Τι συμβαίνει όταν δεν θέλεις να κάνεις κάτι αλλά πρέπει να το κάνεις; Σαν ρήμα, σαν λέξη το "πρέπει" σε προδιαθέτει αρνητικά. Εμπεριέχει μια έννοια αδιόρατης βίας. Κάνεις μια επιλογή γνωρίζοντας τις συνέπειες. Δεν είναι μια τυχαία επιλογή. Από τη στιγμή που το "θέλω" αντιμάχεται το "πρέπει" και καταλήγεις στο δεύτερο, σημαίνει ότι έδωσες, δίνεις και θα δίνεις μεγάλη μάχη με τη ψυχή και την καρδιά σου. Μια καρδιά που αιμορραγεί. Μια πληγωμένη καρδιά...Κάθε μάχη εξάλλου, μετράει απώλειες.
Διάβαζα τις προάλλες ότι στο Ζάγκρεμπ της Κροατίας άνοιξε το μουσείο των "Ραγισμένων Καρδιών". Περιέχει εκθέματα ανεπλήρωτων ή άτυχων ερώτων. Πρωτότυπη ιδέα, πέρα ως πέρα αληθινή αν αναλογιστεί κανείς ότι εκεί ο καθένας μπορεί να βρει ένα κομμάτι που θα ταυτιστεί μαζί του. Θα θυμηθεί, θα νοσταλγήσει, ενδεχομένως θα κλάψει για κάτι που έχασε ή που δεν είχε ποτέ...
Σκεφτόμουν ότι δεν υπάρχει πιο τρυφερή κουβέντα στον κόσμο - κατ' εμέ πιο δυνατή και από το "σ' αγαπώ" - να σου λέει ο άνθρωπος που αγαπάς και σ' αγαπάει, "να γεράσουμε μαζί..." Δεν είναι κουβέντα που εκπορεύεται από ένα εφήμερο συναίσθημα, όπως ο έρωτας, αυτή. Είναι κουβέντα που υποδηλώνει βαθιά αγάπη. Δεν είναι εικόνα που ξεχνάς αυτή. Ειδικά όταν συνοδεύεται από το πιο ζεστό χαμόγελο του κόσμου.
Ώρες, ώρες σκέφτομαι πόσο συγκλονιστικό είναι για έναν άνθρωπο, να βρίσκεται στάσιμος στο κέντρο του κόσμου και όλα γύρω του να τρέχουν με φρενήρεις ρυθμούς. Σαν εικόνα από βίντεο κλιπ. Εκεί που ο χρόνος σταματά, η καρδιά χτυπά και η σκέψη διχάζει.
"....Πάλι, τράβα σκανδάλη,
σ' ότι προλάβαμε και ζήσαμε,
σημάδεψε και ρίξε στο κεφάλι.
Πάλι, τις Κυριακές που αλητεύαμε
και τις βιτρίνες που χαζεύαμε,
σημάδεψε και πάτα τη σκανδάλη.
Δεν χωρίζουν όμως έτσι οι ζωές
των ανθρώπων που αγαπήθηκαν με τόσο κόπο
ή και οι δυο μας ή κανείς
ως την άκρη της κλωστής
ισορροπήσαμε και εμείς..."
Πάντα η Τέχνη ήταν με την πλευρά του πόνου. Έδινε περισσότερο συναισθηματική φόρτιση στην απώλεια. Και η έκφρασή της έκανε την κάθε καρδιά να αιμορραγεί ακόμα πιο πολύ. Στην Τέχνη δεν υπάρχει "πρέπει". Στη ζωή όμως υπάρχει. Για να δυναστεύει την καρδιά και το μυαλό. Για να προστατεύει και να προσφέρει ισορροπία. Γιατί λειτουργεί ως μια μακροπρόθεσμη επένδυση. Από εκείνες που δεν υπολογίζεις μόλις τις κάνεις αλλά που σου φαίνονται - κατά πάσα πιθανότητα - χρήσιμες στο μέλλον.
Τράβα σκανδάλη λοιπόν...
