και η περιπέτειά μου ξεκινά το 1996 σε ηλικία 23 ετών.

1996 εισαγωγή στην κλινική για 60 ημέρες. Ηλελεκτροσπασμοθεραπείες (κοινώς ηλεκτροσόκ τα φάρμακα δεν μπορούσαν από μόνα τους να καταστείλουν την ψύχωση) αλοπεριτίν - ακινιτόν.
1997-1998 ρισπερταλ
1999-2000 ζιπρέξα, ντεπακιν
2000 υποτροπή με εισαγωγή στην κλινική για 60 ημέρες. Ηλεκτροσπασμοθερα πείες, αλοπεριτιν, ακινιτόν, ντεπακίν. Μετά την αποθεραπεία σεροκουέλ, ντεπακίν.
2001-2003 σεροκουέλ, ντεπακίν.
2004- απόπειρα αυτοκτονίας και εισαγωγή σε εντατική μονάδα θεραπείας.
2005 σεροκουέλ, εντάκτ(σε καταθλιπτικές περιόδους για πολύ λίγο), ντεπακίν.
2006 εισαγωγή σε κλινική για 20 ημέρες, σεροκουέλ, εντάκτ(σε καταθλιπτικές περιόδους για πολύ λίγο), ντεπακίν.
2007 εισαγωγή σε κλινική για 15 ημέρες,γκέοντ(geodon), ντεπακίν.
2008 υποτροπή εισαγωγή σε κλινική για 30 ημέρες (πριν την εισαγωγή σεροκουέλ, ντεπακίν).
2008-2009 λίθιο, ντεπακίν.
2010 εισαγωγή σε κλινική, αλοπεριτίν, ακινιτόν, ντεπακίν
2011 ρισπελέν(ανάλογο του ρισπερτάλ), ακινιτόν και ντεπακίν.

Προσωπικές παρατηρήσεις και διαπιστώσεις :
Παιδιά να ακολουθείτε την φαρμακευτική σας αγωγή. Εγώ την διέκοπτα συνεχώς και υποτροπίαζα συχνά όπως επίτηδες σας αναφέρω τις εισαγωγές μου σε κλινική.

Ψυχοθεραπεία και μακριά από στρεσογόνους παράγοντες.

Τα σύγχρονα αντιψυχωσικά που έχω λάβει όπως ρισπερτάλ/ρισπελέν, ζιπρέξα, σεροκουέλ ΑΝΟΙΓΟΥΝ πολύ την ΟΡΕΞΗ. Και επειδή είναι υποθυμικά-κατασταλτικά ρίχνουν το μεταβολισμό. Οι δύο αυτοί λόγοι έχουν ως αποτέλεσμα να έχω παραπανήσια κιλά. Το γκέοντ δεν ανοίγει την όρεξη αλλά είναι πολύ βαρύ φάρμακο. Το μιλιθίν-λίθιο μου προκαλούσε ελαφρύ τρέμουλο των χεριών-δακτύλων και κατακρατεί τα υγρά με αποτέλεσμα το πρήξιμο-φούσκωμα της κοιλιάς, μπορεί να θεωρείται πολύ καλό σταθεροποιητικό αλλά είναι πολύ τοξικό για τα νεφρά και τον οργανισμό. Επίσης και το σταθεροποιητικό ντεπακίν δημιουργεί κατακρατήσης ούρων και επιβαρύνει το συκώτι.

η προσωπική μου παρατήρηση είναι πως έχεις πάρα πολύ καλή μνήμη! σοβαρά τώρα τα πισωγυρίσματα σε προηγούμενα θεραπευτικά σχήματα αντισταθμίζονται μάλλον από το γεγονός ότι διέκοπτες όπως λες την αγωγή σου. εύχομαι από δω και μπρος το πάθημα να σου έγινε μάθημα πλέον μετά από τόσες εισαγωγές! προσωπικά, όταν αναρρώνω δεν μου λείπει σχεδόν καθόλου η μανία. επειδή σε μένα οι εναλλαγές στη διάθεσή μου είναι πολύ απότομες και πλέον σε αυτήν την υποτροπή έλειψε το ανέβασμα άρχισα να το νοσταλγώ γι' αυτόν τον λόγο, ήταν δηλαδή κάτι που περίμενα. κατά τα άλλα, μακριά και αγαπημένοι.

Φίλε Βασίλη όντως έπαιζα με τα φάρμακα και είχα πάντα πολλές δικαιολογίες όπως να τελειώσω πανεπιστήμιο, να μην καταλάβουν τίποτα στον στρατό και να είχα όπως λαθεμένα πίστευα άριστες επιδόσεις στην εργασία μου. Ο συνδυασμός των παραπάνω συν τις δυσκολίες που αντιμετώπιζα στην καθημερινότητά μου με οδηγούσαν με μαθηματική ακρίβεια σε επεισόδια.
Γι'αυτό παιδιά συνέπεια με διάλογο στη θεραπευτική αγωγή.

φαντάζομαι πως κρατάς ημερολόγιο, έτσι?
διαφορετικά ζηλεύω την καταπληκτική σου μνήμη.
αποδίδεις τα σκαμπανεβάσματα σου αποκλειστικά στη πρόσκαιρη διακοπή αγωγής?

φίλε arktos δεν κρατάω ημερολόγιο... απλά έχουν χαρακτεί βαθιά στη μνήμη του μυαλού μου. Οι εξωγενείς κοινωνικοί και συνάμα στρεσογόνοι παράγοντες σε συνδυασμό με την έλλειψη της θεραπευτικής αγωγής με ωθούσαν σε ψυχωσικά επεισόδια. Έχω εργαστεί π.χ. ως οικονομολόγος, λογιστής και διευθυντής σε μεγάλη εταιρεία θέσεις που έχουν υψηλές απαιτήσεις και έντονο άγχος για χρήματα, επιταγές, μισθοδοσία, προϋπολογισμούς, διοικητικά συμβούλια κλπ. .
Τώρα αναζητώ ενασχολήσεις πιο δημιουργικές, πιο ευέλικτες και χαλαρές. Αυτή την στιγμή χαλαρώνω παίρνοντας επίδομα ανεργίας από τον Ο.Α.Ε.Δ. . Βρήκα μία αξιόλογη κοπέλα που με στηρίζει πολύ και ενώσαμε τις ζωές μας πριν 1 1/2 εβδομάδα. Γενικά προσπαθώ να εξαλείψω την πίεση και το άγχος από τη ζωή μου... .

σου εύχομαι κάθε ευτυχία για την κοινή σας ζωή!

ήθελα να σε ρωτήσω, αν δν σε κάνω να νοιώθεις άσχημα, πώς ήταν τα ηλεκτροσόκ?
θυμάσαι την αίσθηση?
αν δν θέλεις να απαντήσεις το κατανοώ απόλυτα.

Βαγγέλη, είναι γεγονός πως κατάφερες πράγματα στη ζωή σου και είναι αξιοθαύμαστο πως τα κατάφερες να ανταπεξέρχεσαι παρά τα επεισόδια. Επίσης, γεγονός είναι, όμως, όπως παραδέχεσαι κι εσύ πως κατάφερες πράγματα εις βάρος της υγείας σου πράγμα που πολύ ορθά κοιτάς τώρα να επανορθώσεις. εύχομαι τα καλλίτερα.

arktos έγραψε:
με ξυπνούσαν πολύ πρωί γύρω στις 06:00 και με πήγαιναν σε άλλο δωμάτιο. Με ξάπλωναν σε ένα άδειο κρεββάτι. Δίπλα στο κομοδίνο υπήρχε το μηχάνημα για το ηλεκτροσόκ. Εκεί εκτός από τον ψυχίατρο βρισκόταν και η αναισθησιολόγος και μου έκανε ολική νάρκωση. Θυμάμαι μου έκανε την ένεση στο χέρι και αμέσως ζαλιζόμουν και κοιμόμουν. Μετά όταν ξυπνούσα κατά τις 11:00 άνοιγα τα μάτια μου στο δικό μου κρεββάτι και δωμάτιο. Ήμουν τόσο ζαλισμένος από τη θεραπεία που δε θυμόμουν το όνομα του συγκάτοικού μου. Εάν δεις την ταινία "requiem for a death" έχει σκηνές από ηλεκτροσόκ.

Βασίλης έγραψε:
ευχαριστώ για τις ευχές και τις παρατηρήσεις. Να ξέρεις Βασίλη ότι η ίδια η ζωή έχει σκαμπανεβάσματα. Δεν μπορεί να τρως συνέχεια καρπαζιές. Το φύλλο γυρίζει. Οπότε να είσαι αισιόδοξος για τη ροή των "πραγμάτων"...

αυτήν την περίοδο, παραδόξως, είμαι!...

Αυτά είναι τα δικά μου "εργαλεία" διαχείρισης της κατάστασης, τα τελευταία 5 χρόνια:

• Λίθιο (Lithiofor), σε καθημερινή βάση
• Seroquel για να φρενάρω τα ανεβάσματα, on demand μόνο
• Pirium για να φρενάρω την ακατάσχετη λογοδιάρροια μέσα στο μυαλό μου, on demand μόνο
• Lexotanil για να ηρεμώ όταν το άγχος παραπάει, on demand μόνο
• Dumyrox για την κατάθλιψη, on demand μόνο, το μόνο αντικαταθλιπτικό που με έπιασε τόσα χρόνια
• Tavor όταν υπάρχει σοβαρό θέμα ύπνου, on demand μόνο

Ο γιατρός μου μου είπε πως οι μανίες είναι που προκαλούν τις καταθλίψεις και πως αν ελέγχω επιτυχημένα τις μανίες (φάρμακα υπάρχουν για αυτό), τότε δεν θα έχω πρόβλημα με τις καταθλίψεις. Από το 2006 που το εφαρμόζω αυτό βλέπω ότι ισχύει.

Το βασικό μου θέμα παραμένει ο ύπνος. Δυσκολεύομαι να κοιμηθώ, βλέπω πολλά και αγχωτικά όνειρα που με ξυπνάνε, και το μεγαλύτερο κακό είναι ότι θα ξυπνήσω 2-3 φορές τη νύχτα για να πάω τουαλέτα. Το αποτέλεσμα είναι ένας εντελώς ανεπαρκής ύπνος, με ότι συνεπάγεται αυτό. Έχει βοηθήσει σημαντικά το ότι έκοψα τα αναψυκτικά, το καφέ και το βραδυνό φαγητό. Τα φάρμακα για τον ύπνο γίνονται εύκολα καθημερινή συνήθεια, και μετά όταν πας να τα σταματήσεις η κατάσταση γίνεται πολύ χειρότερη, οπότε τα αποφεύγω εδώ και ένα χρόνο περίπου.

Δημήτρης
-- Το μέλλον είναι πολύ πιο ενδιαφέρον από το παρελθόν.

Όταν λες πως αποφεύγεις το βραδυνό φαγητό, δηλαδή απέχει από τον ύπνο σου τουλάχιστον 3-4 ώρες?
μπράβο σου για τη συνεργασία που έχεις αναπτύξει με τον γιατρό σου, για το ότι αναγνωρίζεις τα συμπτώματα και φυσικά μπράβο σου που έχεις καταφέρει να σταθεροποιηθείς!

Ναι αυτό εννοώ, προσπαθώ να τρώω κατά τις 7-7.30 το απόγευμα και σχετικά ελαφρά. Δεν το εξέφρασα απόλυτα σωστά λέγοντας ότι αποφεύγω το βραδυνό φαγητό

ωραιος τιτλος!αυτοσαρκασμος!που δειχνει οτι εισαι εξυπνος!
να σαι καλα