Αρχική Forum ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΚΑΙ ΦΙΛΟΙ Όποια βοήθεια θα εκτιμηθεί
Γεια χαρά, Επισκέπτης
Όνομα χρήστη: Κωδικός: Να με θυμάσαι
  • Σελίδα:
  • 1

ΘΕΜΑ: Όποια βοήθεια θα εκτιμηθεί

Όποια βοήθεια θα εκτιμηθεί 10 Μαϊ 2014 02:57 #5645

  • lel
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της lel
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Φρέσκος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 1
  • Κάρμα: 0
Γεια σας και από εμένα. Δεν ξέρω από πού να αρχίσω. Θα προσπαθήσω να είμαι όσο το δυνατόν πιο σαφής γίνεται, και όσο πιο σύντομη επίσης. Θα πω κατευθείαν πως πιστεύω πως ο άντρας μου πάσχει από κατάθλιψη. Δεν έχουμε πάει ακόμα για καμία ψυχολογική εκτίμηση, αλλά τις τελευταίες μέρες παλεύω να βρω μία εξήγηση για τη συμπεριφορά του τον τελευταίο καιρό και είναι το μόνο που μπορώ να πω στον εαυτό μου για να κατανοήσω και να επεξεργαστώ αυτά που μου έχει πει. Δεν το είχα σκεφτεί νωρίτερα ότι μπορεί να τρέχει κάτι τέτοιο.

Είμαστε 38 χρονών και οι δύο. Είμαστε μαζί συνολικά 20 χρόνια, παντρεμένοι τα 12. Έχουμε δύο παιδάκια 11 και 4. Η σχέση μας έχει δοκιμαστεί, έχουμε ζήσει χώρια για κάποιο καιρό πολύ παλιότερα, έχουμε σπουδάσει μαζί στο εξωτερικό, γενικά δεν μπορώ να πω ότι έχω απωθημένα που είμαι τόσα χρόνια μαζί του. Έχουμε ταξιδέψει αρκετά. Γενικά έχουμε, ή είχαμε, μία καλή ζωή.

Τα 3 περίπου τελευταία χρόνια, όπως και για όλους μας, έχουν πάρει τα οικονομικά μας την κατιούσα. Τα έσοδά μας έχουν μειωθεί πολύ περισσότερο από το ήμισυ, έχουμε αναγκαστεί να αναπροσαρμόσουμε την καθημερινότητά μας. Ο άντρας μου εργάζεται πολύ, ιδιωτικός υπάλληλος σε εταιρεία, με καλή θέση, με πολλές ευθύνες και βαρύ ωράριο. Φεύγει πρωί, γυρνάει βράδυ, μετά τηλέφωνα, κάποια σαβ/κα. Δεν ήταν ποτέ χαλαρός, αλλά τα τελευταία χρόνια τρέχει περισσότερο. Σταδιακά λοιπόν, άρχισε να είναι συνεχώς κουρασμένος (κατανοητόν), συνεχώς με ένα τηλέφωνο στο χέρι, να γυρνάει σπίτι και να πέφτει για ύπνο κατευθείαν, να χάνει κιλά λόγω του ότι ξεχνούσε να φάει από το τρέξιμο στη δουλειά. Ενώ είχε καταφέρει να κόψει το κάπνισμα, το ξανάρχισε πιο έντονα, αρρωσταίνει πιο εύκολα. Τα βράδυα δεν κοιμάται καλά, ξυπνάει 3-4 φορές από τις οποίες τις μισές καπνίζει κιόλας. Για ένα μήνα έκανε εμετό κάθε μέρα 2-3 φορές. Πάντα όταν έχει άγχος ή στενοχωρηθεί έκανε εμετό. Εγώ λόγω του ότι έχασα τη δουλειά μου, και λόγω του μικρότερου παιδιού μας, κάθισα στο σπίτι τα τελευταία 3 χρόνια. Όλα αυτά νομίζω, άρχισαν να τον 'πλακώνουν' όλο και περισσότερο. Το σπίτι και τα πάντα σε αυτό έχουν πέσει σε εμένα. Λογαριασμοί, παιδιά, συντήρηση, τα πάντα. Στην αρχή καταννοούσα την κατάστασή του, στη συνέχεια σταματήσαμε να κάνουμε το οτιδήποτε. Όχι ότι κάναμε και τίποτα πριν, μία βόλτα με τα παιδιά, ένα καφέ, τέτοια. Δεν το ζητούσα συχνά, γιατί ήταν κουρασμένος πάντα, αλλά ήμουν κι εγώ αναγκαστικά μέσα στο σπίτι, μόνη με τα παιδιά και είχα ανάγκη να βγω έξω, να μείνουμε και λίγο μόνοι μας.

Αλλά άρχισε να μην ενδιαφέρεται, άρχισε να είναι πιο οξύθυμος, να μου λέει πως δεν καταλαβαίνω τι περνάει, άρχισε να κλείνεται στον εαυτό του, να δουλεύει περισσότερο. Γενικά τον έβλεπα και τον βλέπω σε κατάσταση στρες, ανησυχώ μήπως πάθει κάτι. Του έχω μιλήσει για αυτό, πότε ήρεμα, πότε όχι. Του είπα πως νιώθω μόνη μου, πως καταννοώ ότι εργάζεται ακατάπαυστα, αλλά το σπίτι και η οικογένεια είναι και των δύο μας και πρέπει να δείξει ενδιαφέρον. Το μόνο που εισέπραττα είναι πως γκρινιάζω. Το μεγάλο μας παιδί (11) τον ζητάει αρκετά, και όταν είναι σπίτι με το παραμικρό που θα επιμείνει η μικρή, της φωνάζει. Της λέει πράγματα που μετανιώνει μετά. Όταν του το συζητήσω αυτό, του λέω να σκεφτεί τι θέλει να θυμούνται τα παιδιά του όταν μεγαλώσουν, αλλά δεν το παραδέχεται, μου λέει πως του κάνω υποδείξεις πώς να είναι πατέρας και γενικά νιώθω πως με έχει βάλει απέναντί του, με βλέπει σαν εχθρό του. Δεν δέχεται κανενός είδους κουβέντα που προσπαθώ να ξεκινήσω για το πώς αυτό επηρρεάζει το σπίτι και μου λέει πως εγώ το έχω προκαλέσει με την γκρίνια μου. Προσπαθώ να δω πώς φταίω, που το μόνο που ζητάω είναι να δείξει λίγο από τον άνθρωπο που ήξερα λίγα χρόνια πριν. Επειδή εγώ προσπαθώ να είμαι πιο ψύχραιμη και να μην πανικοβάλλομαι γενικά ώστε να κρατάω κάπως την ισορροπία, μου λέει πως είμαι στον κόσμο μου, πως δεν τον στηρίζω, πως νιώθει μόνος του. Από θέμα εξόδων, είμαι προσεκτική, δεν ψωνίζω τίποτα πλέον, ούτε λέω δεν έχω αυτό ή μου λείπει το άλλο. Έχει αποκοπεί από όλους γιατί δεν προλαβαίνει με τη δουλειά. Έχει γίνει ένα φάντασμα. Τις τελευταίες μέρες μου είπε πως δεν ξέρει αν θα ήμασταν μαζί αν δεν είχαμε τα παιδιά, ότι όλο διαφωνούμε, ότι νιώθει μόνος του, ότι δεν θέλει να βλέπει κανένα για αυτό δεν θέλει να βγαίνει έξω, και ότι αυτό που έχουμε τον κάνει δυστυχισμένο. Και ενώ προσπαθώ να κατανοήσω τι συμβαίνει, εκείνος μου λέει με μία απόγνωση στη φωνή του και με κλάμματα πως το μόνο που θέλει είναι να ηρεμήσει, να τον αφήσω να ηρεμήσει για να δούμε τι θα κάνουμε. Απροσδιόριστα. Αυτή η κατάσταση 'δουλεύει' 3 χρόνια τώρα και φτάσαμε εδώ σήμερα. Νιώθω πως έχει ένα υψωμένο τοίχο και δεν μπορώ να δω τίποτα. Δεν ξέρω αν ξαφνικά και λόγω των καταστάσεων, δεν με αγαπάει πια, μου έχει πει πράγματα που δεν θα ξεπεράσω ποτέ ακόμα και συγγνώμη να μου ζητήσει. Δεν ξέρω αν διορθώνεται τίποτα, αλλά έχω τη διάθεση να προσπαθήσω και για εμάς και για τα παιδιά. Αλλά δεν τον αναγνωρίζω. Έκανα το λάθος να του πω πως πιστεύω πως πρέπει να έχει κατάθλιψη και πρέπει να δει κάποιον, αλλά όπως ήταν φυσικό δεν βλέπει κάτι λάθος, και το αποτέλεσμα είναι να κλειστεί ακόμα περισσότερο στον εαυτό του. Το περίεργο είναι πως στη δουλειά του ακόμα είναι πολύ λειτουργικός, δραστήριος κλπ. Πιο οξύθυμος ναι, αλλά έχει βάλει όλη του την ενέργεια εκεί και στο σπίτι ένα ράκκος. Είμαι τόσο κουρασμένη, δεν αντέχω άλλο. Νιώθω μόνη μου και πιστεύω πως για μένα δεν νοιάζεται καθόλου πλέον και τα πράγματα δεν θα φτιάξουν ποτέ ξανά.
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Όποια βοήθεια θα εκτιμηθεί 10 Μαϊ 2014 19:17 #5647

  • Θεα
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Θεα
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Κατώτερος Boarder
  • καταθλιπτικη
  • Δημοσιεύσεις: 24
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 4
  • Κάρμα: -1
ΓΕΙΑ ΣΟΥ ΚΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ
ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ ΟΤΙ ΤΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΧΡΟΝΙΑ ΟΛΟΙ ΠΕΡΝΑΜΕ ΔΥΣΚΟΛΑ
ΚΙ ΑΥΤΟ ΦΥΣΙΚΑ ΕΧΕΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΤΟΜΕΙΣ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΑΣ
ΑΥΤΟ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΒΙΩΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΒΙΩΝΕΙΣ
ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΓΡΑΦΕΙΣ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΟΤΙ ΤΟ ΕΧΕΙΣ ΠΑΛΕΨΕΙ ΑΡΚΕΤΑ
ΙΣΩΣ ΕΝΑΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΣ ΣΥΜΒΟΥΛΟΣ ΝΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΣΑΣ ΒΟΗΘΗΣΕΙ
ΣΑΝ ΖΕΥΓΑΡΙ.
ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΡΟΝ ΜΙΛΑ ΕΔΩ ΑΝ ΣΟΥ ΚΑΝΕΙ ΚΑΛΟ
ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΠΛΑ ΣΟΥ
ΕΙΜΑΙ ΤΡΕΛΛΗ ΜΕ ΘΕΛΕΤΕ ΣΤΗΝ ΠΑΡΕΑ ΣΑΣ?
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.
  • Σελίδα:
  • 1
Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.072 δευτερόλεπτα