Διαβάστε επίσης
Joomla Templates and Joomla Extensions by JoomlaVision.Com

facebook_icon

Σύνδεση στο forum



climax

Αναζήτηση
Χρήστες
Έχουμε 16 επισκέπτες συνδεδεμένους
Αρχική Διπολική διαταραχή Υπομανιακό επεισόδιο

Για να γίνει διάγνωση υπομανιακού επεισοδίου, χρειάζεται να πληρούνται τα παρακάτω κριτήρια (κατά DSM-IV):

 

1. Μια διακριτή περίοδος διάρκειας τουλάχιστον 4 ολόκληρων ημερών με συναισθηματική διάθεση επίμονα ανεβασμένη, διαχυτική ή ευερέθιστη που είναι ξεκάθαρα διαφορετική από την συνηθισμένη μη καταθλιπτική διάθεση του ατόμου.

2. Κατά τη διάρκεια της περιόδου αυτής, τρία (τουλάχιστον) από τα παρακάτω συμπτώματα επιμένουν (τέσσερα αν υπάρχει μόνο ευερεθιστότητα) και παρατηρούνται σε σημαντικό βαθμό:

  • διογκωμένη αυτοεκτίμηση ή αίσθημα μεγαλείου
  • ελαττωμένη ανάγκη για ύπνο (π.χ. το άτομο νιώθει ότι ξεκουράστηκε ύστερα από μόνο 3 ώρες ύπνο)
  • μεγαλύτερη ομιλητικότητα από το συνηθισμένο ή πίεση να συνεχίσει να μιλά (αισθάνεται την ανάγκη να μιλά διαρκώς)
  • φυγή ιδεών ή υποκειμενική αίσθηση ότι οι σκέψεις καλπάζουν
  • διάσπαση της προσοχής (η προσοχή έλκεται πολύ εύκολα από ασήμαντα ή άσχετα εξωτερικά ερεθίσματα)
  • αύξηση της στοχοκατευθυνόμενης δραστηριότητας, δηλ. το άτομο είναι υπερβολικά δραστήριο (είτε κοινωνικά, στην εργασία ή στο σχολείο, είτε σεξουαλικά) ή ψυχοκινητική διέγερση
  • υπερβολική εμπλοκή σε ευχάριστες δραστηριότητες που έχουν μεγάλη πιθανότητα για οδυνηρές συνέπειες (π.χ. το άτομο εμπλέκεται σε χωρίς περιορισμό άκριτες αγορές, σε σεξουαλικές αδιακρισίες ή σε ανόητες επιχειρηματικές επενδύσεις).

3. Το επεισόδιο συνδέεται με μια αδιαμφισβήτητη αλλαγή στην λειτουργικότητα που δεν χαρακτηρίζει το άτομο όταν είναι ασυμπτωματικό.

4. Η διαταραχή της συναισθηματικής διάθεσης και η αλλαγή της λειτουργικότητας έχουν παρατηρηθεί από άλλους.

5. Το επεισόδιο δεν είναι αρκετά σοβαρό ώστε να προκαλέσει έντονη έκπτωση στην κοινωνική ή επαγγελματική λειτουργικότητα ή να κάνει απαραίτητη την νοσηλεία και δεν υπάρχουν ψυχωτικά συμπτώματα.

6. Τα συμπτώματα δεν οφείλονται στα άμεσα φυσιολογικά αποτελέσματα της δράσης μιας ουσίας (π.χ. ναρκωτικών ουσιών, φαρμάκων κλπ.) ή μιας γενικής ιατρικής κατάστασης (π.χ. υπερθυρεοειδισμός).

 

Κείμενο: Αγγελική Μενεδιάτου, Ψυχολόγος, Μ.Α. Κλινικής Ψυχολογίας, Ιδρυτικό μέλος και πρόεδρος του ΔΣ του ΜΑΖΙ.