείο ευνοϊκό. Βέβαια, δεν έχει όλος ο κόσμος τέτοια τύχη. Όσοι, λοιπόν, δεν ήταν τόσο τυχεροί, θα χρειαστούν κάποιον να τους βοηθήσει, έστω κι ένα βιβλίο σαν αυτό".

Ο δρόμος της αυτοεξάρτησης είναι ο πρώτος από μια σειρά τεσσάρων τόμων που φέρουν τον γενικό τίτλο: «Φύλλα Πορείας». Με γλώσσα απλή, καθημερινή, σύντομες και συχνά ελλειπτικές προτάσεις, ο Χόρχε Μπουκάι καθοδηγεί τον αναγνώστη σε μια συζήτηση φιλική, θεραπευτική, καθόλου θεωρητική, με μεγάλη πρακτική αξία, όπου, χωρίς να προτείνει λύσεις, βοηθάει να βρεθούν. Η ζωή, οι σχέσεις μας, η στάση και η συμπεριφορά μας μπαίνουν στο μικροσκόπιο. Η προσωπική του άποψη είναι ένα απόσταγμα σοφίας, εμπειρίας, πολύχρονης θεραπευτικής πρακτικής και στοχασμού του μελετητή της παγκόσμιας μυθολογίας και διανόησης. Στο Δρόμο της αυτοεξάρτησης, ο Μπουκάι διδάσκει χωρίς να κάνει κήρυγμα. Γίνεται μαζί δάσκαλος και μαθητής, καταθέτει μαρτυρίες και σκέψεις άλλων, αναλύει και εξηγεί, τεκμηριώνει επιστημονικά και μας οδηγεί σε λογικά συμπεράσματα, ακυρώνοντας την αυθεντία του καθοδηγητή. Τα «Φύλλα Πορείας» του είναι λιγότερο κατευθυντήριες γραμμές και περισσότερο αφορμές για προβληματισμό. Για κάθε κατάσταση κάνει μια νύξη και διηγείται μια «ιστορία» που «κάτι λέει», κάτι που μας αφήνει να το εννοήσουμε μόνοι μας, αποκομίζοντας τη χαρά της ανακάλυψης και την ικανοποίηση της συνειδητοποίησης.

Εκδόσεις Opera

 

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗΣ

Φύλλα πορείας ΙΙ

Χόρχε Μπουκάι

«Μας στηρίζω με όλη μου την καρδιά.
Αν, όμως, με πιέσεις να διαλέξω...
ανάμεσα σʼ εσένα και σʼ εμένα...
εμένα.»

Ξέρουμε πού βρίσκεται κάθε πράγμα και κάθε άτομο που αγαπάμε, αλλά πολλές φορές δεν ξέρουμε πού βρισκόμαστε εμείς. Σαν να ξεχάσαμε τη θέση μας στον κόσμο. Μπορούμε πολύ γρήγορα να εντοπίσουμε τη θέση των άλλων, τη θέση που έχουν οι άλλοι στη ζωή μας, και καμιά φορά μπορούμε να προσδιορίσουμε ακόμα και τη θέση που κατέχουμε εμείς στη ζωή των άλλων. Έχουμε, όμως, ξεχάσει ποια θέση κατέχουμε εμείς στη δική μας τη ζωή. «Ο δρόμος προς την αυτοπραγμάτωση είναι αδιάκοπος και δυσχερής», επαναλαμβάνει ο Χόρχε Μπουκάι σε όλα του τα βιβλία. Σʼ αυτήν τη σειρά των «Δρόμων», ο δημοφιλής αργεντινός ψυχίατρος μας παρέχει χάρτες της περιοχής για να επιλέξει ο καθένας τη δική του διαδρομή και να πορευτεί με τον δικό του ρυθμό. «Η ευτυχία» διαβεβαιώνει, «δεν είναι απλώς δικαίωμα, είναι επίσης, από πολλές απόψεις, υποχρέωσή μας: μια σύμβαση που έχουμε συνάψει με τη ζωή.» Ο δρόμος της συνάντησης είναι ο δεύτερος από μια σειρά τεσσάρων τόμων που φέρουν τον γενικό τίτλο: «Φύλλα Πορείας».

Εκδόσεις Opera

 

 

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ

Φύλλα Πορείας ΙΙΙ

Χόρχε Μπουκάι

Αν, όμως, ζει ο άλλος μέσα μας,

τότε ο θάνατος είναι μεγάλος ψεύτης

και η αρρώστια μεγάλο ψέμα.

«Αυτό που μπορούμε να κάνουμε για να μην υποφέρουμε "περισσότερο", δεν είναι να αγαπάμε "λιγότερο", αλλά να μάθουμε, όταν φτάνει η στιγμή του αποχωρισμού ή της απώλειας, να μη μένουμε κολλημένοι σ' αυτό που δεν υπάρχει πια. Να χαιρόμαστε τη στιγμή, όσο διαρκεί, και να προσπαθούμε να την κάνουμε όσο γίνεται καλύτερη. Να ζούμε ρισκάροντας κάθε λεπτό της ζωής μας. Τέλος, να μη ζήσουμε αύριο με τη σκέψη στη σημερινή μέρα που ήταν τόσο ωραία, γιατί αύριο θα έχουμε την υποχρέωση να κάνουμε ό,τι φέρει το αύριο. Και θα προσπαθήσουμενα το κάνουμε κι αυτό εξίσου ωραίο.»

Η αυτονομία, ο έρωτας, ο πόνος, η ευτυχία και η πνευματικότητα είναι οι πέντε δρόμοι τους οποίους χαράζει ο Μπουκάι στον χάρτη που οδηγεί στην ολοκλήρωση του ανθρώπου, στη συνειδητοποίηση του εαυτού του. Πέντε διαδρομές που θα πρέπει ο καθένας να διανύσει μέσα από προσωπικές εμπειρίες και με τον δικό του τρόπο. Ο δρόμος των δακρύων είναι, κατά τον Χόρχε Μπουκάι, «ο πιο σκληρός από τους δρόμους αυτούς». Είναι το μονοπάτι του πόνου, του πένθους και των απωλειών, μα ακόμη κι έτσι, είναι ένας δρόμος απολύτως απαραίτητος. Γιατί δεν μπορούμε να συνεχίσουμε αν δεν αφήσουμε πίσω αυτό που δεν είναι πια εδώ μαζί μας.   

 Εκδόσεις Opera

 

Ο ΔΡΟΜΟΣ ΤΗΣ ΕΥΤΥΧΙΑΣ

Φύλλα Πορείας IV

Χόρχε Μπουκάι

"Δεν πιστεύω πως υπάρχει ένας μόνο δρόμος για την ευτυχία. Κι αν υπάρχει, εγώ δεν τον ξέρω. Αλλά και να τον ήξερα, δεν νομίζω πως θα μπορούσα να τον περιγράψω σ' ένα βιβλίο.

Σε προσωπικό επίπεδο, πάντα ήθελα να είμαι ευτυχισμένος. Θυμάμαι, όμως, ότι κάποτε επέκρινα τον εαυτό μου γιατί σ' ένα ρεπορτάζ είχα παραδεχτεί αυτή μου την επιθυμία. Για μένα (και για όλον τον κόσμο, ίσως), το να λες: "Θέλω να είμαι ευτυχισμένος" ισοδυναμεί με το να διεκδικείς δίπλωμα βλακείας και αφέλειας."

Η αυτονομία, ο έρωτας, ο πόνος, η ευτυχία και η πνευματικότητα είναι οι πέντε δρόμοι τους οποίους χαράζει ο Μπουκάι στον χάρτη που οδηγεί στην ολοκλήρωση και τη συνειδητοποίηση του ανθρώπου. Πέντε διαδρομές που θα πρέπει ο καθένας μας να διανύσει μέσα από προσωπικές εμπειρίες και με τον δικό του τρόπο.

Χρησιμοποιώντας πάντα το γνώριμο, διαφωτιστικό και συχνά διασκεδαστικό του ύφος, ο δημοφιλής αργεντινός ψυχίατρος καταπιάνεται σε αυτόν τον τέταρτο «Δρόμο» με την αναζήτηση της ευτυχίας και προειδοποιεί: «Η αναζήτηση της ευτυχίας δεν είναι απλώς δικαίωμα ορισμένων. Είναι, κατά τη γνώμη μου, φυσική υποχρέωση όλων».

Το τέταρτο και τελευταίο από Φύλλα Πορείας.

Εκδόσεις Opera

 

 

 

 ΑΥΤΟΚΤΟΝΩΝΤΑΣ ΑΣΥΣΤΟΛΑ

 ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΟΡΤΩ

 

Η Ρόζα Βλάχου, μια γυναίκα που πάντοτε είχε ό,τι ήθελε. Άντρες, ρούχα, λεφτά, άντρες, πολυτέλεια, άντρες. Που έκανε πάντα του κεφαλιού της και το πλήρωνε με τα κεφάλια των άλλων. Που όταν έφτανε στα άκρα, αυτοκτονούσε. Ασύστολα. Μα που τώρα, στα σαράντα, βρήκε το δάσκαλό της. Αγανακτισμένη, απελπισμένη, η Ρόζα καταγγέλλει. Κατηγορεί. Τη μοίρα, τους άντρες, αλλά ποτέ τον εαυτό της.

 

 Εκδόσεις Καστανιώτης

 

 

 

 

 

 

ΣΠΑΖΟΝΤΑΣ ΤΗ ΣΙΩΠΗ ΕΝΟΣ ΤΑΜΠΟΥ

Έφη Δρακοπούλου

Η συγγραφέας με την μαρτυρία της στο βιβλίο αυτό επιχειρεί, με αφετηρία τα προ-σωπικά της βιώματα, να μιλήσει ανοιχτά και αληθινά για ένα ταμπού, αυτό της ψυχικής νόσου, για το οποίο από παλιά αλλά και στις μέρες μας οι άνθρωποι που πάσχουν ή οι οικείοι τους σωπαίνουν, φοβούμενοι τον κοινωνικό στιγματισμό που καραδοκεί και α-πειλεί. με απομόνωση στην καλύτερη περίπτωση.

Τολμά να χαρακτηρίσει τους νοσούντες «ευλογημένους», αφού δέχονται να σηκώσουν το δυσβάσταχτο φορτίο του άγχους, της φοβίας, της κατάθλιψης, της παραίσθησης, ενώ δε διστάζει να μοιραστεί με τους αναγνώστες προσωπικά της «εργαλεία» με τα οποία πάταξε τη μανιοκατάθλιψη, την ενοχή, το φόβο, με αποτέλεσμα να είναι εδώ και πολλά χρόνια ελεύθερη από κάθε εφιάλτη.

Απευθυνόμενη όχι μόνο στους ασθενείς αλλά και στους θεραπευτές τους, επισημαίνει στους τελευταίους την αναγκαιότητα της αγάπης και της συμπόνιας που πρέπει να δείξουν και που είναι η πανάκεια όλων των νοσημάτων.

Εκδόσεις Νόηση

 

 

 

 

 

ΓΡΑΜΜΑΤΑ ΣΤΟΝ ΟΡΕΣΤΗ

Έφη Δρακοπούλου

 

Στο νέο της βιβλίο «Γράμματα στον Ορέστη», η συγγραφέας, εξαίρει και επαινεί το Έργο των Ιατρών και Νοσηλευτών που τη φρόντισαν στις περιπέτειές της και οι οποίοι τιμούν την αποστολή τους, το χρέος τους και τον Ιπποκράτειο όρκο τους. Γι' αυτό και τους αναφέρει με τα πραγματικά τους ονόματα. Αντιθέτως στηλιτεύει τους ανίκανους ή ανίερους χρησιμοποιώντας γι' αυτούς ψευδώνυμα.

Υπενθυμίζει τη ρήση της Γερόντισσας Γαβριηλίας: «Αυτοί που πάσχουν ψυχικά κουβαλούν και ξεπλένουν αμαρτίες των άλλων και ο ψυχίατρος πρέπει να προσεύχεται», σε μια προσπάθεια να απαλύνει τις πληγές των Ασθενών αλλά και να τους καταστήσει προσεκτικούς στην επιλογή του θεραπευτή τους.

Ξετυλίγοντας το κουβάρι με τις μνήμες της, αποκαλύπτει πως έφτασε από την αλλοτινή της κόλαση στη σημερινή της μακαριότητα.

Πρόκειται για ένα βιβλίο με αληθινά βιώματα, μια πραγματική τραγωδία που έχει κάθαρση.

 Εκδόσεις Νόηση

 

 

 ΟΙ ΦΥΛΑΚΕΣ ΤΗΣ ΠΑΙΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ΗΛΙΚΙΑΣ

Alice Miller

 Πολλοί άνθρωποι αναγκάστηκαν, όταν ήταν παιδιά, να μάθουν να κρύβουν πολύ επιδέξια τα συναισθήματα, τις επιθυμίες και τις ανάγκες τους προκειμένου να ικανοποιήσουν τις προσδοκίες των γονέων τους και να κερδίσουν την «αγάπη» τους. Ως ενήλικες μπορεί να κυνηγούν την επιτυχία, έχουν όμως ταυτόχρονα μια υποβόσκουσα αίσθηση ότι δεν αξίζουν τίποτα. Χωρίς ποτέ να τους έχει επιτραπεί να εκφράσουν τα πραγματικά τους συναισθήματα, και έχοντας χάσει την επαφή με τον αληθινό τους εαυτό, εκδραματίζουν τα καταπιεσμένα συναισθήματά τους με επεισόδια κατάθλιψης ή καταναγκαστικής συμπεριφοράς, ή ακόμα και με ιδέες μεγαλείου. Στη συνέχεια, με τη σειρά τους, μεταφέρουν αυτή την κληρονομιά της καταπίεσης στα δικά τους παιδιά. Αυτό το σπαρακτικό και οξυδερκές βιβλίο είναι ένα πρώτο βήμα για την ανακάλυψη των αναγκών μας και της δικής μας αλήθειας στην προσπάθειά μας να ξεφύγουμε από αυτόν το φαύλο κύκλο.

Σπάνιο κι ακαταμάχητο με το γεμάτο συμπάθεια, ανεπιτήδευτο λόγο του. Τα παραδείγματα της Alice Miller είναι τόσο ζωντανά και συνηθισμένα που αγγίζουν το πληγωμένο παιδί που υπάρχει μέσα σε όλους μας.

Εκδόσεις Ροές, Σειρά Ψυχολογία-Ψυχανάλυση

 

ΤΟ ΣΩΜΑ ΔΕΝ ΨΕΥΔΕΤΑΙ ΠΟΤΕ

Alice Miller

Όταν αρρωσταίνουμε, όταν υποφέρουμε από κατάθλιψη, όταν υποκύπτουμε στη νευρική ανορεξία ή σε κάθε είδους εθισμό από ουσίες... τότε μαίνεται μέσα μας μια εσωτερική διαμάχη ανάμεσα σ' αυτό που αισθανόμαστε και σ' αυτό που θα θέλαμε να αισθανθούμε. Από τη μία πλευρά, υπάρχει το σώμα μας, που διατηρεί ακέραιη την ανάμνηση της προσωπικής μας ιστορίας, και ιδιαίτερα της κακομεταχείρισης που ενδεχομένως έχουμε υποστεί από τους γονείς μας στην παιδική μας ηλικία· και, από την άλλη, είναι το πνεύμα μας και η επιθυμία μας –σύμφωνα με τις επιταγές της Ηθικής και της παραδοσιακής διαπαιδαγώγησης– να αγαπούμε και να τιμούμε τους γονείς μας, ό,τι κι αν έχει συμβεί, ακόμη κι αν μας κακομεταχειρίζονταν.

Στο βιβλίο αναλύονται με πολλά και ποικίλα παραδείγματα –αρκετά από τη ζωή μεγάλων συγγραφέων– οι δραματικές επιπτώσεις αυτής της διαμάχης, αλλά και οι λόγοι για τους οποίους υπάρχει ακόμα ελπίδα: Όχι, δεν είμαστε υποχρεωμένοι να παραμένουμε «καλά» παιδιά, εάν οι γονείς μας μάς έχουν βλάψει και εάν εξακολουθούν να χρησιμοποιούν τον συναισθηματικό εκβιασμό.
Ναι, σε μας εναπόκειται να δώσουμε τη δέουσα προσοχή στα προειδοποιητικά σήματα που μας στέλνει το σώμα μας.
Ναι, στο τέλος αυτού του δύσκολου δρόμου που έχουμε να διανύσουμε προκειμένου να επανεξετάσουμε την ιστορία της σχέσης μας με τους γονείς μας, μπορούμε να βρούμε την πραγματική εσωτερική γαλήνη και ελευθερία.

Εκδόσεις Ροές, Σειρά Ψυχολογία-Ψυχανάλυση

 

 

ΣΥΝΔΕΔΕΜΕΝΟΙ
Η εκπληκτική δύναμη των κοινωνικών δικτύων και πώς αυτά διαμορφώνουν τη ζωή μας

Nicholas Christakis, PhD & James Fowler, PhD

Στο βιβλίο τους με τίτλο Συνδεδεμένοι, oι συγγραφείς Nicholas Christakis και James Fowler παρουσιάζουν εκρηκτικά νέα στοιχεία σχετικά με το ότι τα κοινωνικά δίκτυα επηρεάζουν κάθε πλευρά της ζωής μας: το πώς αισθανόμαστε, το πόσα χρήματα κερδίζουμε, ποιον είναι πιθανότερο να παντρευτούμε, το αν θα αρρωστήσουμε ή αν τελικά θα πάμε να ψηφίσουμε —τα πάντα για εμάς σχετίζονται με το τι κάνουν, αισθάνονται και σκέφτονται οι άλλοι γύρω μας.

Το βιβλίο εξηγεί ότι ο κόσμος μας διέπεται από τον Κανόνα των Τριών Βαθμών Επιρροής: επηρεάζουμε και επηρεαζόμαστε από άτομα που απέχουν από εμάς μέχρι και τρεις βαθμούς διαχωρισμού, τα περισσότερα από τα οποία δεν τα γνωρίζουμε καν. Για παράδειγμα, η φίλη της φίλης της φίλης σας επιδρά περισσότερο στην ευτυχία σας απ’ ό,τι ένα φουσκωμένο πορτοφόλι στην τσέπη σας. Τα κοινωνικά δίκτυα αποτελούν τη βάση των οικονομικών μας σκανδάλων, των διατροφικών ολισθημάτων μας, της κατάχρησης ουσιών και των επιδημιών αυτοκτονίας, αλλά επίσης της εκλογική συμπεριφοράς μας, της καινοτομίας, του αλτρουισμού και της «όλως τυχαίας» επίδειξης καλοσύνης.

Προκλητικό, διορατικό, τερπνό και ωφέλιμο, το Συνδεδεμένοι εξηγεί γιατί τα συναισθήματα είναι μεταδοτικά, πώς εξαπλώνεται η παχυσαρκία, γιατί οι πλούσιοι γίνονται πλουσιότεροι, και πολλά άλλα. Καταρρίπτοντας την άποψη της πρωτοκαθεδρίας του ατόμου, το βιβλίο προτείνει μια επαναστατική νέα ιδέα: ότι καθοδηγούμαστε ασυναίσθητα από τους ανθρώπους που μας περιστοιχίζουν, σαν τα πουλιά ενός σμήνους που κινούνται σε πλήρη συμφωνία.

Το Συνδεδεμένοι είναι ένα βιβλίο που θα αλλάξει για πάντα τον τρόπο με τον οποίο βλέπετε τους άλλους —και τον εαυτό σας.

Εκδόσεις Κάτοπτρο

 

ΠΩΣ ΝΑ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΕΤΕ ΤΙΣ ΠΑΡΑΛΟΓΕΣ ΣΥΜΠΕΡΟΦΟΡΕΣ

Ori Brafman & Rom Brafman, PhD

Γιατί ένα σημαντικό ποσοστό ανθρώπων τείνει να ακούει με μεγαλύτερη προθυμία τις συμβουλές που προέρχονται από όσους θεωρεί «σημαντικούς»; Γιατί ένα εξίσου μεγάλο ποσοστό ερωτεύεται όταν υπάρχει ένα στοιχείο επικινδυνότητας στη σχέση; • Με ποιον τρόπο οι άγνωστες αυτές δυνάμεις, όταν μας κυριεύουν, εξουσιάζουν τη συμπεριφορά μας; Πότε είμαστε πιο ευάλωτοι σε αυτές; • Πώς επηρεάζουν την προσωπική ή την επαγγελματική μας σταδιοδρομία; • Πότε θέτουν σε κίνδυνο τα οικονομικά μας ή ακόμη και την ίδια μας τη ζωή; • Και γιατί τελικά επιτρέπουμε να μας κάνουν ό,τι θέλουν; Ο Ori Brafman, που ειδικεύεται στην οργάνωση επιχειρήσεων, και ο αδελφός του Rom, με διδακτορικό στην Ψυχολογία, τολμούν να απαντήσουν στις παραπάνω ερωτήσεις και σε πολλές ακόμη. Επιχειρώντας μια εις βάθος έρευνα και αντλώντας στοιχεία από τους τομείς της Κοινωνικής Ψυχολογίας και των Συμπεριφορικών Οικονομικών, οι συγγραφείς εξηγούν λογικά διάφορες παράλογες συμπεριφορές και προτείνουν τρόπους ώστε να μπορέσουμε να αγνοήσουμε τις... Σειρήνες!

Σημείωση: Κεφάλαιο 5: "Η επιδημία της διπολικής διαταρχής και το φαινόμενο του χαμαιλέοντα".

Εκδόσεις: Μοντέρνοι Καιροί

 

ΤΥΦΛΑ ΣΗΜΕΙΑ: ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΕΞΥΠΝΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΚΑΝΟΥΝ ΗΛΙΘΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ

Madeleine L. Van Hecke, PhD

Η λογική και η ορθή κρίση χαρακτηρίζει τον ανθρώπινο νου σε ποσοστό ογδόντα με ενενήντα τοις εκατό των περιπτώσεων. Τι γίνεται, όμως, με τις υπόλοιπες περιπτώσεις, όταν σπεύδουμε να βγάλουμε συμπεράσματα, όταν δε δίνουμε στον εαυτό μας το χρόνο να σκεφτεί διεξοδικά κάποια κατάσταση ή όταν βλέπουμε το δέντρο και χάνουμε το δάσος; Σε αυτό το βιβλίο, η κλινική ψυχολόγος Madeleine L. Van Hecke επεξηγεί πώς οι γκάφες δεν είναι απλώς περιστατικά, κατά τα οποία συμπεριφερθήκαμε «τόσο ανόητα!», και αποδίδει τις πράξεις αυτές σε τυφλά σημεία – σε στιγμιαία σφάλματα που συμβαίνουν όταν κάποιο πλεονέκτημά μας στρέφεται εναντίον μας και γίνεται το μεγαλύτερο μειονέκτημα. Σελίδες με παραδείγματα και τακτικές για να καταπολεμάμε εκείνες τις στιγμές που λέμε «Αν είναι ποτέ δυνατόν!», το βιβλίο Τυφλά Σημεία είναι ένα πνευματώδες αντίδοτο στις αβάσιμες σκέψεις. Μας βοηθάει να ξεπεράσουμε τα τυφλά μας σημεία, να διευρύνουμε τους δημιουργικούς μας ορίζοντες, να επιλύουμε ουσιαστικά τα προβλήματά μας και να τα βγάζουμε πέρα με τα εκνευριστικά τυφλά σημεία των άλλων.

Εκδόσεις Μοντέρνοι Καιροί