Διαβάστε επίσης
Joomla Templates and Joomla Extensions by JoomlaVision.Com

facebook_icon

Σύνδεση στο forum



climax

Αναζήτηση
Χρήστες
Έχουμε 33 επισκέπτες συνδεδεμένους
Αρχική Κατάθλιψη Συμπτώματα – Διάγνωση
  • Πώς κάνουν οι ειδικοί (ψυχίατροι και κλινικοί ψυχολόγοι) διάγνωση της κατάθλιψης;

Οι ειδικοί κάνουν διάγνωση εξετάζοντας τα "συμπτώματα" και τα "σημεία" που παρουσιάζει το άτομο. Τα συμπτώματα προσδιορίζονται από το άτομο, ενώ τα σημεία αποτελούν ανεξάρτητες παρατηρήσεις που κάνουν οι άνθρωποι του περιβάλλοντος του και ο ειδικός. Για παράδειγμα το κλάμα μπορεί να είναι σημείο ενώ η αϋπνία σύμπτωμα.

Για να μπορέσει να φτάσει ο ειδικός σε ασφαλή διάγνωση, έχει την δυνατότητα να χρησιμοποιήσει  μια σειρά από μέσα:

Α) Συνέντευξη με τον ίδιον τον ενδιαφερόμενο ή και την οικογένεια του. Οι παρατηρήσεις που κάνουν τα κοντινά πρόσωπα του ατόμου ονομάζονται "συμπληρωματικές πληροφορίες" και αφορούν συνήθως πράγματα που ο ίδιος ο ειδικός δεν θα μπορούσε να παρατηρήσει (π.χ. ότι το άτομο δεν καθαρίζει πια το δωμάτιο του). Στη συνέντευξη ο ειδικός θα διερευνήσει τα παρακάτω:

· Πηγή παραπομπής

· Αίτημα

· Κύρια ενοχλήματα και προβλήματα

· Ιστορικό παρόντων προβλημάτων

· Αναπτυξιακό (προηγούμενο) ιστορικό

· Οικογενειακό ψυχιατρικό ιστορικό

· Ιατρικό ιστορικό

· Ιστορικό χρήσης ουσιών και αλκοόλ

· Εξέταση ψυχικών λειτουργιών (εμφάνιση και συμπεριφορά, ομιλία, συγκινησιακή κατάσταση, σκέψη, αντίληψη, αισθητηριακή κατάσταση και γνωστικές λειτουργίες)

Β) Ψυχολογικές δοκιμασίες ή ερωτηματολόγια. Υπάρχουν διάφορες δοκιμασίες που χρησιμοποιούνται ανάλογα με την περίπτωση και την εκπαίδευση του ειδικού, όπως:

* Προβολικά τεστ προσωπικότητας τεστ (Rorschach, TAT)
* Τεστ προσωπικοότητας όπως το Μ.Μ.P.I
* Δομημένες συνεντεύξεις
* Ψυχιατρικές κλίμακες (Hamilton Rating Scale for Depression, Κλίμακα Montgomery-Asberg κ.ά.)
* Ερωτηματολόγια αυτοαξιολόγησης (π.χ. Beck Depression Inventory, Zung Depression Scale, Geriatric Depression Scale).

Γ) Ενδέχεται να ζητηθούν κάποιες εργαστηριακές εξετάσεις (για τον αποκλεισμό της πιθανότητας ύπαρξης των συμπτωμάτων λόγω μιας γενικής ιατρικής κατάστασης, όπως π.χ. υποθυρεοειδισμός)

  • Τα κριτήρια για την διάγνωση της κατάθλιψης προκύπτουν από τα εξής Ταξινoμικά Συστήματα:

α) DSM-V Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο των Ψυχικών Διαταραχών (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders,  εκδίδεται από τον Αμερικανικό Ψυχιατρικό Σύλλογο)

β) Ταξινόμηση ICD-10 Ψυχικών Διαταραχών και Διαταραχών Συμπεριφοράς της Διεθνούς Νοσολογικής Ταξινόμησης (The ICD-10 classification of mental and behavioural disorders: clinical description and diagnostic guidelines, εκδίδεται από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας).

Ένας ικανός ειδικός θα είναι προσεκτικός, θα σεβαστεί την μοναδικότητα του κάθε ατόμου και θα προσπαθήσει να αποκτήσει μια όσον το δυνατόν πληρέστερη άποψη για τις εξατομικευμένες δυσκολίες και τα προβλήματα του ενδιαφερόμενου, πριν καταλήξει σε διάγνωση.

  • Ποια είναι τα συμπτώματα – κριτήρια για την διάγνωση της κατάθλιψης;

Το βασικό διαγνωστικό κριτήριο για την κατάθλιψη είναι η ύπαρξη ενός ή περισσοτέρων Μείζονος Καταθλιπτικού Επεισοδίου.

Μείζον Καταθλιπτικό Επεισόδιο υφίσταται όταν υπάρχουν τουλάχιστον 5 από τα παρακάτω συμπτώματα (εκ των οποίων οπωσδήποτε το 1 ή το 2):

1. καταθλιπτική διάθεση κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, σχεδόν κάθε μέρα.

2. έντονη μείωση ή απώλεια του ενδιαφέροντος ή της ευχαρίστησης σε όλες ή σχεδόν όλες τις δραστηριότητες (που ευχαριστούσαν στο παρελθόν) κατά το μεγαλύτερο μέρος της ημέρας, σχεδόν κάθε μέρα.

3. σημαντική απώλεια βάρους (χωρίς δίαιτα) ή αύξηση του βάρους (περισσότερο από 5% σε ένα μήνα) ή μείωση ή αύξηση της όρεξης σχεδόν κάθε μέρα.

4. αϋπνία ή υπερυπνία σχεδόν κάθε μέρα.

5. ψυχοκινητική διέγερση/ανησυχία ή επιβράδυνση σχεδόν κάθε μέρα (που την παρατηρούν οι άλλοι, όχι απλά υποκειμενικά αισθήματα διέγερσης ή επιβράδυνσης).

6. κόπωση ή απώλεια ενεργητικότητας σχεδόν κάθε μέρα.

7. αισθήματα – ιδέες αναξιότητας ή υπερβολικής ενοχής.

8. μειωμένη ικανότητα του ατόμου να σκεφτεί (βραδύτητα στη σκέψη) ή να συγκεντρωθεί (δυσκολία συγκέντρωσης) ή να πάρει αποφάσεις (αναποφασιστικότητα) σχεδόν κάθε μέρα.

9. υποτροπιάζουσες (επαναλαμβανόμενες) σκέψεις θανάτου ή υποτροπιάζον αυτοκτονικός ιδεασμός χωρίς σχέδιο ή απόπειρα αυτοκτονίας ή συγκεκριμένο σχέδιο αυτοκτονίας.

Για να οριστικοποιηθεί η διάγνωση πρέπει τα συμπτώματα να είναι παρόντα συνεχώς για δεκαπέντε τουλάχιστον μέρες, να αντιπροσωπεύουν μια αλλαγή στην προηγούμενη λειτουργικότητα, να προκαλούν κλινικά σημαντική υποκειμενική ενόχληση ή έκπτωση στον κοινωνικό, επαγγελματικό ή άλλους σημαντικούς τομείς της λειτουργικότητας. Επιπρόσθετα, θα πρέπει να μην αποτελούν αντίδραση πένθους σε μια απώλεια αγαπημένου προσώπου (εκτός και αν επιμένουν περισσότερο από δύο μήνες). Τέλος, θα πρέπει να αποκλεισθούν σωματικές νόσοι (π.χ. υποθυρεοειδισμός) ή η επίδραση κάποιων ουσιών ή φαρμάκων (π.χ. ουσία κατάχρησης, αντιυπερτασικά) που ενδέχεται να προκαλούν συμπτώματα κατάθλιψης.

Η κατάθλιψη μπορεί να χαρακτηριστεί / προσδιοριστεί ως:

- ήπια: τα συμπτώματα δεν είναι περισσότερα από τα μίνιμουμ που απαιτούνται και η έκπτωση της λειτουργικότητας είναι ελάχιστη

- μέτρια: συμπτώματα και λειτουργική έκπτωση ανάμεσα στην ήπια και την σοβαρή κατάθλιψη

- σοβαρή: αρκετά περισσότερα συμπτώματα από αυτά που απαιτούνται για την διάγνωση και έντονη έκπτωση της λειτουργικότητας

  • Ποια είναι τα γενικά συμπτώματα της κατάθλιψης;

Η κατάθλιψη είναι μία ασθένεια του σώματος και του ψυχισμού. Τα περισσότερα άτομα εμφανίζουν τόσο σωματικά όσο και ψυχικά συμπτώματα. Η ακριβής φύση των συμπτωμάτων, καθώς και τα συμπτώματα που κυριαρχούν διαφέρουν από περίπτωση σε περίπτωση. Παρακάτω γίνεται μια προσπάθεια ομαδοποίησης των πολυάριθμων συμπτωμάτων και σημείων της κατάθλιψης.

Α) ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ

1. ΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗ – "ΚΑΚΗ" ΔΙΑΘΕΣΗ

Η κακή διάθεση στην κατάθλιψη είναι πολύ πιο έντονη και διαρκής σε σχέση με εκείνη που αισθάνεται κανείς όταν απογοητεύεται ή απλώς λόγω των καθημερινών προβλημάτων. Είναι ένα επίμονο αίσθημα λύπης που συχνά περιγράφεται σαν απελπισία και συνοδεύεται από το αίσθημα της αγωνίας. Η καταθλιπτική διάθεση κυριαρχεί στη ζωή του ατόμου και μπορεί να συνοδεύεται από συχνότερα ή πιο εύκολα κλάματα (σε ασήμαντες αναστατώσεις). Μπορεί να νιώθετε ότι τίποτα δεν πάει καλά στη ζωή σας και να τα βλέπετε όλα μαύρα. Η διαβεβαίωση των άλλων ότι τα πράγματα θα καλυτερέψουν δεν βοηθάει καθόλου/

Στη μέτρια ή την σοβαρή κατάθλιψη, η κακή διάθεση είναι συχνά χειρότερη το πρωί και βελτιώνεται ελαφρά στην διάρκεια της ημέρας, χωρίς όμως να φεύγει τελείως. Σε ορισμένες περιπτώσεις ήπιας κατάθλιψης, η κακή διάθεση μπορεί να είναι χειρότερη το βράδυ.

Είναι πολύ σημαντικό να τονιστεί ότι δεν έχουν κακή διάθεση όλοι όσοι πάσχουν από κατάθλιψη. Σε αυτή την περίπτωση, είναι σημαντικό να διερευνηθεί αν υπάρχει ανηδονία (βλ. παρακάτω) ή έλλειψη ενδιαφέροντος.

2. ΑΝΗΔΟΝΙΑ (=ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΥΧΑΡΙΣΤΗΣΗΣ)

Αποτελεί βασικό σύμπτωμα της κατάθλιψης και χρειάζεται προσοχή γιατί ενδέχεται το άτομο να μην το έχει συναισθανθεί, τα κοντινά του πρόσωπα όμως μπορεί να το έχουν προσέξει. Δραστηριότητες που παύουν να είναι ευχάριστες (ενώ προηγουμένως ήταν) είναι το φαγητό, το σεξ, τα χόμπι, οι κοινωνικές εκδηλώσεις και έξοδοι, τα σπορ. Αν η κατάθλιψη είναι ήπια ενδέχεται να είστε σε θέση να απολαύσετε την συντροφιά άλλων ατόμων αλλά αυτό δεν διαρκεί πολύ.

3. ΑΓΧΟΣ

Το άγχος μπορεί σε ορισμένες περιπτώσεις να υπερκεράσει την κακή διάθεση και αν αποτελεί το κυρίαρχο σύμπτωμα. Ίσως νιώθετε άγχος με την μορφή εσωτερικής δυσφορίας, αίσθησης επικείμενου (ασαφούς) κινδύνου ή ακόμα και επεισοδίων κρίσεων πανικού (με τα συνοδά σωματικά συμπτώματα όπως ιδρώτας, ταχυπαλμία, αίσθημα ζάλης κλπ). Μπορεί να ασχολείστε με ασήμαντες ανησυχίες ("πνίγεστε σε μια κουταλιά νερό"). Όταν άγχος και κατάθλιψη συνυπάρχουν γίνεται δύσκολη η διάκριση του ποιο από τα δύο αποτελεί την βασική διαταραχή. Επίσης, μπορεί να παρουσιάζετε ευερεθιστότητα, να νευριάζετε δηλαδή εύκολα με πράγματα που παλιότερα δεν σας απασχολούσαν.

4. ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΙΚΗ ΑΜΒΛΥΤΗΤΑ

Ορισμένα άτομα με σοβαρή κατάθλιψη παραπονιούνται ότι έχουν "χάσει τα συναισθήματα τους". Αισθάνονται "μουδιασμένοι". Δεν μπορούν να κλάψουν σαν να "έχουν στερέψει" τα δάκρυα και τελικά δεν νιώθουν μέρος του κόσμου. Αισθάνονται απόμακροι και αδιάφοροι απέναντι ακόμη και στα αγαπημένα τους πρόσωπα.

5. ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑΤΑ ΑΔΥΝΑΜΙΑΣ

Κάποια άτομα μπορεί να αισθάνονται ότι δεν έχουν πια τον έλεγχο της ζωής τους και ότι εξαρτώνται περισσότερο από τους γύρω τους και τις πιο απλές δουλειές.

Β) ΑΥΤΟΝΟΜΟ ΝΕΥΡΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ

1. ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΟΥ ΥΠΝΟΥ

Τα περισσότερα άτομα με κατάθλιψη παρουσιάζουν κάποια μορφή διαταραχής του ύπνου, συνήθως αϋπνία, λιγότερο συχνά υπερυπνία. Η αϋπνία μπορεί να συνίσταται σε αφύπνιση νωρίς το πρωί (αϋπνία τύπου πρώιμης αφύπνισης ή τελική αϋπνία), σε αφύπνιση στη διάρκεια της νύχτας και δυσκολία του ατόμου να ξανακοιμηθεί (αϋπνία τύπου διακεκομμένου ύπνου ή μέση αϋπνία) και σε δυσκολία του ατόμου να αποκοιμηθεί (αϋπνία τύπου επελεύσεως ή αρχική αϋπνία).

2. ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ ΟΡΕΞΗΣ, ΑΛΛΑΓΕΣ ΣΤΗΝ ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Πολλά άτομα με κατάθλιψη εμφανίζουν ανορεξία (δεν νιώθουν πεινασμένα) που συνοδεύεται ή όχι από απώλεια βάρους (χωρίς να προσπαθούν να κάνουν δίαιτα). Η απώλεια βάρους μπορεί να είναι μικρή, μεγάλη ή ακόμη και απειλητική για την ζωή. Λιγότερο συχνή είναι η αύξηση της όρεξης που μπορεί να οδηγήσει και στην πρόσληψη βάρους (ιδιαίτερα σε νεαρές γυναίκες).

3. ΚΟΠΩΣΗ, ΕΞΑΝΤΛΗΣΗ, ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Συχνό παράπονο των ατόμων με κατάθλιψη είναι ότι νιώθουν συνεχώς κουρασμένα: τους είναι δύσκολο να εκτελέσουν καθημερινές ασχολίες και τα πάντα μοιάζουν ιδιαίτερα επίπονα, σαν όλη η ζωτικότητα που έχουν μέσα τους να έχει φύγει. Αυτό το αίσθημα μπορεί να παρακολουθεί τις ημερήσιες διακυμάνσεις της συναισθηματικής διάθεσης, οπότε και να υπάρχει πιο έντονη κακή διάθεση και αίσθηση εξάντλησης το πρωί και βελτίωση και των δύο καθώς προχωρά η μέρα.

4. ΜΕΙΩΣΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗΣ ΔΙΑΘΕΣΗΣ

Είναι συχνή είναι η απώλεια ενδιαφέροντος για το σεξ. Ορισμένοι δεν αισθάνονται ικανοί να ολοκληρώσουν σωματικά μια ερωτική σχέση όταν είναι συναισθηματικά μουδιασμένοι. Άλλοι κατακλύζονται από αρνητικά συναισθήματα για τον εαυτό τους και το σώμα τους. Τα ψυχολογικά αυτά προβλήματα μπορεί να οδηγήσουν και σε σωματικά: οι άντρες δυσκολεύονται να έρθουν σε στύση με αποτέλσμα να τραυματίζεται ακόμη περισσότερο η αυτοεκτίμηση τους και οι γυναίκες δεν εφυγραίνονται με αποτέλεσμα η συνουσία να είναι επώδυνη και ανεπιθύμητη.

5. ΨΥΧΟΚΙΝΗΤΙΚΗ ΕΠΙΒΡΑΔΥΝΣΗ

Πολλά άτομα παρουσιάζουν επιβράδυνση της σκέψης, του λόγου και των κινήσεων: οι απαντήσεις είναι φτωχές ή μονολεκτικές, ο λόγος μονότονος και βραδύς, το βλέμμα απλανές και οι κινήσεις του σώματος αργές. Αν έχετε κατάθλιψη μπορεί να αισθάνεστε "σαν μια μηχανή που κολλάει".

6. ΨΥΧΟΚΙΝΗΤΙΚΗ ΔΙΕΓΕΡΣΗ

Ορισμένα άτομα (ιδιαίτερα οι ηλικιωμένοι) παρουσιάζουν εκνευρισμό, ένταση, ανησυχία και διέγερση αντί για επιβράδυνση. Μπορεί να βηματίζουν πάνω-κάτω, να στριφογυρνούν τα χέρια τους, να παραπονιούνται έντονα ή να φωνάζουν: μοιάζουν να μην έχουν ησυχία πουθενά.

Γ) ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ

1. ΑΠΩΛΕΙΑ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΝΤΟΣ

Εκτός της απώλεια της ικανότητας για ευχαρίστηση, μπορεί να βιώνετε μείωση της κινητοποίησης σε όλες σχεδόν τις εκφάνσεις της ζωής: έχετε χάσει το ενδιαφέρον σας για ό,τι προηγουμένως σας κινητοποιούσε.

2. ΑΝΗΜΠΟΡΙΑ, ΕΛΛΕΙΨΗ ΕΛΠΙΔΑΣ

Χαρακτηριστικά το άτομο μπορεί να νιώθει χωρίς ελπίδα για το μέλλον ή για την κατάσταση του.

3. ΑΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΣΩΠΙΚΩΝ ΕΥΘΥΝΩΝ ΚΑΙ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗΣ ΦΡΟΝΤΙΔΑΣ

Αν γενικά είστε υπεύθυνο άτομο, μπορεί να αρχίσετε να παραμελείτε τις υποχρεώσεις σας (π.χ. πληρωμή λογαριασμών, προθεσμίες στην δουλειά). Μπορεί επίσης να μην προσέχετε όπως πριν την προσωπική σας υγιεινή καθώς και την καθαριότητα του χώρου σας.

4. ΣΚΕΨΕΙΣ Ή ΑΠΟΠΕΙΡΕΣ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ

Η πιο σοβαρή και επικίνδυνη επιπλοκή της καταθλιπτικής διαταραχής είναι η αυτοκτονία. Οι σκέψεις θανάτου και αυτοκτονίας ποικίλλουν σε σοβαρότητα: μπορεί κάποιος να εύχεται να πεθάνει σε στιγμές έντονης απελπισίας, να καταστρώνει σχέδια αυτοκτονίας αλλά να μην προχωρά σε πράξη, να εξοπλιστεί τα σύνεργα του σχεδίου και τελικά να κάνει απόπειρα αυτοκτονίας. Αν συνειδητοποιήσετε ότι σχεδιάζετε μια αυτοκτονία, ζητήστε αμέσως ιατρική φροντίδα.

Περισσότερες πληροφορίες για την αυτοκτονία θα βρείτε στην αντίστοιχη ενότητα.

Δ) ΣΚΕΨΗ – ΑΝΤΙΛΗΨΗ

1. ΑΙΣΘΗΜΑΤΑ-ΣΚΕΨΕΙΣ ΕΝΟΧΗΣ, ΑΝΑΞΙΟΤΗΤΑΣ, ΧΑΜΗΛΗ ΑΥΤΟΕΚΤΙΜΗΣΗ

Συχνή είναι η έκφραση αισθημάτων και σκέψεων ενοχής για τρέχουσες ή παρελθούσες αποτυχίες ή λάθη. Ο βαθμός αυτοκατηγορίας είναι υπερβολικός (τα γεγονότα είναι μηδαμινά ή το άτομο αποδίδει στον εαυτό του περισσότερη ευθύνη από αυτή που του αναλογεί). Π.χ. μπορεί να νιώθετε ενοχές χωρίς συγκεκριμένο λόγο ή κάτι που έγινε πριν πολύ καιρό και δεν σας ενόχλησε, τώρα να γίνει μόνιμη ανησυχία και πηγή ενοχής. Το αίσθημα αναξιότητας κυμαίνεται από αισθήματα ανεπάρκειας μέχρι έντονη αρνητική εκτίμηση της προσωπικής αξίας του ατόμου. Όταν η ενοχή , η αναξιότητα και η χαμηλή αυτοεκτίμηση φτάσουν στο σημείο να είναι σε σταθερή και ακλόνητη διάσταση με την πραγματικότητα, τότε αποτελούν πια παραληρητικές ιδέες.

2. ΔΥΣΚΟΛΙΑ ΣΤΗ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ, ΜΕΙΩΜΕΝΗ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΙ ΜΝΗΜΗ

Η απορρόφηση με τις καταθλιπτικές σκέψεις έχει σαν συνέπεια να δυσκολεύεστε να σκεφτείτε οτιδήποτε άλλο. Μπορεί να αντιμετωπίζετε δυσκολία συγκέντρωσης, η οποία τελικά συνοδεύεται και με προβλήματα μνήμης. Τα προβλήματα συγκέντρωσης οδηγούν επίσης σε αναποφασιστικότητα και απροσεξία, σύγχυση και ατυχήματα. Ακόμα και οι πιο απλές αποφάσεις όπως τι ρούχα να φορέσετε, μοιάζουν πολύπλοκες και καθίστανται χρονοβόρες. Ως αποτέλεσμα, υπάρχει δυσκολία τήρησης του καθημερινού προγράμματος.

3.  ΨΥΧΩΤΙΚΑ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΑ

Αν η κατάθλιψη είναι πολύ σοβαρή, μπορεί να περιλαμβάνει ψυχωτικά συμπτώματα, κυρίως ψευδαισθήσεις και παραληρητικές ιδέες: η σκέψη έχει διαστρεβλωθεί σε τέτοιο βαθμό, ώστε να πληγεί η επαφή με την πραγματικότητα.

Οι ψευδαισθήσεις είναι αντιλήψεις τις οποίες το άτομο πιστεύει σαν πραγματικότητα, παρά τα στοιχεία για το αντίθετο, δηλαδή το άτομο αντιλαμβάνεται κάτι που δεν υπάρχει. Οι ψευδαισθήσεις μπορούν να αφορούν οποιαδήποτε από τις πέντε αισθήσεις: ακουστικές, οπτικές, οσφρητικές, απτικές, γευστικές (πιο συχνές είναι οι ακουστικές).

Η παραληρητική ιδέα είναι μια εξωπραγματική ιδέα, μια λανθασμένη πεποίθηση η οποία κρατιέται επίμονα από το άτομο παρά την αναμφισβήτητη ή προφανή απόδειξη του αντιθέτου.

Στο 10% των καταθλιπτικών ασθενών εμφανίζονται παραληρητικές ιδέες και ψευδαισθήσεις με περιεχόμενο που προσδιορίζεται και χρωματίζεται, συνήθως, από το καταθλιπτικό συναίσθημα. Ο ασθενής, δηλαδή, μπορεί να πιστεύει ότι είναι ένοχος, αμαρτωλός, ότι αξίζει να τιμωρηθεί και ότι σύντομα θα οδηγηθεί σε ανυπόφορες συνθήκες εξαθλίωσης, ακόμη και στο θάνατο. Μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του υπεύθυνο για μελλοντικές καταστροφές, που προβλέπει ότι θα συμβούν στον ίδιο, στην οικογένειά του και στην ανθρωπότητα ολόκληρη.

Ε) ΣΩΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕΙΣ

Υπάρχει ένας μεγάλος αριθμός σωματικών συμπτωμάτων που μπορεί να αποτελούν έκφραση της καταθλιπτικής διαταραχής: πονοκέφαλοι, πόνοι στην μέση, ναυτία, δυσκοιλιότητα, έμετος, κράμπες, δυσκολία στην αναπνοή, υπέρπνοια, πόνοι στο στήθος, διαταραχές έμμηνου ρύσεως κ.ά. Συχνά, αυτά είναι τα συμπτώματα που οδηγούν το άτομο στο γιατρό και σε μεγάλο αριθμό εξετάσεων από τις οποίες δεν προκύπτει οργανικό πρόβλημα.

Αρκετά συχνή είναι επίσης η αυξημένη κατανάλωση αλκοόλ ή φαρμάκων σε μια προσπάθεια ανακούφισης από τα συμπτώματα της κατάθλιψης. Σε ορισμένες περιπτώσεις παρατηρείται και χρήση παράνομων ουσιών. Δυστυχώς, το αποτέλεσμα είναι το αντίθετο από το επιδιωκόμενο δηλαδή η επιδείνωση της κατάθλιψης.

Κείμενο: Αγγελική Μενεδιάτου, Ψυχολόγος, Μ.Α. Κλινικής Ψυχολογίας, Ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του ΔΣ του ΜΑΖΙ.