Θα ξαναγράψω εδώ..
Αφου τα ξαναβρηκαμε (με τον πρωην μου) κ ηταν ολα τελεια στις γιορτες, τωρα χωρισαμε, και αφου του τα εβγαλα με το τσιγκελι εμαθα πως έχει βρει αλλη αλλά δε το προχώρησε λεει, δεν ηθελε να με απατησει, γι'αυτο χωρισε λεει μαζι μου.
ειμαι χαλια ομως ...νιωθω ανικανη, αν ειναι να πληγωνομαστε ετσι απο μια σχεση, τοτε γιατι κανουμε σχεση, αφου δεν αξίζει.
Τόσο καιρο πίστευα πως άξιζε και όσο περνουσε ο καιρος το πιστευα πιο πολύ, αλλα τι αξιζε? αφου βρηκε αλλη κ ουσιαστικα ηταν μαζι μου μεχρι να βρει αλλη, απλα καλυτερη, δε θελω μετα απο αυτο να ξανακανω σχεση, δε βρισκω πουθενα το νοημα, αν ξανακανω θα ξαναπληγωθω και δε το αντεχω.
Πόσο διαφορετικα ειναι τα πραγματα όμως σε μια σχεση ε... αυτος ισως με εβλεπε ώς τη προσωρινη λύση μέχρι να βρει κατι καλύτερο κι εγω ήμουν ερωτευμενη μαζι του, δε μπορουσα να ειμαι μακρυα του. Αυτος μολις βρηκε αλλη με εδιωξε, δε του εκανα πλεον,εγω δε μπορουσα καν να με φανταστω με αλλον, νιωθω μεγαλη προδοσια..