Γεια χαρά, Επισκέπτης
Όνομα χρήστη: Κωδικός: Να με θυμάσαι
  • Σελίδα:
  • 1
  • 2

ΘΕΜΑ: Στιχουργήματα

Στιχουργήματα 25 Οκτ 2010 01:13 #36

  • Βασίλης
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Βασίλης
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Πλατινένιος Boarder
  • ΜΑΖΙ στο στίγμα λέμε -όχι!
  • Δημοσιεύσεις: 893
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 92
  • Κάρμα: 22
Μαύρη αλήθεια


Τα λόγια μας εις βάρος μας γυρνάνε
στο ίδιο σπίτι πλέον δεν χωράμε
τα νώτα μας κανένας δεν καλύπτει
το έργο τέλειωσε και πέσανε οι τίτλοι
*
δεκατέσσερα τα μάτια μαύρη αλήθεια
ούτε εσύ ούτε κι εγώ δεν είχα
κι εικοστέσσερα καράτια σε μια νύχτα
μέσα από τα χέρια μας χαθήκαν
*
θύματα είμαστε κι οι δυο και θύτες
εναντίον μας είχαμε τις συνθήκες
στα μάτια κοιτιόμαστε μα χωρίς συμπόνια
ανάμεσά μας έχει μπει για τα καλά η διχόνοια

υγ:το νήμα είναι ανοιχτό για όσους γράφουν στίχο...και φυσικά σε όσους θέλουν να σχολιάσουν.:)
"Οι φίλοι είναι η συγγνώμη του θεού για την οικογένεια..."
Τελευταία διόρθωση: 02 Νοε 2010 15:04 από Βασίλης.
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Απ: Στιχουργήματα 31 Οκτ 2010 21:16 #45

  • Βασίλης
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Βασίλης
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Πλατινένιος Boarder
  • ΜΑΖΙ στο στίγμα λέμε -όχι!
  • Δημοσιεύσεις: 893
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 92
  • Κάρμα: 22
ποιες να 'ναι οι προθέσεις σου


πως να σου πω λόγια ερωτικά
έτσι που με κοιτάζεις τόσο ψυχρά
πως να σου διώξω την κακοκεφιά
που δεν μιλιέσαι, που δεν μιλιέσαι
και μακριά από εμένανε αποτραβιέσαι
που δεν μιλιέσαι, που δεν μιλιέσαι
μόνη σου το λούκι τραβάς, μόνη σου χτυπιέσαι
*
πίσω απ' τον καπνό που ξεφυσάς
πίσω από τις σκέψεις σου
κρύφτηκες κι απόψε δεν μιλάς
ποιες να 'ναι οι προθέσεις σου
*
πως να σε κρατήσω αγκαλιά
που μαύρη μου 'χεις κάνει την καρδιά
πως να σου πω θα πάν' όλα καλά
που κουβέντα δεν προφταίνω να στεριώσω
που κουβέντα δεν προφταίνω να στεριώσω
που κουβέντα δεν προφταίνω να σου πω
πριν να το μετανοιώσω
"Οι φίλοι είναι η συγγνώμη του θεού για την οικογένεια..."
Τελευταία διόρθωση: 02 Νοε 2010 15:03 από Βασίλης.
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Απ: Στιχουργήματα 02 Νοε 2010 15:03 #83

  • Βασίλης
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Βασίλης
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Πλατινένιος Boarder
  • ΜΑΖΙ στο στίγμα λέμε -όχι!
  • Δημοσιεύσεις: 893
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 92
  • Κάρμα: 22
Ο σκύλος σου


Κοντά είναι τα νύχια του μου λες
Κι όμως επάνω σου βλέπω νυχιές
Θα του τα κόψω σύρριζα μια μέρα
Υπόσχεση είναι κι όχι φοβέρα

Μου λες είναι σκυλί του καναπέ
Μα δεν σ’ αφήνει να κουνήσεις ρούπι
Σ’ ακολουθεί μέχρι και στο βεσέ
Μια μέρα θα βρεθεί στην Γουαδελούπη
*
Ν’ ανταγωνίζομαι τον σκύλο σου
Μέχρι σε ποιο σημείο μ’ έχεις φτάσει
Διάλεξε εμένα ή αυτόν για φίλο σου
Ποιος απ’ τους δυο μας μαζί σου θα πλαγιάζει
*
Μου λες πως είναι δυνατό αγόρι
Πως απ’ αυτόν θα ήθελες μια κόρη
Κι εγώ τα μπράτσα μου στον καθρέφτη δείχνω
Και στον σκύλο σου άγριες ματιές ρίχνω

Μου λες πως είναι ήσυχος πολύ
Μπροστά μου μόνο πως γαβγίζει
Ο σκύλος σου με αντιπαθεί
Κι ευθανασία μου μυρίζει
"Οι φίλοι είναι η συγγνώμη του θεού για την οικογένεια..."
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.
Οι ακόλουθοι χρήστες είπαν "Σε Ευχαριστώ": Korios

Απ: Στιχουργήματα 03 Νοε 2010 06:17 #86

  • msilent
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της msilent
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Κατώτερος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 37
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 5
  • Κάρμα: 3
Ομίχλη,
πυκνή
μες του μυαλού μου τη πλοκή.
Βροχή,
δυνατή
μες της ψυχής μου τη σιωπή.
Ήλιος,
καυτός
μες των ματιών μου το παράξενο φως.
Σκοτάδι,
ψυχρό
κ συνεχίζω να υπάρχω κ να ζω.

Μ.Μ.
Τελευταία διόρθωση: 03 Νοε 2010 06:18 από msilent.
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Απ: Στιχουργήματα 03 Νοε 2010 13:42 #87

  • Βασίλης
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Βασίλης
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Πλατινένιος Boarder
  • ΜΑΖΙ στο στίγμα λέμε -όχι!
  • Δημοσιεύσεις: 893
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 92
  • Κάρμα: 22
κάτσε γιατί με μπέρδεψες. βγάζει ελπίδα για κάτι καλλίτερο ή όχι;:huh:
"Οι φίλοι είναι η συγγνώμη του θεού για την οικογένεια..."
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Απ: Στιχουργήματα 04 Νοε 2010 06:37 #88

  • msilent
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της msilent
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Κατώτερος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 37
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 5
  • Κάρμα: 3
χμ... ίσως για τον καθένα να βγάζει κάτι διαφορετικό, όπως μια μελωδία στο ράδιο αλλες φορές σε ταξιδεύει, άλλες σε παρηγορεί...
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Απ: Στιχουργήματα 04 Νοε 2010 21:01 #89

  • Βασίλης
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Βασίλης
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Πλατινένιος Boarder
  • ΜΑΖΙ στο στίγμα λέμε -όχι!
  • Δημοσιεύσεις: 893
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 92
  • Κάρμα: 22
αφελής η ερώτησή μου...άλλοτε τα βλέπουμε έτσι, άλλοτε αλλιώς...έχεις δίκιο:)
"Οι φίλοι είναι η συγγνώμη του θεού για την οικογένεια..."
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Απ: Στιχουργήματα 04 Νοε 2010 21:03 #90

  • Βασίλης
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Βασίλης
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Πλατινένιος Boarder
  • ΜΑΖΙ στο στίγμα λέμε -όχι!
  • Δημοσιεύσεις: 893
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 92
  • Κάρμα: 22
Ποιος απ’ τους δυο


Τα πράγματα τελειώνουνε εκεί που δεν το περιμένεις
Και στάσου παραμάσχαλα εγωισμό μην παίρνεις
Τα πράγματα αλλάζουνε και μένεις μοναχός σου
Και πως και τι και μέχρι χθες δεν ήμουν ο καλός σου
*
Ποιος απ’ τους δυο δεν υπολόγισε σωστά τη δύναμή του
Και συμπαρέσυρε τον άλλονε μαζί του
Ποιος απ’ τους δυο υποχώρησε τόσο κοντά στο τέρμα
Και πως αγάπη μου προτίμησες ζωή χωρίς εμένα
*
Τα πράγματα τελειώνουνε εκεί που σίγουρος πηγαίνεις
Και σταματάς, σταμάτα αγάπη μου δεν με καταλαβαίνεις
Τα πράγματα αλλάζουν και με μια μονάχα λέξη
Κι αν μη τι άλλο πια το ξέρεις έχεις φταίξει
"Οι φίλοι είναι η συγγνώμη του θεού για την οικογένεια..."
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Απ: Στιχουργήματα 08 Νοε 2010 16:19 #99

  • anas
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της anas
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Φρέσκος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 5
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 2
  • Κάρμα: 1
καλημέρα!

το φως διαπερνά τα σκέπαστρα των ματιών μου,
άλλη μια μέρα αναζήτησης της ευτυχίας
ψάχνουν τα μάτια μου την ομορφιά
σκοντάφτω στις γραμμές των βλεφάρων σου
απλώνομαι στην γραμμή του ορίζοντα
μα με μαζεύει το φτερούγισμα του γλάρου,
ακολουθώ την πορεία του πετάγματος
χωρίς καμιά αντίσταση η κίνηση παγιδεύει την ματιά μου,
υποταγμένη,
εγινες ο δρόμος μου σήμερα.
8/11/10
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

"Η θλιψη είναι ευλογία" 24 Νοε 2011 12:12 #1943

  • Korios
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Korios
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Φρέσκος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 15
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 3
  • Κάρμα: 0
Οι πληγωμένες μου ρίμες ουρλιάζουν
ουρλιάζουν χαμηλόφωνα
μοιάζουν με μία άσβεστη φλόγα
που σιγοκαίει από απόσταση
θλίψη σε παρακάλεσα, σε ικέτευσα να μην φύγεις
γιατί είσαι το μόνο κορίτσι που είχα ποτέ

Η θλίψη είναι μια ευλογία
η θλίψη είναι ένα κόσμημα
η θλίψη είναι το κορίτσι μου
αχ θλίψη είμαι το αγόρι σου

Τα σημάδια μου χαράσσουν πληγωμένες ρίμες
ονειρεύομαι εποχές που ήσουν ολοδικιά μου
μα δεν μπορώ να σε κρατήσω άλλο κοντά μου
μου ξεγλυστράς σαν ένα καρδιοχτύπι που αργοσβήνει

Θλίψη είσαι ευλογία
θλίψη σε χρειάζομαι
θλίψη μην με αφήνεις
δεν αντέχω τόση χαρά

Το καρδιοχτύπι σταμάτησε, η θλίψη μ'εγκατέλειψε
την ευτυχία δεν αντέχω, τόση ομορφιά πονάει...
το καρδιοχτύπι ξανάρχισε, και όλα είναι τόσο όμορφα
η θλίψη δεν με άφησε, απλά βγήκε απ'την καρδιά μου
έγινε ένα λαμπερό φτερό στα αριστερά μου
και η ευτυχία λάμπει πλάι της, στα δεξιά μου

στίχοι : Lykke Li - Νικόλαος Δ.Σκορδίλης

{Βασισμένο στους στίχους του τραγουδιού "Sadness is a blessing"
της Lykke Li - η τελική μορφή. Οι πρωτότυποι στίχοι εδώ - ιδού και το τραγουδάκι της :) }

εδώ
"Οφείλουμε να ξαναβρούμε την σοβαρότητα που είχαμε όταν παίζαμε παιδιά", Νίτσε
Τελευταία διόρθωση: 24 Νοε 2011 23:17 από Korios. Αιτία: υπογραφές
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

"Η θλιψη είναι ευλογία" 24 Νοε 2011 12:13 #1944

  • Korios
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Korios
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Φρέσκος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 15
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 3
  • Κάρμα: 0
διπλοσταρίστηκε και δεν μου επιτρέπει να το διαγράψω (already deleted λέει...), αν μπορεί
κάποιος διαχειριστής ας κάνει ένα ψυχικό θενκς :)
"Οφείλουμε να ξαναβρούμε την σοβαρότητα που είχαμε όταν παίζαμε παιδιά", Νίτσε
Τελευταία διόρθωση: 24 Νοε 2011 12:21 από Korios.
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Απ: Στιχουργήματα 24 Νοε 2011 17:52 #1949

  • κραταιά
  • ( Διαχειριστής )
  • Το Άβαταρ του/της κραταιά
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Διαχειριστής
  • Δημοσιεύσεις: 124
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 32
  • Κάρμα: 8
Από τη στιγμή που ο τελευταίος στίχος είναι "Συνεχίζω να υπάρχω και να ζω", είναι σίγουρα αισιόδοξο και ελπιδοφόρο... -)
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Υπερηχητικές Σκέψεις 09 Δεκ 2011 12:09 #2066

  • Korios
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Korios
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Φρέσκος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 15
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 3
  • Κάρμα: 0
Υπερηχητικές Σκέψεις

Υπερηχητικές οι σκέψεις
φλογισμένα τα όνειρα
πως να γράψω με λέξεις
τα λόγια μ'είναι εμπόδια

Μες το μυαλό μου ουρλιάζουν!
να τα σηγήσω δεν μπορώ
ποτέ δεν ησυχάζουν
την γαλήνη μου να βρω

Ακόμη και στον ύπνο μου
τα νοιώθω να με καίνε
πιότερο κι απ'τον ξύπνιο μου
οι αισθήσεις μου όλες κλαίνε

Τα μάτια μου πολύ πονούν
την φλόγα ν'αντικρύζουν
τα λογικά μου με γελούν
την σάρκα μου όλη σκίζουν


(όπως φαντάζομαι θα καταλάβατε εδώ περιγράφω ποιητικά μία κρίση μανίας. Γραμμένο στις 24 Σεπτ. 2007 -όχι εν ώρα κρίσης, απλώς την μνημονεύω- όταν ακόμη επέμενα να γράφω κυρίως με ρίμα 1-3, 2-4 :s )
"Οφείλουμε να ξαναβρούμε την σοβαρότητα που είχαμε όταν παίζαμε παιδιά", Νίτσε
Τελευταία διόρθωση: 09 Δεκ 2011 13:12 από Korios.
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Πύρινες Μπούκλες 09 Δεκ 2011 13:10 #2067

  • Korios
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Korios
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Φρέσκος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 15
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 3
  • Κάρμα: 0
Πύρινες Μπούκλες

Φλόγες! Πύρινες γλώσσες τα μαλλιά της
θλιμμένο προσωπάκι, κουκλίτσα πορσελάνινη
Φλόγες! Με κοιτάει και η καρδιά μου φωτιά παίρνει
φτερουγίζει σαν κολύβρι διψασμένο για νέκταρ

Στα χείλη βάζει το δάχτυλο, με το νυχάκι χαϊδεύεται
κοιτάζω μόνο την ανάκλασή της, απευθείας δεν αντέχω..
αλλάζει στάσεις κάθεται αλλιώς, σταυροπόδι, κάτω πάλι το πόδι
το κολύβρι τώρα έχει και αρρυθμίες, θα αντέξει;;;

Σηκώνεται με νάζι ενώ παράλληλα με κοιτάζει
στέκεται στην πόρτα περιμένοντας την στάση
φοράει χρώματα της γης, γκρι σοκολατί και εκρού
γυρνάει το ένα της πόδι προς εμέ σαν να με δείχνει -αχ!!

Λίγο πριν κατέβει με καρφώνει και -ω τι θαύμα!- μου χαμογελά!
χαμογελώ και εγώ και νοιώθω το κολύβρι, και τον χρόνο, να σταματούν για λίγο
ο χρόνος ξεπαγώνει, κατεβαίνει με χάρη αλλά πολύ αργά
και βλέπω από απόσταση τις πύρινες μπούκλες της να φωτίζουν τον δρόμο σαν φουντωμένες δάδες...

(το τελευταίο ποίημα που έγραψα, στις 10 Νοεμ. 2011 - μία πάρα πολύ ευχάριστη αλλαγή από το παραπάνω ε; :) )
"Οφείλουμε να ξαναβρούμε την σοβαρότητα που είχαμε όταν παίζαμε παιδιά", Νίτσε
Τελευταία διόρθωση: 09 Δεκ 2011 13:13 από Korios.
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Η θάλασσα μέσα μου 09 Δεκ 2011 13:20 #2068

  • Korios
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Korios
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Φρέσκος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 15
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 3
  • Κάρμα: 0
Η θάλασσα μέσα μου

Αχ θάλασσά μου όμορφη, γλυκειά και ήρεμη
μην πάψεις να με καλείς, και να μου δίνεις δύναμη
Σε αγναντεύω από μακρυά, μα θέλω να σε νοιώσω
να μπω μέσα σου ξανά, και όλα να στα δώσω

Τόσο πολύ μου έλειψες, που σπάραξε η καρδιά μου
και κάθε βράδυ πια σε γεύομαι, μόνο μες τ'όνειρά μου
Θαλασσινή μου αύρα υπέροχη, που μπαίνεις στην πνοή μου
στείλε της την ανάσα μου, που βγαίνει απ'το κορμί μου

Είναι πολύς ο χρόνος που μείναμε οι δυο μας χώρια
μα μήτε βροντή μήτε αστραπή μας φέρνει στενοχώρια
Ο Ουρανός σου θέλω να γενώ για να σ'αγγίξω λίγο
εκεί, στα όρια του ορίζοντα, δεν πρόκειται να φύγω

Τίποτα πια μην φοβηθείς, για θα'μαι εγώ κοντά σου
δεν θα'σαι μόνη σου ξανά, θα μπαίνω στ'ονερά σου
Και κάποια στιγμή μαζί παρέα θα ζήσουμε
χώρια ποτέ ξανά, ποτέ δεν θα λυγίσουμε


(εμπνευσμένο από την ομώνυμη ταινία - γραμμένο 23 Σεπτ. 2007 )
"Οφείλουμε να ξαναβρούμε την σοβαρότητα που είχαμε όταν παίζαμε παιδιά", Νίτσε
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.
  • Σελίδα:
  • 1
  • 2
Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.070 δευτερόλεπτα