Αρχική Forum ΔΙΠΟΛΙΚΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΑΝΗΣΥΧΙΕΣ Είμαι χαρούμενη που σας βρήκα!
Γεια χαρά, Επισκέπτης
Όνομα χρήστη: Κωδικός: Να με θυμάσαι
  • Σελίδα:
  • 1

ΘΕΜΑ: Είμαι χαρούμενη που σας βρήκα!

Είμαι χαρούμενη που σας βρήκα! 25 Αυγ 2014 04:21 #5740

  • γιασεμι
  • ( Επισκέπτης )
  • Το Άβαταρ του/της γιασεμι
Μεγάλωσα σε μία οικογένεια συγκρουσιακή με ένα ερώτημα να αιωρήται μέχρι πριν 2 χρόνια στο μυαλό μου, τι αρρώστια έχει ο πατέρας μου, πολλές φορές έψαχνα να βρω τις ένδείξεις στις συσκευασίες των φαρμάκων του χωρίς αποτέλεσμα... το μόνο που άκουγα απο τα άλλα μέλη της οικογένειας ήταν ότι είναι άρρωστος με μειοτικό τρόπο, πάντα τον υπερασπιζόμουν με ''νύχια και με δόντια'' ένιωθα την άναγκη να τον προστατεύσω..απέκτησα γι αυτό το λόγο απαίσιες σχέσης με ένα μέλος της οικογένειας μου.Στην εφηβεία μου όταν χώρισαν οι γονείς έπεσα σε κατάθλιψη δεν είχα ούτε μια φίλη.Στο διάλειμμα μέσα στη τάξη, κ ο χειρότερος μου εφιάλτης οι εκδρομές που έψαχνα μέρος να κρυφτώ για να μην με δούνε μόνη.στον πίνακα έτρεμε το χέρι μου, οι μαθητικές επιδόσεις χαμηλές, και πάντα επιπλήξεις στο σπίτι για την νοημοσύνη μου προσβολές αν μου άρεσε ένα αγόρι, προσβολές για την εμφανισή μου στο σπίτι γινόμουν βίαιη στα γυμνάσιο καποια αγορια με περιγελόυσαν για τον πατέρα μου και έμενα χωρίς αφορμη και πληγωννομουν καθημερινά, είχα ταυτιστει απόλυτα με τον πατέρα.Τελίκα κατάφερα και πέρασα σε μια σχολή,δεν μπορούσα να ενταχθώ στην φοιτητική κοινότητα κάτι που ήταν απαραίτητο για να περνάω μαθήματα, είχα τάσεις φυγής και όλο ταξίδευα στα έξι χρόνια κατάφερα να κάνω ένα φιλαράκι και μετά απο ένα χρόνο πήρα το πτυχίο μου.το τελευταίο χρόνο πριν πάρω το πτυχίο τα είχα με ενα παλικάρι που ήθελε να με μυίσει στο κόσμο των ψυχεδελικών εγώ φοβώμουν πολύ έπειδη ήξερα ότι μπορεί να πυροδοτήσει κάποια ψυχική ασθένεια, το έκανε καλοπροαίρετα αλλα εγω πάντα έφτυνα την μισή ποσότητα..Μέχρι τώρα στη ζώη μου λόγω της σχέσης με τον πατέρα μου πάντα έμπλεκα με άτομα που είχαν εθισμούς και άσχημα βιώματα προσπαθώντας να σώσω ουσιαστικά τον πατέρα μου, βγήκα τσακισμένη από αυτές τις σχέσεις.Και ιδιαίτερα σε μία απο τις τελευταίες που είχα πάρει την απόφαση να μείνω μόνη.Εκεί ηταν που ένιωσα δυνατή πεθανε μετα ο παππούς και μέτα πεθαίνει ένας φίλος, ένιωθα άναίσθητη και έθετα διαρκώς στόχους που τους πετύχενα και ένιωθα ανίκητη, είχα πίστη για μένα, δούλευα ασταμάτητα για να πέτυχω ότι δεν είχα καταφερει, είχα φίλους η αποψή μου μέτραγε μέχρι που έπαθε σοβαρό πρόβλημα υγείας το άτομο της οικογένειας που ήμουν πάντα στη κόντρα δικαιολογιμένα, εκεί ράγισε η καρδιά μου γιατι κρυβόταν μεγάλη αγαπη.Κι έτσι πήρα τον κατήφορο ήξερα ότι πρέπει πάλι να φύγω γιατι ζητούσα συγνωμη για όλα και αντιμετοπίστηκα σαν εχθρός.Έπιασα τον εαυτό μου να ακούει διάλογο ενώ έκανα δουλείες στην κουζίνα, μέτα αρχισα να νιώθω αγωνια και φόβο όταν έπεφτα στο κρεβάτι και διάβασα διαρκώς μυθηστορήματα για να απασχολώ το μυαλό μου.Έφυγα και έπρεπε να προσαρμοστώ αλλου,εκεί που πήγα έπαθα δύο φορές αποπραγμάτωση δεν ήθελα να βγαίνω έξω και όταν έβγαινα έλεγα διαρκώς μέσα μου τραγούδια.Το βράδυ ακουγα μόνο κλασική μουσική για να ηρεμήσω και διάλογοι στο κεφάλι μου λίγο πριν κοιμηθώ και λίγο πριν ξυπνησω φοβόμουν μη γίνω φυτό και δίαβαζα διαρκώς γιατι είχε αποδιωργανωθει η σκέψη μου πάλευαααα για την ζωή μου.Τώρα δεν φοβάμαι, ουτε φωνές με ενοχλούν κάπως οι διάλογοι το βράδυ αλλα νιώθω καλύτερα.Βρ'ηκα ένα αγόρι σοβαρό που μου φερόταν με πολύ αγάπη και τώρα αλλα έχει γίνει σκληρός μαζί μου και με αγχώνει υπερβολικα για το θέμα τις εργασίας σε σημείο που κλαίω ασταματητα απο την υπερένταση μέτα από δοκιμαστικά και το ενδεχόμενο να δουλέψω μόνιμα αυτές τις μέρες υπάρχει.Του λέω οτι ίσως έχω Δ.Δ αλλά αυτός δεν θέλει να το πιστέψει και όλο βρίσκει δικαιολογίες, ύπαρχει το ενδεχόμενο να με αφήσει εάν δεν είμαι αποδοτική παρόλο που δειχνει να με αγαπάει.Φοβάμαι να πάρω φαρμακα μη γίνω υποτονική.Φοβάμαι μην μπαίνω σιγα σιγά σε φάση υπομανίας- μανίας με τους στόχους που θέτει ο άλλος(στόχους επιβίωσης) αν με αφησει δεν ξέρω τι θα απογίνω τον αγαπώ αλλα με προβληματίζει η ευρεθιστικότητα του τελευταια.Φοβάμαι ότι θα με αφήσει.Φοβάμαι ότι δεν έχω πουθενά να πάω αν γίνει κάτι...


θα μου ηταν πολύτιμη η συμβουλή σας
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Είμαι χαρούμενη που σας βρήκα! 25 Αυγ 2014 14:07 #5742

  • Thanasis1968
  • ( Μέλος )
  • Το Άβαταρ του/της Thanasis1968
  • ΕΚΤΟΣ ΣΥΝΔΕΣΗΣ
  • Έμπειρος Boarder
  • Δημοσιεύσεις: 84
  • Ληφθείσες Ευχαριστίες 18
  • Κάρμα: 7
Φίλη συνήθως λέω ότι ενώ με το παραμικρό πηγαίνουμε στον παθολόγο όταν αντιμετωπίζουμε ισχυρές ψυχολογικές πιέσεις αρνούμαστε να επισκεφτούμε ειδικό λόγω στίγματος. Θεωρώ πως για να λυθούν τα ερωτηματικά σου και οι φόβοι σου χρειάζεται, κατά τη γνώμη μου, η επίσκεψη σε κάποιον ειδικό. Διάγνωση και πιθανή φαρμακευτική αγωγή θα συστηθούν από εκείνον. Εύχομαι όλα να πάνε καλά.

Ευχαριστώ
Θανάσης
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.

Είμαι χαρούμενη που σας βρήκα! 17 Ιαν 2015 22:17 #5806

  • γιασεμι
  • ( Επισκέπτης )
  • Το Άβαταρ του/της γιασεμι
Παρακαλώ σβήστε τα μηνυματά μου, ευτυχώς όλα ειναι καλα.Επίσης θεωρώ λάθος να μάθαίνουμε στην εύκολη λύση των χαπιών και να αφήνουμε το πνεύμα και το μυαλό μας να τεμπελιάζει το λιγότερο...Αυτός που σεβεται και αγαπάει τον εαυτο του πρέπει να παρεχεί σ΄αυτόν μέσω της γνώσης τα καλύτερα.Άλλωστε ποιό ειναι το πρότυπο του λογικού ανθρώπου σήμερα?Για πολλούς ίσως ο ορθολογιστής (πολλές φορές αυτός που έχει χαμηλή συναισθηματική νοημοσύνη)που παιρνει αποφάσεις με τον μανδύα μιας καλής ρητορικής κερδίζει τους άλλους με την ''σταθερότητα'' του χαρακτήρα του ενώ οι πράξεις του είναι επαίσχυντες και δεν δεν κοκκινίζει όπως ο ντροπαλός αγοραφοβικός(Αν δεν ντρέπεσαι για τον εαυτό σου κάπου-κάπου, δεν είσαι τίμιος William Faulkner ), δεν κλείνεται στον εαυτό του να συλογιστεί και να ζυγιάσει τις καταστάσεις οπως ο καταθλιπτικός δεν θα ουρλιάξει δυνατά όπως ο μανιακός (διεκδικώντας ατελείωτη αγάπη).

Υ.Σ Οι τρέλοι σαν να μοιάζουν πιο υγιείς

ευχαριστώ για την φιλοξενία

και τέλος εύχομαι πολύ αγάπη σε όλους
Πρέπει να είστε εγγεγραμμένο μέλος του Φόρουμ για να κάνετε μια δημοσίευση.
  • Σελίδα:
  • 1
Χρόνος δημιουργίας σελίδας: 0.066 δευτερόλεπτα