Καλησπέρα σας. Ονομαζομαι Άγγελος, 23 ετών .Τα τελευταια 3 χρόνια πάσχω από κατάθλιψη και αυτοκτονική συμπεριφορά (έτσι μου είπε τουλαχιστον ο ψυχίατρος με τον οποίο ξεκίνησα θεραπεία εδω και 2 μήνες, εγώ προσωπικά δεν ηξερα τι είχα, αν και έκανα εικασείες στο μυαλό μου μέχρι που μου το επιβεβαίωσε ο ίδιος ο ψυχίατρος). Ξεκίνησα αγωγή με Epilyd 50mg (τώρα 100mg). Πέραν οτι σε αυτους τους 2 μήνες δεν έχω δει κάποια διαφορά, θέλω να σταθώ σε μια συγκεκριμένη ''ιδιαιτερότητα'' η οπόια ''ξύπνησε'' μετά από 7-8 χρόνια.
Προσωπικά ουτε καν εγώ δεν μπορώ να εκφράσω με λόγια στο 100% αυτού που μου συμβαίνει και θα το θέσω όσο πιο σφαιρικά και μη χοντρικά μπορώ.
Αυτο το πράμα το πάθαινα απ τα 9 μου ως τα 14 μου τουλάχιστον μια φορα στους 2 μήνες. Απ' τα 14 και μετά απλά σταμάτησε. Μέχρι που ξαναεμφανήστηκε τώρα στα 23 μου.
Υποθέστε οτι βρίσκεστε σε ένα διάδρομο και αιωρείστε 2-3 εκατοστά απ'το πάτωμα σε όρθια στάση. Για κάθε ένα μέτρο που προχοράω στον διάδρομο, αυτό αντιστοιχεί σε 1 δευτερολεπτο. (1m/s) Για κάθε δευτερόλεπτο που περνάει νιώθω οτι αφαιρούμαι όλο και πιο πολύ απ'τον εαυτό μου και χάνομαι. Ξερω οτι είμαι ΕΓΩ, ενώ παράλληλα χάνομαι. Επαναλαμβάνω στο κεφάλι μου το ποίος είμαι, πως λένε τους γονείς μου και γενικά πράματα δεδομένα και αλήθειες, για να με κρατήσουν και να πω στον εαυτό μου οτι εχω ''σωας τα φρένας''. μετά απο 14-15 δευτερόλεπτα βλέπω μια μαυρίλα και μετα όλα OK. Περιττό να αναφέρω οτι αυτά τα 14-15 δευτερόλεπτα ήτανε γεμάτα τρόμο, φόβο, αμηχανία και ''τρέλα'' και γι'άυτο με έχει στιγματίσει τόσο αυτή η κατάσταση.
Αυτό μου ξαναπαρουσιαστηκε τώρα, όταν άρχισα τα αντικαταθλιπτικά και δε νομίζω οτι είναι τυχαίο. Σίγουρα θα το συζητήσω με τον ψυχίατρο μου στην επόμενη συνεδρία αλλά θέλω να μάθω αν και κάποιος άλλος είχε παρόμοια εμπειρία ή κάτι παραπλήσιο και πως αυτός το εξηγεί.
Προσωπικά πιστεύω οτι το epilyd μου ξαναξύπνσε αυτή την ανωμαλία στο κεφάλι μου, την οπόια δε μπορώ να εξηγήσω μέχρι σήμερα και ακόμα φοβάμαι την ώρα που θα ξανασυμβεί.
Υ.Γ Δεν έχω κάνει ποτέ στη ζωη μου ναρκωτικά.