Αγαπητέ μου φίλε μην απελπίζεσαι. Θα σου απαντήσω λίγο κοινότοπα... η ζωή όλη είναι μπροστά σου... .Καταρχήν μπορεί τώρα σε κάποιο καφέ να γνωρίσεις κάποιο κορίτσι που θα σε γεμίσει, κάποιο μάθημα στο σχολείο που θα σου αρέσει και θα ήθελες να το σπουδάσεις σε κάποιο πανεπιστήμιο. Μετά σκέψου τον εαυτό σου φοιτητή σε κάποιαν άλλη πόλη ανεξάρτητο με τις σπουδές σου, τις νέες παρέες σου, τους νέους έρωτες σου... και τη ζωή σου να προχωράει. Πάντως από τα γραφόμενά σου ίσως να χρειάζεσαι και μιά μικρή βοήθειά από κάποιο ψυχολόγο για να σου τακτοποιήσει τις όποιες σκέψεις έχεις στο μυαλό σου. Φαίνεσαι από τα γραφόμενά σου ευαίσθητο παιδί και γιαυτό βραχυκυκλόθηκες. Μην το βάζεις κάτω. Κάθε μέρα είναι και μια καινούρια μέρα, διάβασε ένα ωραίο βιβλίο, βγες με την παρέα σου, άκουσε την μουσικούλα σου, κουβέντιασε με τους δικούς σου, βγάλε την καλοσύνη σου προς τα έξω, μην αφήνεις τα αισθήματά σου μέσα σου αλλά εξωτερίκευσέ τα...