Καλησπέρα Asta.
Ευχαριστούμε για τα καλά σου λόγια. Προσπαθούμε όσο μπορούμε να υποστηρίζουμε συνανθρώπους που παλεύουν με τις διαταραχές διάθεσης.
Θα ήθελα να σε ρωτήσω, πώς και κατέληξες στο συμπέρασμα ότι πάσχει από διπολική διαταραχή;
Αυτό που θέλω να πω με την ερώτηση, είναι ότι αρχή μας εδώ αλλά και στις Ομάδες Αυτοβοήθειας, είναι να αποφεύγουμε (ακόμη κι αν γνωρίζουμε ότι κάποια συμπτώματα κάτι μας θυμίζουν), να μη βγάζουμε διαγνώσεις. Γιαυτό είναι αρμόδιοι μόνο οι ειδικοί και στη συγκεκριμένη περίπτωση κάποιος ψυχίατρος.
Ας πάμε τώρα, στο ανθρώπινο κομμάτι, που αυτό νιώθω ότι θες να μοιραστείς μαζί μας. Ακόμη κι αν όντως πάσχει από αυτό που υποθέτεις, θα σου πρότεινα να του δώσεις χρόνο, για να αισθανθεί έτοιμος και να το κάνει μόνος του.
Γιατί, δυστυχώς όλοι όσοι έχουμε βιώσει ψυχική πάθηση, αυτή η ερώτηση μας βασανίζει. Όταν βρεθεί κάποιος/α και κάνουμε σχέση, το λέμε ή όχι; Και αν ναι, πότε; Και το μόνο που μπορώ να σου πω με σιγουριά, είναι αυτό είναι κάτι που μας αγχώνει ακόμη περισσότερο, γιατί φοβόμαστε ενδεχομένως την απομάκρυνση του προσώπου που μας ενδιαφέρει.
Άρα, μια καλή συμβουλή, θα είναι να του πεις με κάποιον έξυπνο τρόπο, έμμεσα, ότι εσύ δε θα έφευγες σε μια τέτοια "εξομολόγηση". Και αν όντως νιώθεις ότι είναι ξεχωριστός, τι θα έλεγες να του δώσεις χώρο και χρόνο, ώστε να σε εμπιστευθεί και να στο πει;
ΑΝ φυσικά συμβαίνει κάτι τέτοιο.
Ελπίζω να σε βοήθησα και μακάρι να απαντήσεις για να μάθουμε νέα σου.