Η μητέρα μου πάσχει απο διπολική.Το γεγονός αυτό με έχει επηρέασει ψυχολογικά και έχει αντίκτυπο στις προσωπικές μου σχέσεις.Η τελευταία μου σχέση έληξε πολύ άσχημα μόλις είπα στον σύντροφο μου την ασθένεια της μαμάς μου ο οποίος απο τα λεγόμενα έβλεπε σοβαρά τη σχέση.Έχω απελπιστεί και βρίσκομαι σε τραγική ψυχολογική κατάσταση.Δεν ξέρω αν έχω δικαίωμα να ευτυχήσω,να κάνω δική μου οικογένεια.Πίστευω οτι κάθε σχέση θα τελειώνει λόγω του προβλήματος υγείας της μαμας μου,το οποίο θεωρείται σε ενα βαθμό κληρονομικό.Κανένας και καμια οικογένεια δεν προκειται να με αποδεχθεί.

γιασου mare. πολλοι ανθρωποι εχουν αγνοια για τη διπολικη διαταραχη και αντιδρουν οπως ο πρωην σου. το στιγμα ομως αυτο κανει κακο στην αυτοπεποιθησή σου. καλα κανεις και το μοιραζεσαι εδω στο ΜΑΖΙ γιατι θα βρεις στηριξη. να εισαι αισιοδοξη γι αυτο

Γεια σου κι απο μένα. Πάσχει κι εμένα η μητέρα μου απο διπολική διαταρραχή εδώ και 25 χρόνια. Είχα δύσκολες σχέσεις με το άλλο φύλο κι αυτό προερχόταν απ'την χαμηλή μου αυτοεκτίμηση κι ίσως κι απ'την ενδόμυχη ανησυχία για την οικογενειακή μου κατάσταση. Εν τέλει, είμαι εδώ και 3 χρόνια με έναν υπέροχο, ακέραιο κι υποστηρικτικό σύντροφο ο οποίος ξέρει για τη μητέρα μου, το δέχεται και πιστεύει ότι κι η οικογένεια του θα καταλάβει. Αν και δεν μπορώ να ξέρω για την οικογένεια του, μου αρκεί που ο σύντροφος μου δε θα βασιστεί και τόσο στη γνώμη τους.
Γι'αυτό Mare μου, μην θεωρείς δεδομένο ότι δε θα βρεις κανέναν που να σε δεχτεί όπως είσαι και με το οικογενειακό σου ιστορικό. Δυστυχώς υπάρχουν πολλοί αναίσθητοι -επιεικής χαρακτηρισμός- άνθρωποι (εδώ κάποιοι παρατάνε τους συντρόφους τους μόλις μάθουν ότι έχουν καρκίνο). Αυτό δε σημαίνει ότι όσοι αγαπούν και καταννοούν πραγματικά, είναι είδος υπό εξαφάνιση. Ok, ίσως και να'ναι στον σημερινό υλιστικό κόσμο, αλλά δεν έχουν εξαφανιστεί. Υπάρχουν, αρκεί να αγαπήσεις στον εαυτό σου όπως είναι και να μην αναλωθείς με ανθρώπους που δεν αξίζουν. Θα πρότεινα, στην επόμενη σχέση σου, να τσεκάρεις εξ'αρχής τον χαρακτήρα του συντρόφου σου και στο χρόνο που θα κρίνεις εσύ (κατ'εμέ, όχι παραπάνω απο ένα χρόνο) να τον ενημερώσεις για την κατασταση, σοβαρά και ψύχραιμα. Θα βοηθούσε πιστεύω, αν χρησιμοποιούσες κι ένα απλό έντυπο απο έγκυρη βιβλιογραφία για την ασθένεια, όπως έκανα εγώ, (χωρίς όμως πολλές ιατρικές λεπτομέρειες περί συμπτωμάτων).
Αν παρόλα αυτά ο κύριος επιλέξεινα γίνει φάντης μπαστούνης, αυτό είναι δικό του πρόβλημα κι όχι δικό σου. Πραγματικά θα σημαίνει ότι είναι εγωιστής, επιπόλαιος κι ότι δε σε αγαπάει ούτως ή άλλως (ή δε ξέρει ν'αγαπά).
Όλα αυτά στα λέει μια κοπέλα που η μητέρα της έχει νοσηλευτεί πολλάκις λόγω υποτροπών της ασθένειας κι όταν σε μια στιγμή απελπισίας ξεστόμισε στον σύντροφο της να τον χωρίσει για το καλό του, αυτός απάντησε: "δε θα κρίνεις εσύ ποιο είναι το καλό μου αλλά εγώ". Και παρέμεινε μαζί μου. Αυτό εύχομαι ολόψυχα να συμβεί και σε σένα. Ας παλέψουμε την απελπισία με (τι άλλο την ελπίδα, για να χτίσουμε τη δική μας υγιή ζωή.
Υ.Γ.: Δε μιλάω εκ του ασφαλούς, ακόμα το παλεύω. Θέλει δύναμη και συνεχή προσπάθεια .

Αγαπητη το ιδιο προβλημα αντιμετωπισα κι εγω .η μαμα μου παιρνει φαρμακευτικη αγωγη για διπολικη εδω και πολλα χρονια.δεν ξερω αν εχω κληρονομησει κατι απο αυτο αλλα εχω κατα καιρους διαφορα καταθλιπτικα συμπτωματα με αποτελεσμα να επισκεπτομαι αλλες φορες καποιον ψυχιατρο η καποιον ψυχολογο για στηριξη.η αντιδραση 2 πρωην συντροφων μου ,με τους οποιους ειχαμε σοβαρη σχεση, ηταν ακρως απογοητευτικη.μου το αναφεραν στους καυγαδες ακομη και στο χωρισμο μας και φοβοταν οτι τα ψυχολογικα προβληματα ηταν κατι σαν κολλητικη ασθενεια...πιστευω οτι επαιξε ρολο στο χωρισμο μας δυστυχως.σκεφτομαι ομως οτι αν αγαπουσα καποιον εγω δε θα τον χωριζα γιαυτο το προβλημα.απεναντιας νομιζω οτι θα προσπαθουσα να τον στηριξω χωρις φοβους και προκαταληψεις μικροαστικες

Γεια σου Αθανασια.Εγω δυο μηνες τωρα ειμαι απελπισμενη.δεν ξερω αν τελικα επρεπε να πω στον φιλο μου το προβλημα υγειας της μαμας μου .Ημουν παρα πολυ πιεσμενη και του φερόμουν ασχημα καποιες φορες,νευριαζα με το παραμικρο και τον χαστουκησα 3 φορες το τελευταιο διαστημα που η μαμα μου ηταν στο νοσοκομειο, για λογους ασημαντους.Εκεινος δεν μπορουσε να διακιολογησει τη συμπεριφορα μου και η αδερφη του του ελεγε οτι θελω ειδικο. Τον αγαπαω οσο κανεναν αλλο αλλα τον εχασα οριστικα.Βασανιζω συνεχως το μυαλο μου και αλλες φορες λεω αν με αγαπαει γιατι να φυγει? και αν φοβαται ομως για παραδειγμα λογω της κληρονομικότητας που λεγεται οτι υπαρχει? οι δικοι του με εκαναν να παω σε ψυχολογο και ψυχιατρο οπου μου ειπαν οτι δεν εχω τιποτα απλα ζω σε ενα περιβαλλον που με αγχωνει και δεν το αντεχω αλλο.Επισης το θεμα ειναι οτι εμενα ο φιλος μου μολις του το ειπα δεν μου ξαναμιλησε παρα μονο για να μου πει οτι χωριζουμε.Εδειχνε οτι με αγαπαει πολυ πριν ολα αυτα.Ειμαι απιστευτα πληγωμενη για κατι που δεν φταιω

Εισαι πολυ τυχερη που βρηκες εναν ανθρωπο να σε κατανοει και να σε αγαπαει.Εγω πλεον εχω μηδενισει τον εαυτο μου.Δε μου αξιζει να ειμαι με καποιον οπως ονειρευομαι.Ειμαι καταδικασμενη για κατι που δεν φταιω.Φοβαμαι οτι στην ιδεα του να ανω παιδια θα ειναι με ψυχολογικα προβληματα και οχι μονο για διπολικη αλλα και με σοβαροτερης μορφης.δεν ειμαι καθολου καλα δυο μηνες τωρα

ΑΣΕ ΑΚΡΙΒΩς ΤΑ ΙΔΙΑ ΠΕΡΝΑΝΕ ΚΙΑΠΤΟ ΔΙΚΟ ΜΟΥ ΜΥΑΛΟ.Ο ΑΔΕΡΦΟς ΤΟΥ ΤΟΥ ΕΛΕΓΕ ΟΤΙ ΔΕΝ ΠΑΩ ΚΑΛΑ ΚΙ ΟΤΙ ΕΧΩ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ.ΕΙΔΙΚΑ ΑΝ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΣΕ ΧΩΡΙΟ, ΟΠΩς ΗΜΟΥΝ ΕΓΩ... ΑΣΤΑ.. ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΛΕΕΙ ΝΑ ΣΟΥ ΒΓΕΙ ΤΟ ΜΑΤΙ ΠΑΡΑ ΤΟ ΟΝΟΜΑ!να σκεφτεις οτι ολοι εκει καπου το ριχνανε και βγαινανε ολοι κυριλε και κουλ.αλλοι στα χασισια, στις κοκες στα 3 πακετα τσιγαρα τη μερα, στα ξενυχτια και στον αλκκοολισμο....αυτοι ειναι καλυτεροι ?πεσ μου?χιλιες φορεσ να παρω αντικαταθλιπτικα παρα να κανω τετοια.που το μονο σιγουρο ειναι οτι θα με καταστρεψουν μια ωρα αρχιτερα.και να σου πω και κατι αλλο που εχω καταλαβει?αυτοι που φοβουνται υπερβολικα τους ανθρωπους που αντιμετωπιζουν καποιο ψυχολογικο προβλημα κατι δεν παει καλα με τον ιδιο τους τον εαυτο και φοβουνται μηπως με αφορμη τα ψυχ. προβληματα καποιου αλλου βγουνε στη φορα και τα δικα τους που ταχουνε τοσο επιμελως κρυμμενα γιατι ντρεπονται να τα αντιμετωππισουν...οποιοσδηποτε θελει να μιλησει με καποιον θα χαρω πολυ να τον ακουσω και να ακουσω τον πονο του οποιαδηποτε ωρα, γιατι ξερω εκ των εσω ποσο πονανε οι φοβοι και τα ψυχολογικα.γραψε μου whatsup