Αρχική Forum ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΕΣ ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΟΜΙΑ ΣΤΑ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ
Γεια χαρά, Επισκέπτης
Όνομα χρήστη: Κωδικός: Να με θυμάσαι
  • Σελίδα:
  • 1

ΘΕΜΑ: ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΟΜΙΑ ΣΤΑ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ

ΠΛΗΡΗΣ ΑΝΟΜΙΑ ΣΤΑ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΑ 25 Οκτ 2014 15:20 #5765

  • lydia
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της lydia
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Φρέσκος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 10
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 2
  • Κάρμα: 0
Θα ήθελα να σας επιστήσω την προσοχή στον τρόπο λειτουργίας των δημόσιων ψυχιατρείων και ψυχιατρικών κλινικών, που αυτή την στιγμή αποτελούν αγκάθι στον χώρο της δημόσιας υγείας και λειτουργούν σε καθεστώς απόλυτης ανομίας.



Καταρχάς, υπάρχει ο ν. 2071/1992 για τη νοσηλεία σε ψυχιατρεία, ο οποίος ορίζει τον τρόπο εισαγωγής και τις λεπτομέρειες διασφάλισης της ζωής και της υγείας των ασθενών κατά τη νοσηλεία σε αυτά. Το άρθρο 96 αυτού του νόμου ορίζει τις προϋποθέσεις ακούσιας νοσηλείας και στο σύνολό του ΠΑΡΑΒΙΑΖΕΤΑΙ κατά σύστημα. Στην παράγραφο 2 του άρθρου 96 ορίζεται ότι η αίτηση για ακούσια νοσηλεία συνοδεύεται από γνωματεύσεις 2 ψυχιάτρων ή ενός γιατρού και ενός ψυχιάτρου, από ειδική λίστα, ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ μη συγγενών του "ασθενούς" και του αιτούντα την ακούσια νοσηλεία. Κατόπιν ο εισαγγελέας διατάσσει τη μεταφορά του ασθενούς για ακούσια νοσηλεία και εισάγει την υπόθεση στο πολυμελές πρωτοδικείο, στο οποίο καλείται και ο ασθενής, με δυνατότητα παρουσίας δικού του δικηγόρου και ψυχίατρου. Κατά της απόφασης, αν είναι υπέρ του εγκλεισμού, μπορούν να ασκηθούν ένδικα μέσα. Σε περίπτωση που η αίτηση είναι αυτεπάγγελτη από τον εισαγγελέα ή που αναφέρεται ότι ο ασθενής αρνείται την εξέταση, ο εισαγγελέας δικαιούται να διατάξει τη μεταφορά του για εξέταση σε δημόσιο ψυχιατρείο, με τρόπο που να γίνονται σεβαστές η προσωπικότητα του ασθενούς κλπ.



Αντ' αυτού, κατά σύστημα ζητούνται ΕΝΟΡΚΕΣ καταθέσεις ΜΑΡΤΥΡΩΝ, κατά κανόνα ΤΩΝ ΣΥΓΓΕΝΩΝ ΠΟΥ ΑΙΤΟΥΝΤΑΙ την ακούσια νοσηλεία, κάτι που δεν αναφέρεται πουθενά στον νόμο και δεν έχει την παραμικρή σχέση με "ιατρική γνωμάτευση", που σαφώς ζητείται. Ακολούθως ζητείται η "μεταφορά του ασθενούς για εξέταση", δήθεν, σε δημόσιο ψυχιατρείο, η οποία πολύ συχνά δεν είναι μεταφορά "με τρόπο που να σέβεται την προσωπικότητα..." αλλά βίαιη σύλληψη, που φυσικά αποτελεί ποινικό αδίκημα. Επιπλέον, ΠΟΤΕ δεν αναφέρεται ότι ο ασθενής αρνείται την εξέταση από ψυχιάτρους, όπως προβλέπεται από τον νόμο, ώστε να είναι έννομη η μεταφορά για "εξέταση" σε δημόσιο ψυχιατρείο, γιατί ο "ασθενής" ΔΕΝ αρνείται την εξέταση από ψυχίατρο και δεν του ζητείται ΠΟΤΕ. Αντίθετα, δίνεται παράνομη εισαγγελική εντολή για εξέταση σε δημόσιο ψυχιατρείο που συνιστά, κατ'ουσία, εισαγγελική εντολή για ΤΕΛΕΣΗ ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑΤΟΣ ΑΠΟ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΑ ΟΡΓΑΝΑ (αρπαγή), καθώς είναι απάτη, συχνά χρησιμοποιείται βία και γι αυτό πάνε αστυνομικοί και όχι το ΕΚΑΒ για να μεταφέρει "ασθενείς", ενώ στο δημόσιο ψυχιατρείο είναι βέβαιο ότι ο ασθενής ΣΧΕΔΟΝ ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝ.



Ακολούθως, εφόσον οι ψυχιάτροι δεχτούν την εισαγωγή του, γίνεται αμέσως ΚΑΝΟΝΙΚΗ ΑΡΠΑΓΗ και από το ψυχιατρείο σε συνέργεια με τους αστυνομικούς, με πιθανή χρήση βίας αν χρειαστεί, και με στόχο τον εξαναγκασμό σε πράξη για την οποία δεν υπάρχει υποχρέωση, δηλαδή τη λήψη φαρμάκων τα οποία προκαλούν βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη (ΠΚ 310) και συνιστούν βασανιστήρια (ΠΚ 137Β, β,γ, και δ) και ΠΚ 137Α 2, αφού εμπλέκουν τη βαριά σωματική και ψυχολογική εξάντληση και την κάμψη της βούλησης του θύματος. Η εντολή από τον εισαγγελέα για ΕΙΣΑΓΩΓΗ ΓΙΑ ΝΟΣΗΛΕΙΑ έρχεται περίπου 1 μήνα μετά και η εισαγωγή στο δικαστήριο με δυνατότητα παρουσίας πραγματογνώμωνα ορίζεται ΚΑΤΑ ΚΑΝΟΝΑ ΑΦΟΥ ΒΓΕΙ Ο ΑΣΘΕΝΗΣ ΑΠΟ ΤΟ ΨΥΧΙΑΤΡΕΙΟ, γύρω στους 3 μήνες και πλέον μετά την εισαγωγή του. Το δε έγγραφο που πρέπει ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΑ να υπογραφεί από τον ασθενή και τον συνοδό (συνήθως αστυνομικό) και κάποιο υπάλληλο του ΨΝΑ κατά την εισαγωγή, όπου ενημερώνεται για τα δικαιώματά του και τη δυνατότητα άσκησης ένδικων μέσων (στα οποία δε φτάνει κανείς ποτέ, αφού δε χρησιμοποιείται ποτέ ούτε καν η δικάσιμος) ΔΕΝ ΥΠΟΓΡΑΦΕΤΑΙ ΠΟΤΕ. Την ίδια μέρα της εισαγωγής, ο διοικητής του αστυνομικού τμήματος ΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΤΗΝ ΑΡΠΑΓΗ ΜΕ ΕΞΑΝΑΓΚΑΣΜΟ ΣΕ ΠΡΑΞΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΟΠΟΙΑ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ (ΛΗΨΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ) (τιμωρείται βαρύτερα από την απλή αρπαγή) με έγγραφό του προς τον εισαγγελέα, όπου αναφέρεται και η "διάγνωση" των γιατρών, που δεν είναι ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΟ να είναι ΑΛΗΘΙΝΗ και δεν υπάρχει τρόπος να αμφισβητηθεί, αφού δεν ορίζεται έγκαιρα η δικάσιμος. Και ο εισαγγελέας, με νέο άχρηστο έγγραφό του μετά από 20-30 μέρες ζητά από το αστυνομικό τμήμα τη μεταφορά του (ήδη νοσηλευόμενου) ασθενούς για νοσηλεία και μετά από 3 μήνες ορίζεται η δικάσιμος. Κατά συνέπεια, όλες οι ακούσιες νοσηλείες στα ψυχιατρεία και τις ψυχιατρικές κλινικές συνιστούν αρπαγή με εξαναγκασμό σε πράξη για την οποία δεν υπάρχει υποχρέωση (λήψη φαρμάκων επικίνδυνων για την υγεία, των οποίων η λήψη συνιστά βασανιστήρια και βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη), που τιμωρείται με κάθειρξη τουλάχιστον 10 ετών, χωρίς να ληφθούν υπόψη οι άλλες αξιόποινες πράξεις που τελούνται παράλληλα. Επιπλέον, συχνά η εκούσια νοσηλεία μετατρέπεται αυθαίρετα σε ακούσια, ενώ ΔΕΝ ΠΡΟΒΛΕΠΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΝΟΜΟ, αλλά προβλέπεται μόνο το αντίθετο (ακούσια προς εκούσια).



Άλλωστε, στην εισαγγελική εντολή για εξέταση αναφέρεται "γνωματεύσατε αν τυγχάνει ψυχασθενής,αν είναι ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΣΙΑ ΤΑΞΗ, ΤΗΝ ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΑΣΦΑΛΕΙΑ των πολιτών ή για τον εαυτό του και σε καταφατική περίπτωση αν επιβάλλεται ο εγκλεισμός του σε δημόσιο ψυχιατρείο ή κλινική", ΑΦΗΝΟΝΤΑΣ περιθώριο να εννοηθεί ότι μπορεί να βρεθεί εκεί κάποιος που ΑΟΡΙΣΤΑ "συνιστά (κάποιου απροσδιόριστου είδους) κίνδυνο". Έχει τύχει περίπτωση που ειδοποιήθηκε ΧΩΡΙΣ ΚΑΜΙΑ ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ το υπουργείο δικαιοσύνης και το Α.Τ. Χαϊδαρίου για αρπαγή (μεταφορά για νοσηλεία χωρίς εισαγγελική εντολή, όπως ΣΥΝΗΘΙΖΕΤΑΙ), με σκοπό την εκβίαση για οικονομικούς λόγους (τιμωρείται ως ληστεία, καθώς ενέχεται βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη και συνέργεια του ψυχιατρείου και (ηθική αυτουργία; ) της εισαγγελίας και της Αστυνομίας) (ο "γιατρός" παρότρυνε άμεσα, μετά από παραίνεση των εκβιαστών, σκόπιμα την ασθενή να εγκαταλείψει τα περιουσιακά της στοιχεία, και κάτι τέτοιο περιλαμβάνεται ΣΤΗ ΣΥΝΗΘΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ στο συγκεκριμένο "νοσοκομείο", ενώ έγινε προσπάθεια, μέσω τρίτων, να την πείσουν να πάρει φάρμακα που οδηγούν σε βαριά σωματική βλάβη και να εγκαταλείψει την περιουσία της χωρίς να ΤΙΜΩΡΗΘΕΙ ΚΑΝΕΙΣ για ό,τι έγινε ακόμα και αφού η ασθενής βγήκε από το νοσοκομείο), αφού είχε προηγηθεί ψευδορκία 2 μαρτύρων (που δεν έπρεπε να εξεταστούν καν και είναι ήδη αρπαγή η εντολή για μεταφορά στο δημόσιο ψυχιατρείο για εξέταση, όπως προανέφερα) και απάτη σε βαθμό κακουργήματος από τον ψυχίατρο που ΔΕΝ εξέτασε τον ασθενή (ενώ υπέγραψε και άλλος ένας που δεν παρουσιάστηκε στην εξέταση καν), αλλά και αρπαγή από τους αστυνομικούς, που δεν ανάφεραν καν πού θα πήγαινε ο ασθενής αλλά "έλα για να υπογράψεις κάτι χαρτιά", έκαναν παραβίαση οικιακού ασύλου, ακινητοποίησαν και έβαλαν σκόπιμα ΠΟΛΥ ΣΦΙΧΤΑ, με αποτέλεσμα να αφήσουν 2 μέρες σημάδι, τις χειροπέδες, που αρνήθηκαν να τις χαλαρώσουν (απλή απρόκλητη σωματική βλάβη, παράνομη σύλληψη, παράνομη βία, αρπαγή) και παρενόχλησαν σεξουαλικά την κοπέλα στο περιπολικό, όπου βρισκόταν και η μητέρα της (που είχε ζητήσει τη νοσηλεία για να την εκβιάσει να εγκαταλείψει τα κληρονομικά της δικαιώματα) (κάθισε ο ένας δίπλα στο πίσω κάθισμα χωρίς να χρειάζεται, πήρε και το γκλομπ για περαιτέρω επίδειξη "ισχύος", αρνήθηκε να χαλαρώσει τις χειροπέδες και κάποια στιγμή άρχισε να τη "χαϊδεύει", με χειροπέδες και τα χέρια πίσω (προσβολή γενετήσιας αξιοπρέπειας και κατάχρηση σε ασέλγεια, αδικήματα που σε ΕΔΕ τιμωρούνται με απόταξη, χωρίς όλα τα υπόλοιπα)), ενώ στο ψυχιατρείο της είπε "ωραία στην έφερα;" για την (πολύ δύσκολη...) ακινητοποίησή της και ο άλλος της είπε "δεν είναι δουλειά του να (κοροϊδεύει/αρπάζει/ληστεύει) μαζεύει 'κοριτσάκια'" για το πολύ εύκολο ΚΑΚΟΥΡΓΗΜΑ/-γηματα ΕΝ ΤΗ ΤΕΛΕΣΗ ΤΟΥ, επιδεικνύοντας την ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ευθύνη της ΕΛΑΣ για τη συνέργεια σε εκβίαση με βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη. Έχει τύχει παρόμοια περίπτωση εκβίασης για οικονομικούς λόγους, όπου έγινε κλήση στις 23.30 το βράδυ και το 100 ΕΚΛΕΙΣΕ το τηλέφωνο και έγινε νέα κλήση, όπου η ασθενής εξηγούσε το πρόβλημα και ζητούσε βοήθεια και, φυσικά, αγνοήθηκε.

Ενδεικτικά, επιπλέον, έχει τύχει περίπτωση νέου αστυνομικού που φύλαγε κρατούμενο νοσηλευόμενο κατά το άρθρο 69 του ΠΚ, και ο οποίος, σε αναφορά νοσοκόμας (αγανακτισμένης) για τη νοσηλεία στο Δαφνί ασθενούς σε αλκοολικό κώμα (χρειάζεται ΜΕΘ επειγόντως και υπάρχει κίνδυνος ζωής, ενώ ο ασθενής εκεί μπορεί να ήταν ακόμα και ΔΕΜΕΝΟΣ και κάθε μορφής ψυχοφάρμακο θα αποτελούσε ΠΕΡΑΙΤΕΡΩ ΕΚΘΕΣΗ ΣΕ ΚΙΝΔΥΝΟ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΤΟΥ, αν ξυπνούσε από το κώμα και ΑΝ τελικά επέζησε) είπε "μπορεί να ήταν και να τον έφεραν..." (ΠΚ 184, 185), αγνοώντας, φυσικά, κάθε ευθύνη του ως αστυνομικού οργάνου για τον κίνδυνο που υπήρχε ήδη.



Οι περιπτώσεις αυτές είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΣΥΝΗΘΙΣΜΕΝΕΣ και αποτελούν υψηλό ποσοστό των εγκλεισμένων, όπου οι οικογένειες ΠΕΤΑΝΕ μέλη τους, τα καθιστούν "ανάπηρα" και εν συνεχεία ΛΗΣΤΕΥΟΥΝ με κάθε μέσο τα περιουσιακά τους στοιχεία (αν έχουν), που μπορεί και να μην είναι πλέον σε θέση να διαχειριστούν. Πολλοί από αυτούς εγκαταλείπονται εκεί μόνιμα, χωρίς δυνατότητα να φύγουν, αν και ο νόμος επιβάλλει ποινή για την άρνηση παραλαβής των ασθενών μετά από ενημέρωση από τη διεύθυνση (Aρ. 12 ΝΔ 104/1973). Και στο Δαφνί και στο Δρομοκαΐτειο υπάρχει μεγάλος αριθμός "μόνιμα" εγκλεισμένων, σκόπιμα "αναπήρων" από τα φάρμακα, που συνιστούν ΑΠΟΒΛΗΤΟΥΣ (γνώρισμα κοινωνικό και όχι ιατρικό πρόβλημα) και που επανειλημμένα ΕΠΙΔΕΙΚΝΥΟΝΤΑΙ από τους γιατρούς, που δεν ντρέπονται να προβάλλουν τα αίσχη τους. Επιπλέον, ΕΙΝΑΙ ΑΠΟΡΙΑΣ ΑΞΙΟ ποιος καλύπτει τα έξοδα "νοσηλείας"/(ομηρείας) ΤΟΣΩΝ "ΑΣΘΕΝΩΝ", όταν άλλοι δεν έχουν χρήματα να πληρώσουν πραγματικές ιατρικές εξετάσεις και φάρμακα. Και είναι γεγονός ότι δεν είναι λίγοι όσοι εκμεταλλεύονται την "αναπηρία" (σωματική και διανοητική, από τα φάρμακα) τόσων ασθενών για να παράσχουν πλασματική "φροντίδα", που εντάσσεται σε μια φανταστική και ανύπαρκτη "ψυχιατρική μεταρρύθμιση", στήνοντας τεράστιες απατηλές επιχειρήσεις εκμετάλλευσης των "ψυχικά ασθενών", ακόμα και ένταξής τους σε καθεστώς εκμετάλλευσης της εργασίας τους, με δυσανάλογα μικρό αντίτιμο (ΚΟΙΣΠΕ και άλλες ιδιωτικές πρωτοβουλίες) ενώ οι ίδιοι απολαμβάνουν παχυλές αμοιβές, δημιουργώντας πρακτικά καθεστώς ΔΟΥΛΕΙΑΣ. Πρόσφατα ανακαλύφθηκε ένα "μικρό" κενό εκατομμυρίων με πλασματικά ΑΜΚΑ σε "κέντρα ημέρας", κάτι σαν υποβαθμισμένες καφετέριες για "ψυχασθενείς", που λειτουργούσαν με φανταστικούς "ασθενείς".



Επιπλέον, υπάρχει πρόγραμμα του ΠΟΥ (QualityRights) σε συνεργασία με την ΕΠΑΨΥ (www.epapsy.gr/) για τον έλεγχο της τήρησης των βασικών δικαιωμάτων των ασθενών στις "δομές υποστήριξής" τους, που δε λειτουργεί καν, ενώ ο πρόεδρός της επιτροπής δικαιωμάτων, κ. Τομαράς (2011), ήθελε να παραιτηθεί και τα μέλη της που ήταν "ψυχασθενείς" δεν κλήθηκαν ποτέ για τη λειτουργία της επιτροπής. Φυσικά, η ύπαρξή της αποτελεί βελούδινο ψέμα χωρίς περιεχόμενο και ουσία και, φυσικά, δεν έχει κανένα απολύτως έργο και αντικείμενο, όπως και πολλές (όλες; ) άλλες κινήσεις και ενέργειες επίδειξης "ευαισθησίας" προς τους "ψυχικά ασθενείς", οι οποίες κατά κανόνα διενεργούνται από επιτήδειους με ευκολία εξαπάτησης του αρμόδιων υπηρεσιών και στις οποίες δεν μπορεί παρά να ΜΗΝ ΑΣΚΕΙΤΑΙ ΠΟΤΕ κανένας απολύτως ΕΛΕΓΧΟΣ.



Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις όπου άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι ο ψυχίατρος τους έχει εξαπατήσει, διαγιγνώσκοντάς τους "άρρωστους" χωρίς να είναι, και αυτός απαντά με εκβιαστική και ασύστολη αύξηση των φαρμάκων γιατί "υπάρχει υποτροπή", πιθανή αλλαγή της "διάγνωσης" προς το χειρότερο, ενώ σημαντικές λεπτομέρειες από το ιστορικό των ασθενών, όπως τα φάρμακα που πήραν, σημαντικές εξετάσεις, ιστορικό παρακολούθησης κλπ, ΔΕ δίνονται με ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΗ ΚΑΙ (ΑΝΑΙΤΙΑ; ) άρνηση. Κάτι τέτοιο δε, παρατηρείται και στα κανονικά νοσοκομεία, σε ορισμένες περιπτώσεις. Παρόλα αυτά, όλο αυτό αποτελεί αφεαυτό ένδειξη του βαθμού "υπευθυνότητας" και "σοβαρότητας" του γιατρού για τις "ιατρικές πράξεις" που εκτελεί και ότι δεν υπόκεινται σε ΚΑΜΙΑ κριτική και έλεγχο και για κανένα λόγο.



Γενικά, στα δημόσια ψυχιατρεία, ο άμεσος εγκλεισμός συνιστά ΠΕΤΑΜΑ του απαχθέντος σε ένα χώρο που κατεξοχήν στοιβάζονται υπερβολικά πολλά άτομα, της τάξης του διπλάσιου της κανονικής χωρητικότητας, και υπάρχει η λογική και η ρουτίνα ΣΦΑΓΕΙΟΥ, ειδικά στους υπαλλήλους. Πρόσφατα έγινε ρεπορτάζ από το in.gr στο οποίο οι εργαζόμενοι ζητούσαν ενίσχυση των δομών, όπου ΦΙΛΟΞΕΝΟΥΝΤΑΙ ΑΣΤΕΓΟΙ που δεν έχουν πού αλλού να πάνε (της τάξης του 2.000-3.000 ατόμων) και που ΦΕΡΟΝΤΑΙ ΑΝΑΙΤΙΑ ως "ΑΣΘΕΝΕΙΣ" για τη δικαιολόγηση της παρουσίας τους εκεί, αλλά, παρόλα αυτά οι εργαζόμενοι αναφέρονταν στην "ΠΡΟΩΘΗΣΗ ΤΗΣ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΗΣ", που σημαίνει ΑΠΟΑΣΥΛΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΙ "ΖΩΗ ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΟΤΗΤΑ" (απατηλά ΠΟΤΕ κανονική), ενώ αυτοί εννοούν ΕΝΙΣΧΥΣΗ ΤΟΥ ΑΣΥΛΟΥ. Η "ζωή στην κοινότητα", δε, είναι ΑΣΥΛΟΠΟΙΗΣΗ εκτός ΑΣΥΛΟΥ, και για αυτό κανείς δε θέλει τέτοιες δομές στην περιοχή του, καθώς ΟΙ ΧΡΗΣΤΕΣ ΨΥΧΟΦΑΡΜΑΚΩΝ είναι σαν τους ΝΑΡΚΟΜΑΝΕΙΣ ως προς το επίπεδο ζωής που διαβιούν.



Ο αριθμός των ατόμων που "νοσηλεύονται" εκεί, δε, διεγείρει απορίες ως προς την κάλυψη των νοσηλείων, ειδικά εφόσον το νοσοκομείο "υπερλειτουργεί" και οι ανάγκες του μπορούν άνετα να καλυφθούν από την πληρωμή των νοσηλείων από όχι όλους τους ασθενείς ή την κάλυψή τους από την προνοιακή ασφάλιση, που πολλοί απο αυτούς (ίσως) έχουν. Παρόλα αυτά, αποτελεί καίριο ερώτημα, ειδικά όταν υπάρχει ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟ πρόβλημα με την κάλυψη της ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΩΝ ασθενών που όντως τη χρειάζονται.



Ενδεικτικά, έχει τύχει περίπτωση ασθενούς που πλαστογραφήθηκε η υπογραφή του από συγγενείς του για την έκδοση βεβαίωσης νοσηλείας από το ΨΝΑ Δαφνί και εγγυητικής επιστολής από το ασφαλιστικό του ταμείο για την κάλυψη των εξόδων της, πάλι με πλαστή υπογραφή, ενώ πληρώθηκαν οι 20 από τις 50 μέρες νοσηλείας του, καθώς το ΨΝΑ Δαφνί δε ζήτησε καν τα υπόλοιπα νοσήλεια. Τα έξοδα λειτουργίας του νοσοκομείου καλύπτονται με την αναίτια υπερπλήρωσή του (οι ασθενείς πρακτικά ΔΕΝ ΕΞΕΤΑΖΟΝΤΑΙ για να εισαχθούν και το νοσοκομείο είναι μονίμως υπερπλήρες) και δε χρειάζεται καν η κάλυψη των νοσηλείων, ακομά και όταν έχει χρησιμοποιηθεί πλαστογραφία από τους συγγενείς και το ΨΝΑ για τη διαβεβαίωσή της; Αντίθετα, παρακρατήθηκε το βιβλιάριο υγείας του (οι συγγενείς το αναζητούσαν για καιρό και τους κορόιδευαν και τελικά βρισκόταν σε ένα συρτάρι στο τμήμα νοσηλείας και οι υπάλληλοι παρίσταναν ότι το αγνοούσαν) από το ΨΝΑ Δαφνί και με αυτό εκδόθηκε εγγυητική επιστολή από το ασφαλιστικό του ταμείο, μέσω κάποιου υπαλλήλου του, για διενέργεια αξονικής τομογραφίας, εν αγνοία των συγγενών του, ενώ εν συνεχεία το Γενικό Νοσοκομείο Νίκαιας, όπου έγινε η αξονική, επίσης δεν εξέδωσε τιμολόγιο προς το ασφαλιστικό ταμείο και η αξονική πληρώθηκε από τους συγγενείς, αμέσως μετά τη διενέργειά της, που σημαίνει ότι ούτε καν ασχολήθηκαν να εκδόσουν τιμολόγιο στο συγκεκριμένο νοσοκομείο και το Δαφνί ενημέρωσε τους συγγενείς για την κάλυψη των εξόδων. Ενδεικτικά, το τμήμα αξονικής τομογραφίας στο συγκεκριμένο νοσοκομείο έχει 6 διευθυντές και 2 επιμελητές στο προσωπικό του, σύμφωνα με την ιστοσελίδα του νοσοκομείου (www.nikaia-hosp.gr/90767C7B.el.aspx), πράγμα ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ άξιο απορίας, καθώς πιθανότατα και οι 6 διευθυντές αποτελούν περιττό προσωπικό. Επιπλέον, υπάλληλοι του ΨΝΑ Δαφνί πήραν την αξονική τομογραφία από το Νοσοκομείο Νίκαιας, ενώ ο ασθενής ακόμα νοσηλευόταν, και αρνήθηκαν, για άγνωστους λόγους, να τη δώσουν στον ασθενή για αξιολόγηση από άλλο γιατρό και δημιουργία αντιγράφου της, ακόμα και χρόνια μετά και ακόμα όταν αιτήθηκε με εισαγγελική εντολή. Ο εισαγγελέας ακροάσεων, σε σχετική ερώτηση, πρότεινε τη μήνυση των υπευθύνων για απείθεια και παράβαση καθήκοντος, αλλά τα αδικήματα αυτά είναι ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ ΕΛΑΦΡΑ σε σχέση με άλλα που διενεργούνται καθημερινά, καθώς το ΨΝΑ λειτουργεί σαν ΣΦΑΓΕΙΟ και μόνο και όχι σαν νοσοκομείο, και, φυσικά, δεν έχει την παραμικρή ιατρική ευθύνη για όσα γίνονται εκεί και αφορούν την υγεία των ασθενών.

athens.indymedia.org/post/1532488/
Τελευταία διόρθωση: 25 Οκτ 2014 15:22 από lydia.
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.
  • Σελίδα:
  • 1
Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.065 δευτερόλεπτα