Γεια χαρά, Επισκέπτης
Όνομα χρήστη: Κωδικός: Να με θυμάσαι
  • Σελίδα:
  • 1

ΘΕΜΑ: ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ

ΦΟΒΑΜΑΙ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ 06 Ιαν 2016 18:40 #6122

  • DOPUTGREG
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της DOPUTGREG
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Φρέσκος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 1
  • Κάρμα: 0
Καλησπερα. Εχω μεγαλο προβλημα με τον πατερα μου εδω και χρονια. Εχω και εναν αδερφο ιδιας ηλικιας που περασε τα ιδια οταν ειμασταν μικροι και μας μαλωνε ο πατερας μας. Για οποιοδηποτε μικρο λαθος ακομη και απροσεξια μας εκανε να αισθανομαστε πολυ ασχημα ειτε κοιταζωντας μας με θυμωμενο επικριτικο βλεμμα ειτε τραβωντας μας τα αυτια ή δινοντας μας σφαλιαρα. Οταν ειμασταν πολυ μικρα. Γυρω στα δυο,η μανα μας δουλευε την ημερα και ο πατερας μας την νυχτα. Οποτε μας προσεχε ο πατερας μεχρι να ερθει η μητερα μας. Δυο χρονων εμεις. Κλαιγαμε και φωναζαμε επειδη θελαμε να φαμε ή καποια αναγκη τελωσπαντων και μερικες φορες ο πατερας μας μας αφηνε για πολυ ωρα μεχρι να σταματησουμε χωρις να κανει καποια κινηση να μας βοηθησει. Πιστευε οτι ετσι θα μαθαιναμε να ειμαστε καλα παιδια. Δυο ετων! Και προσφατα ακουσα οτι αυτου του ειδους η πραξη κανει τα παιδια ανασφαλη οταν μεγαλωσουν. Θυμαμαι να σπαμε καταλαθος ποτηρια ή πιατα και να μας κοιταει με μισος λες και καναμε κατι τραγικο. Μας εκανε να νιωθουμε οτι ηταν πολυ κακο. Ή καναμε μια σκανταλια και μας εδερνε. Οχι πολυ. Αλλα περισσοτερο οταν μας μιλουσε μας μειωνε και μας εκανε να νιωθουμε χαλια. Ετσι οπως περνουσαν τα χρονια γιναμε πολυ ανασφαλεις και κοτες. Θυμαμαι παλια ουτε να ζητησω τσιχλα απο περιπτερο δεν μπορουσα. Και παντα ακομη και τωρα νιωθα τυψεις και φοβια αν δεν κανω κατι που θελει ή δεν ερθω στην δουλεια . Οπου τον βοηθαμε. Δεν ξερω τι να κανω. Ποτε δεν εχω μαλωσει μαζι του ή εχω πει τα παραπονα μου. Και εξαρτομαι ακομα οικονομικα απο αυτον και φοβαμαι παραπολυ να παω να ζητησω δουλεια οπουδηποτε. Φοβαμαι να σταματησω και την σχολη. Νιωθω κενος μεσα μου. Και οποτε ειναι να γινει κατι που δεν αρεσει στον πατερα μου τρεμω. Τα εχω και με μια κοπελα εδω και τρια χρονια σχεδον αλλα οσο και να αγαπιομαστε δεν μπορω να παραβλεψω την φοβια που νιωθω για τον πατερα μου. Ρωτηστε με κιαλλες πληροφοριες αν θελετε. Εχει και συνεχεια το θεμα. Απλα θελω να δω πως φαινεται και σε σας μεχρι εδω.
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.
  • Σελίδα:
  • 1
Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.099 δευτερόλεπτα