Kαλησπέρα Κραταιά!
Κι εγώ το'χω σκεφτεί αυτό τελευταία, πολλές φορές. Δε ξέρω αν θ'άλλαζα τη δουλειά μου σαν αντικείμενο, αλλά θα'θελα ν'αλλάξω κάποιες παραμέτρους. Βασικά το κυλιόμενο ωράριο, καθ'ό,τι νοσηλεύτρια, καταλαβαίνεις... Με δυσκολεύει και οργανικά αλλά και στον προγραμματισμό διαφόρων δραστηριοτήτων. Χάνω πολλά απ'αυτό. Είναι φορές που σκέφτομαι πως θα'μουν αν είχα γίνει παιδαγωγός όπως ήθελα μικρή, αλλά κι εκεί που είμαι τώρα δε χαλιέμαι. Μόνο το ωράριο...
Επίσης, τελευταία προβληματίζομαι αν τελικά θα'θελα να πάω επαρχία (υπάρχει στα σχέδια κάτι τέτοιο). Πάντα ήταν η επαρχία μες στην καρδιά μου (μεγάλωσα εκεί ως τα 12) αλλά τελικά συνήθισα την Αθήνα κι αφού τώρα πια μένω σε μια όμορφη περιοχή που θυμίζει κωμόπολη, δε βρίσκω το λόγο να μεταβώ σε μια επαρχιακή πόλη.
Αυτά λοιπόν κατα βάση θα'θελα ν'αλλάξω, πέρα απ'το να κατορθώσω να χαλυβδωθώ ψυχικά και να διακόψω κάποια στιγμή την αντικαταθλιπτική αγωγή.
Φιλάκια!