Βασίλης έγραψε:
τα συμπτώματα που έχει η μητέρα σου την επηρεάζουν στη λειτουργικότητά της;
Πάει στη δουλειά της κανονικά, δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα (όχι από ό,τι μου λέει τουλάχιστον). Στο σπίτι δεν ξέρω πώς είναι ακριβώς, μου'χει πει απλά ότι βαριέται να μαγειρευει.
vstrap έγραψε:
kitty, γεια σου κι από μένα. Αν θες μία σοβαρή απάντηση στην ερώτησή σου, πρέπει να πάρει κάποιος τη μητέρα σου και να την πάει στην ψυχίατρό της. Ακόμα και η γιατρός της για να αποφανθεί πρέπει να τη δει από κοντά, ούτε από τηλ. ούτε από ιντερνετ, πόσω μάλλον εμείς που δεν είμαστε γιατροί. Και όπως αναφέρεται στις προδιαγραφές του δικτύου του ΜΑΖΙ, οι αρμοδιότητές του δε μπορούν να επεκταθούν σε θέματα που αφορούν ιατρικές οδηγίες γιατί, το τονίζω και πάλι,α)εμείς δεν είμαστε γιατροί και,β)ακόμα και το ίδιο σύμπτωμα με τη μητέρα σου να αντιμετωπίζει κάποιος από μας, η ενδεδειγμένη θεραπεία για τον καθένα μπορεί να είναι διαφορετική, έχουμε να κάνουμε με διαφορετικούς οργανισμούς. Είναι πολύ σημαντικό αυτό που σου λέω: δεν υπάρχει κοινή συνταγή για όλους. Αυτά από μένα και προσπάθησε να πας εσύ ή κάποιος κοντινός σας τη μητέρα σου στη γιατρό της.
Γεια σου vstrap. Η ψυχίατρος της μητέρας μου είναι σε δημόσιο νοσοκομείο και δυστυχώς τα ραντεβού που της κλείνει εχουν μια (σχετικά) μεγάλη απόσταση μεταξύ τους, κάπου στον ένα μήνα. Βέβαια εμένα μου φαίνεται μεγάλη, μπορεί και να μην είναι, δεν ξέρω.
Εχουμε πάει και μαζί στη γιατρό. Είχε ραντεβού στις 11 Μάη, πήγαμε μαζί και εκείνη της αύξησε τη δόση του Σολιάν (γιατί απ'το γενικό νοσοκομείο που είχε μείνει λίγες μέρες, η γιατρός της είχε γράψει να παίρνει ένα Σολιάν). Επίσης μας πρότεινε κι εκείνη να κάνουμε εισαγγελική αλλά εμείς (εγώ κι ο αδερφός μου, ο οποίος μένει και αυτός σε νησί) είπαμε να προσπαθήσουμε να την πείσουμε να πάρει την αγωγή σπίτι, μιας και μόνο στην ιδέα του να πάει σε νοσοκομείο, φρίκαρε (η μητέρα μου). Κατα τα άλλα, τις 2 άλλες φορές που την πετύχαμε στο νοσοκομείο (είχαμε ξαναπάει άλλες δύο φορές εγώ και η μητέρα μου) σε εφημερία, δεν είχε ποτέ χρόνο να κάτσει έστω δύο λεπτά να της μιλήσει, πάντε έφευγε γρήγορα-γρήγορα. Της είπε βέβαια πως αν θέλει κάτι να την παίρνει στο τηλέφωνο αλλά ούτε αυτό δουλευει τόσο καλά. Είχε πάλι ραντεβού μαζί της μέσα Ιούνη. Η μάνα μου, μου είπε ότι πήγε καλά αλλά πριν λίγες μέρες μου είπε ότι της έκρυψε ότι έχει ακόμα ψυχωσικά.
Το ξέρω πως δεν είστε γιατροί, και είχα διαβάσει πριν γίνω μέλος εδώ αυτά που λες για τις προδιαγραφές του ΜΑΖΙ. Απλά νιώθω ότι έχω κουράσει οποιονδήποτε άλλον (οι οποίοι δεν είναι και πολλοί, μιας και δεν νιώθω άνετα να το συζητάω με άτομα) κι έτσι είπα να γραφτώ εδώ, μήπως έβρησκα απαντήσεις/στήριξη σε πράγματα.
Στον γιατρό της δεν μπορούμε να πάμε μαζί. Αφενός γιατί στην ΑΘήνα δεν είναι κανείς συγγενείς μας (εγώ κι ο αδερφός μου είμαστε σε διαφορετικά νησιά, το σόι της είναι και αυτό σε νησί) κι αφετέρου γιατί η ίδια το αρνείται.
msilent έγραψε:
γειά σου kitty!
2 των 400ων, είναι ισχυρή δοσολογία. το κατα πόσο ταιριάζει ένα φάρμακο στον κάθε ασθενή, εξαρτάται απο τα αποτελέσματα που θα φέρει. θα σου πρότεινα να επισκεφθείς μαζί με την μητέρα σου τη γιατρό της κ να συζητήσετε ίσως μια αλλαγή στη δοσολογία ή στα φάρμακα. το σολιαν, εμενα προσωπικά με βοήθησε σε σχέση με τα υπόλοιπα αντιψυχωσικά που είχαν πολλές παρενέργειες. ίσως χρειαστεί να δοκιμάσει κ να αλλάξει αγωγή, ώσπου να βρει την κατάλληλη που ταιριάζει στην περίπτωσή της. καλό κουράγιο ευχομαι
msilent γεία σου!
Οταν είχαμε πάει μαζί στην ψυχίατρό της, μας είχε πει ότι είναι μια χαρά φάρμακο το Σολιάν. Θυμάμαι ότι και κάπου αλλού που είχα διαβάσει για το συγκεκριμένο αντιψυχωσικό (όταν γυρίσαμε από το νοσοκομείο, έκατσα να το ψάξω μήπως την έπειθα μετά να το παίρνει μιας και ήταν αρνητική), πάλι κάποιος έλεγε ότι του είχε φανεί καλύτερο από άλλα αντιψυχωσικά. Σε ευχαριστώ πολύ για το καλό κουράγιο.
Σας ευχαριστώ πολύ όλους για τις απαντήσεις σας.
Μίλησα λιγο προχθές με εκείνη τη ψυχίατρο που με συμβουλευει τηλεφωνικά, της είπα για τις σκέψεις μου όσων αφορά το Σολιάν και τα ψυχωσικά που επιμένουν. Εκείνη μου είπε ότι αφού υπάρχουν ακόμα συμπτώματα, σκέφτεται μήπως δεν παίρνει κανονικά τα φάρμακά της η μητέρα μου.
Η μητέρα μου, απ'την άλλη, λέει οτι τα παίρνει κανονικά. Και την πιστευω γιατί δεν θέλει σε καμία περίπτωση να μπει σε νοσοκομείο και προκειμένου να αποφύγει αυτό, τα παίρνει κανονικά.
Προς το παρόν απλά ελπίζω πως όπως είχε περάσει παλιότερα όλο αυτό, έτσι θα περάσει και τώρα. Και πως θα την πιάσουν τα φάρμακα (μιας και η δοση είναι καλή).