Γεια χαρά, Επισκέπτης
Όνομα χρήστη: Κωδικός: Να με θυμάσαι
  • Σελίδα:
  • 1

ΘΕΜΑ: θέλω τη βοήθειά σας ........

θέλω τη βοήθειά σας ........ 29 Δεκ 2011 21:00 #2182

  • Beba_2012
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Beba_2012
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Φρέσκος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 1
  • Κάρμα: 0
Καλημέρα σε όλους ! Αντιμετωπίζω μια πολύ δύσκολη κατάσταση τους τελευταίους μήνες. Είμαι 34 ετών και διανύω τη 30η εβδομάδα κύησης, αρχικά η εγκυμοσύνη δεν ήταν επιθυμητή διότι δεν ήταν προγραμματισμένη και γιατί φοβήθηκα αυτή την αλλαγή και την ευθύνη και επιπλέον επειδή με το σύντροφο μου (νεότερος κατά 7 χρόνια) είχαμε σχέση μόνο 7 μήνες και είχαμε ακόμη πολλά να ζήσουμε σαν ζευγάρι πριν γίνουμε γονείς. Όσο περνούσαν οι μέρες όμως απομακρυνόμουν από την ιδέα της άμβλωσης και η ιδέα να κρατήσω το παιδί κέρδιζε έδαφος. Μέχρι που άκουσα την καρδούλα του μωρού να χτυπά οπότε και πήρα την οριστική απόφαση να το κρατήσω με οποιοδήποτε κόστος.

Τότε είδα τον σύντροφο μου να μεταμορφώνεται .Από το γλυκό , τρυφερό και ευαίσθητο άνθρωπο που είχα γνωρίσει είχε γίνει σκληρός και αναίσθητος .Με έβριζε με τα χειρότερα λόγια , με απείλησε ότι θα έκανε ότι πέρναγε από το χέρι του για να μην γεννηθεί αυτό το μωρό .Ήταν εκτός εαυτού και μου έκανε ψυχολογικό πόλεμο , με έπαιρνε όλη την μέρα και τη νύχτα τηλ σε κατασταση υστερίας εφτασε να μου πει ότι θα αυτοκτονήσει κτλ. Παρόλο που του είχα πει ότι δεν θα τον υποχρέωνα να αναγνωρίσει το παιδί η να συμμετέχει στο μεγάλωμα του και ότι θα τα αναλάμβανα όλα εγώ ..

Τότε άρχισα να υποψιάζομαι ότι όλη αυτή η υπερβολική συμπεριφορά δεν ήταν φυσιολογική και συνδυάζοντας τα με άλλα γεγονότα στο παρελθόν του πρότεινα να δει κάποιο ειδικό όπως είχα κάνει και εγώ όταν είχα χάσει τον πατερά μου( είχα κατάθλιψη , διαταραχή πανικού και αγοραφοβία ) , ώστε να τον βοηθήσει να διαχειριστεί αυτή την ένταση( είχε αρχίσει να έχει αϋπνίες, να μην τρώει , να τον πιάνει υστερία να έχει παραλήρημα στο λόγο, δεν μπορούσα να επικοινωνήσω μαζί του , ήταν επιθετικός λεκτικά και όχι μόνο. Όταν τελικά αποφάσισε να δει κάποιο ψυχίατρο του είπε ότι έχει διπολική διαταραχή και του χορήγησε zalasta ( δεν ξέρω αν είναι σωστή η ορθογραφία) για 1 μήνα και να τον έβλεπε μια φορά την εβδομάδα.. δεν αποδέχτηκε τη κατάσταση και πήγε σε δεύτερο ψυχίατρο οπού του είπε ακριβώς το ίδιο, μόνο που του χορήγησε ομοιοπαθητικά φάρμακα. Ούτε αυτά πήρε και φυσικά δεν ξαναπάτησε στο γιατρό. Με κατηγόρησε ότι αρρώστησε εξ αιτίας μου και εξαιτίας του μωρού , που το βλέπει σαν τέρας .

Δεν ήθελα να τον αφήσω , παρόλο που μου έκανε κακό όλη αυτή η ένταση ,είχαμε μια τραγική επικοινωνία όλο αυτό το διάστημα. Θέλω να είμαι διπλά του να τον βοηθήσω. Μετά από 4 μήνες προσπάθησε και εκείνος να δει την κατάσταση διαφορετικά , συναντηθήκαμε , κάναμε έρωτα και κοιμηθήκαμε μαζί ,άρχισε να με χαϊδεύει στη κοιλία , του έδειχνα φωτώ από υπέρηχους ....Μάταια!!! έπαθε μέσα στο σπίτι μου αυτή τη φορά μια κρίση πήρε το μαχαίρι στα χέρια του και ήθελε να μου επιτεθεί , άρχισε να φωνάζει και να μου λέει ότι θέλει να τα σπάσει όλα στο σπίτι.. αυτό κράτησε 10 λεπτά. Εγώ πήγα σε άλλο δωμάτιο για να μην με βλέπει μέχρι να ηρεμήσει , αφού κοπάνησε μερικά έπιπλα ήρθε στο δωμάτιο που ήμουν και ήθελε επίμονα να κάνουμε έρωτα . Μετά εξαφανίστηκε. με παίρνει τα βράδια τηλ και θέλει να με δει αλλά δεν ξέρω τι να κάνω .. Τον φοβάμαι και τον αποφεύγω . Δεν αντέχω άλλο , έχω φτάσει να κλαίω όλη μέρα. Νιώθω ότι ούτε εγώ δεν είμαι καλά πια .Έχω τόσα να αντιμετωπίσω ,τον περίγυρο για την απόφαση μου να είμαι ανύπαντρη μητέρα, την οικογένεια μου που με κατηγορούν για την επιλογή ερωτικού συντρόφου , τον ίδιο μου τον εαυτό , νιώθω τύψεις που θα μεγαλώσει το παιδί χωρίς πατερά. Ακόμα και οικονομικά ζητήματα. Βοηθείστε με !!! νομίζω ότι θα καταρρεύσω .:( :( :(



ΥΓ . Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο..
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Απ: θέλω τη βοήθειά σας ........ 01 Ιαν 2012 04:58 #2207

  • Βασίλης
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Βασίλης
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Πλατινένιος Boarder
  • ΜΑΖΙ στο στίγμα λέμε -όχι!
  • Δημοσιεύσεις: 893
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 92
  • Κάρμα: 22
Καλώς ήρθες Beba_2012!
Αντιμετωπίζεις μια κατάσταση που έχει εκτραπεί. Είναι φυσιολογικό να έχεις φτάσει σε οριακό σημείο και να νομίζεις πως θα καταρρεύσεις. Επιβάλλεται όμως να φροντίσεις τον εαυτό σου με κάθε τρόπο. Να κρατήσεις επικοινωνία με όσους ανθρώπους σε στηρίζουν στη φάση που είσαι μέχρι τουλάχιστον να νοιώσεις να πατάς στα πόδια σου. Έπειτα και σε δεύτερη μοίρα έρχεται το τι θα κάνεις με τον πατέρα του παιδιού σου. Τα πράγματα για μένα και εδώ είναι απλά ως εξωτερικός παρατηρητής. Αν δεν αποδεχτεί ότι έχει πρόβλημα και δεν μπει σε διαδικασία να το αντιμετωπίσει τότε είναι μάταια κάθε συζήτηση για να ξαναείστε μαζί, να σκέφτεστε πως θα είστε ως οικογένεια κτλ. Στη θέση σου πριν να εγκαταλείψω κάθε προσπάθεια θα προσπαθούσα να τον κάνω να δει ότι έχει πρόβλημα και να ζητήσει βοήθεια. Αν επιμένει πως για όλα φταίει το μωρό τότε απλά μπορείς να του πεις πως το μωρό είναι η αφορμή και όχι η αιτία και ότι ένας ειδικός θα τον βοηθήσει να δει κάτω από την επιφάνεια και ότι αν σ' αγαπάει τότε οφείλει να μπει σε αυτή τη διαδικασία για το καλό του αλλά και για όσα έχετε ζήσει. Εύχομαι να βρεθεί άκρη! :)
"Οι φίλοι είναι η συγγνώμη του θεού για την οικογένεια..."
Τελευταία διόρθωση: 01 Ιαν 2012 04:59 από Βασίλης.
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.
  • Σελίδα:
  • 1
Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.057 δευτερόλεπτα